Κάθε Γενάρη το Sundance Film Festival γίνεται η Μέκκα της indie κινηματογραφικής κοινότητας και έχει καταλήξει να είναι το μεγαλύτερο φεστιβάλ ανεξάρτητου κινηματογράφου στην Αμερική. Το «ανεξάρτητη αμερικανική παραγωγή» μπορεί να μη σημαίνει πια χαμηλό μπάτζετ, καθώς πολλές ταινίες έχουν προϋπολογισμό αρκετών εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά αναφέρεται σε ταινίες των οποίων η παραγωγή έχει γίνει εκτός του συστήματος των στούντιο.
Δεν μπορώ να κρύψω ότι είναι το αγαπημένο μου κινηματογραφικό φεστιβάλ, με πολλές σπουδαίες ταινίες να έχουν κάνει την πρεμιέρα τους εκεί. Για παράδειγμα, στο περσινό φεστιβάλ είδαμε για πρώτη φορά μερικές από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς: Get Out, Call Me by Your Name, The Big Sick, A Ghost Story, Mudbound, Columbus και Wind River, μεταξύ άλλων.
Ο Filmakias δεν έχει ακόμα το μπάτζετ να με στείλει στη Γιούτα, οπότε έκανα μια βόλτα στις αμερικανικά κινηματογραφικά διαδικτυακά μέσα και μάζεψα τις ταινίες που κέρδισαν τις εντυπώσεις. Το φετινό Sundance μπορεί να χαρακτηρίστηκε μέτριο ποιοτικά σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, αλλά σίγουρα υπήρχαν ταινίες που τράβηξαν το ενδιαφέρον.
Μια sci-fi κωμωδία του ράπερ Boots Riley με τους Lakeith Stanfield (Get Out), Armie Hammer (Call Me by Your Name), Tessa Thompson (Thor: Ragnarok) και Steven Yeun (Okja). Ένας νεαρός που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό βρίσκει ένα μαγικό κλειδί επιχειρηματικής επιτυχίας και ξεσκεπάζει τα μακάβρια μυστικά της εταιρείας του. To RogerEbert έγραψε: “Οι κωμωδίες είναι σπάνιες στο Sundance και ο κόσμος ίσως τις πλησιάζει διστακτικά. Μια περίεργη σάτιρα που καλύπτει εργατικά σωματεία, εκμετάλλευση, δουλεία και καπιταλισμό”.
Μια dramedy παραγωγής Scott Rubin (Lady Bird) και σκηνοθεσίας του κωμικού Bo Burnham. To Rolling Stone έγραψε: “Έχουμε δει το μέλλον των ταινιών ενηλικίωσης και το όνομά του είναι Eighth Grade. Η ζωή της 13χρονης Kayla (Elsie Fischer• μια σπουδαία ανακάλυψη) σε μια εποχή που η παιδική ηλικία περικυκλώνεται από τα social media. Καμία ταινία του Sundance δεν συγκίνησε τόσο. Δεν χρειάζεται να είσαι παιδί ή γονιός για να καταλάβεις το άγχος της εφηβείας”.
Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και επίκαιρα φιλμ του φεστιβάλ, μια δραματική ταινία της Jennifer Fox με την Laura Dern (Star Wars: The Last Jedi) και ένα λεπτεπίλεπτο θέμα. Το IndieWire έγραψε: “Ένα σπαρακτικό δράμα όπου μια γυναίκα συμβιβάζεται με ένα συμβάν σεξουαλικής κακοποίησης δεκαετιών, όταν διαβάζει ένα ημερολόγιο που κρατούσε μικρή. Η Fox χρησιμοποιεί πανέξυπνα την ταινία για να εξερευνήσει τη μνήμη και τη σφαλερότητά της”.
Ο αλγόριθμος που βάζει τον Nicolas Cage σε οποιαδήποτε ταινία είναι ένα φοβερό εργαλείο, αλλά εδώ δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Ο Panos Cosmatos (Beyond the Black Rainbow) μας προσφέρει την ετήσια δόση ενός over-the-top Nick Cage. “Μια εξαιρετική δόση ψυχεδέλειας και παράνοιας μεταμφιεσμένη ως ένα θρίλερ εκδίκησης, αποτελεί την τέλεια δικαιολογία για να αφεθεί ελεύθερη η τρέλα του Cage. LSD, πριόνια, αίματα, ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, υπερφυσικό. Ό,τι πρέπει για μια απολαυστική βραδιά”.
