Μια μητέρα προκαλεί τις τοπικές αρχές να διαλευκάνουν τον φόνο της κόρης της, όταν αποτυγχάνουν να πιάσουν τον ένοχο, νοικιάζοντας τρεις διαφημιστικές πινακίδες.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο. Μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, φαβορί για τα βραβεία Όσκαρ και κάτοχος 4 Χρυσών Σφαιρών, άνοιξε μόλις σε 2 (!) αίθουσες σε ΌΛΗ την Ελλάδα. ΔΥΟ. Κάτι που μάλλον θα αλλάξει άμεσα, μετά τις 7 υποψηφιότητες για Όσκαρ που μάζεψε: Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Σεναρίου, Α’ Γυναικείου, δύο Β’ Ανδρικού, Μοντάζ και Μουσικής.
Δε λέω ότι θα έσπαγε ρεκόρ εισιτηρίων, αλλά σίγουρα άξιζε να προβληθεί σε περισσότερες αίθουσες. Η νέα ταινία του Martin McDonagh (In Bruges, Seven Psychopaths) με τον τίτλο-σιδηρόδρομο Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (Three Billboards από δω και στο εξής) πέρασε σαν οδοστρωτήρας (sic) από τις περισσότερες τελετές απονομής βραβείων και αποθεώθηκε από τους κριτικούς.
Η ιστορία αφορά στην προσπάθεια μιας μητέρας να βρει τον βιαστή και δολοφόνο της κόρης της, καθώς οι τοπικές αρχές δεν έχουν καταφέρει να τον ταυτοποιήσουν. Νοικιάζει τρεις διαφημιστικές πινακίδες έξω από την πόλη της και “προκαλεί” σε δράση τους αστυνομικούς, καθώς πιστεύει ότι δεν δείχνουν το απαραίτητο ενδιαφέρον για την υπόθεση. Η κίνησή της συναντά ελάχιστους υποστηρικτές και οδηγεί σε συγκρούσεις με την αστυνομία και τους κατοίκους της πόλης.
Όπως και σε όλα τα σενάρια του McDonagh, ο θυμός έχει κεντρικό ρόλο στο Three Billboards. Όμως, δεν αντιμετωπίζεται σαν κάτι το οποίο πρέπει να καταπιεστεί και να θεραπευτεί. Ο θυμός μπορεί να μην είναι πάντα κάτι κακό• ίσως να μην πρέπει να “αποδεχτούμε” και να “κατανοήσουμε” κάτι κάθε φορά. Δεν ζεις σε έναν δίκαιο κόσμο και μερικές φορές πρέπει να ξεσπάσεις απέναντι σε κάτι άδικο. Πρέπει να αγωνιστείς κι αν είσαι τυχερός θα εξιλεωθείς. Αλλά πολλές φορές δεν μπορείς να νικήσεις και μετά το θυμό έρχεται η θλίψη (και) στα έργα του McDonagh.
Οι κόσμοι του McDonagh δεν είναι ποτέ μαύροι ή άσπροι. Κανείς δεν είναι είτε ήρωας είτε κακός. Οι κόσμοι του είναι γκρι• οι χαρακτήρες του είναι πολυδιάστατοι και με πολλά ψεγάδια. Ένα νέο στοιχείο ή έστω ένα στοιχείο που χρησιμοποιείται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τις προηγούμενες ταινίες του είναι οι κοινωνικές εκφάνσεις που υπάρχουν σε αρκετά σημεία. Εκμεταλλεύεται και σχολιάζει απλόχερα αυτό που του δίνει ο παραδοσιακός αμερικανικός νότος: το ρατσισμό, το σεξισμό και τη βία.