Και φτάσαμε στην ταινία που έσπειρε τον πανικό στο φεστιβάλ. To Sundance έχει παράδοση στα πρωτότυπα θρίλερ και το Hereditary μοιάζει πανάξιος διάδοχος των The Babadook και The Witch. To Verge έγραψε: “Ο Εξορκιστής του 21ου αιώνα. Η Toni Collette (The Sixth Sense) σε μία ξέφρενη ερμηνεία ως μια γυναίκα που προσπαθεί να κουμαντάρει τα παιδιά της και να ξεπεράσει το θάνατο της μητέρας της. To Hereditary είναι ατμοσφαιρικό, όμορφο, απρόβλεπτο και απόλυτα τρομακτικό. Ήδη το φαβορί για το καλύτερο και ανατριχιαστικότερο horror της χρονιάς”.
Μια μουσική βιογραφία από τον Ethan Hawke για τον country μουσικό Blaze Foley. Σύμφωνα με το RogerEbert, “στο Blaze κρυφοκοιτάζουμε την τρυφερή, ρομαντική ψυχή του Foley, με μια ερμηνεία-έκπληξη από τον Ben Dickey. Δεν είναι η τυπική ταινία για μουσικό, αλλά έχουμε ένα όμορφο θέαμα που μεταφέρεται στην οθόνη με ανθρωπιά και μαεστρία”.
Ακόμα μια ταινία από έναν ηθοποιό, αυτή τη φορά έχουμε το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Paul Dano (Okja). “Μια ματιά που δίνει έμφαση στο πόσο κλειστοφοβικός είναι ένας γάμος για δύο ανθρώπους που έχουν αρχίζει να μισούν ο ένας τον άλλον και απομακρύνονται συνεχώς. Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού διδύμου των Carey Mulligan (Drive) και Jake Gyllenhaal“.
Η Debra Granik γνώρισε στον κόσμο τη Jennifer Lawrence με το εξαιρετικό Winter’s Bone (2010). Φέτος, επιστρέφει με την ιστορία ενός ψυχικά ασθενούς βετεράνου που ζει κρυφά μαζί με την κόρη του στο δάσος ενός πάρκου του Πόρτλαντ, μέχρι που τους ανακαλύπτουν. Όπως στο Winter’s Bone, έχουμε και εδώ μια αποφασισμένη έφηβη κοπέλα, αλλά έναν πατέρα που είναι ενεργή παρουσία κοντά της, σε ένα μελαγχολικό φιλμ. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλου συναντάμε τον Ben Foster (Hell or High Water) και την Thomasin McKenzie (The Hobbit: The Battle of the Five Armies).
Η ταινία που είχε το δύσκολο έργο να “ανοίξει” το φετινό φεστιβάλ. Η πρώτη κινηματογραφική απόπειρα του βιντεοκλιπά Carlos López Estrada, με τους Janina Gavankar, Ethan Embry (The Devil’s Candy) και Daveed Diggs (Hamilton). Μια ταινία για τη φιλία δύο αντρών που όταν ανάβουν τα αίματα ραπάρουν και με κάποιο ποίημα.
Βασισμένο στο μυθιστόρημα ενηλικίωσης της Emily Danforth, η ταινία αφορά ένα κορίτσι της δεκαετίας του ’90, το οποίο αναγκάζεται να εισαχθεί σε μια κλινική που “θεραπεύει” ομοφυλόφιλους όταν οι γονείς του ανακαλύπτουν ότι κάνει σεξ με τη prom queen του σχολείου. Η Desiree Akhavan (Appropriate Behavior) σκηνοθετεί και επιστρατεύει τη βοήθεια της Sasha Lane (American Honey) και της Chloë Grace Moretz (The 5th Wave).
Πηγές: variety.com, indiewire.com, theverge.com, rogerebert.com, ew.com, rollingstone.com, hollywoodreporter.com, telegraph.co.uk