Τελικά, ο Martin McDonagh είχε βρει από το In Bruges (2008) το προσωπικό του στυλ• τώρα πια το έχει ακονίσει και το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό στο Three Billboards: δραματικές στιγμές, έγκλημα, χιούμορ, εξαιρετικές ερμηνείες, πολύπλοκοι χαρακτήρες, σπιρτόζικο σενάριο• μια γεμάτη ταινία την οποία δεν πρέπει να χάσεις.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Martin McDonagh ξεκίνησε την καριέρα του από το θέατρο, αλλά δήλωσε ότι δεν θα είναι ποτέ όσο τολμηρό θέλει και στράφηκε προς τον κινηματογράφο. Έδειξε ψήγματα του ταλέντου του με την ταινία μικρού μήκους Six Shooter (2004), για το οποίο κέρδισε και το αντίστοιχο βραβείο Όσκαρ. Έκανε ντεμπούτο στις μεγάλου μήκους ταινίες με το υπέροχο In Bruges (2008) και συνέχισε με το πολύ καλό Seven Psychopaths (2012).
Με το Three Billboards επιβεβαιώνει την ιδιοφυία του. Η σκηνοθεσία είναι στιβαρή, αλλά αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει είναι το άψογο σενάριο. Δεν αναλώνεται στο μυστήριο της δολοφονίας όπως έχουν κάνει οι περισσότερες ταινίες που λένε μια τέτοια ιστορία. Εξετάζει τις συνέπειες που έχουν οι πράξεις και όχι με το έγκλημα και τη διαλεύκανσή του. Έχει να κάνει με τα λόγια και τις πράξεις βαθιά ελαττωματικών και τρομερά ενδιαφερόντων ανθρώπων• ανθρώπων που νιώθουν αδικημένοι από τη ζωή και κουβαλούν θυμό.
Το σενάριο “προδίδει” τις θεατρικές καταβολές του McDonagh, καθώς οι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων είναι “ρεαλιστικά υπερβολικοί”. Η πρόζα είναι έξυπνη, αστεία, εκρηκτική και συγκινητική. Είναι ξεκάθαρο το προσωπικό στυλ του McDonagh, αλλά και η ποιότητα του σεναρίου.
Το καστ και η σκηνοθεσία των ηθοποιών είναι αψεγάδιαστα. H Frances McDormand παραδίδει μια εκλεπτυσμένη ερμηνεία στον καλύτερο ρόλο της σπουδαίας καριέρας της μετά το Fargo (1996) και δείχνει έτοιμη να παραλάβει το δεύτερό της Όσκαρ. Υποδύεται την Mildred Hayes, που μοιάζει να είναι βγαλμένη από ένα γουέστερν του αμερικανικού νότου, και καταφέρνει με ένα βλέμμα ή μια κίνηση του κεφαλιού να εκφράσει περισσότερα συναισθήματα από όσα μπορούν πολλοί ηθοποιοί σε μια ολόκληρη ταινία.
Ο Sam Rockwell (Moon) υποδύεται στην εντέλεια τον χαζό, ρατσιστή και βίαιο αστυνομικό, ενώ είναι το φαβορί για το Όσκαρ Β’ Ανδρικού μετά και την επικράτησή του στις Χρυσές Σφαίρες. O Woody Harrelson (War for the Planet of the Apes) τους πλαισιώνει εξαίσια στο ρόλο του επικεφαλής αξιωματικού του αστυνομικού τμήματος και το εξαιρετικό καστ να συμπληρώνεται από τους John Hawkes (Winter’s Bone), Peter Dinklage (X-Men: Days of Future Past), Caleb Landry Jones (Get Out), Lucas Hedges (Manchester by the Sea), Abie Cornish (Geostorm), Kerry Condon (Spider-Man: Homecoming), Željko Ivanek (Seven Psychopaths), Samara Weaving (Mayhem), Clarke Peters (The Wire) και Sandy Martin (It’s Always Sunny in Philadelphia).
Τη μουσική ανέλαβε ο Carter Burwell (Wonderstruck) που έχει συνεργαστεί με τον McDonagh και στις προηγούμενες ταινίες του. Προτάθηκε για Όσκαρ Μουσικής και ακολουθεί τους φολκ ρυθμούς που ταιριάζουν γάντι με το Μιζούρι.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί θα είναι αναμφισβήτητα μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Για το τρομερά καλό σενάριο του McDonagh. Για τις ερμηνείες των Frances McDormand και Sam Rockwell. Γιατί απλά είναι απολαυστικό.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Οι Τρεις Πινακίδες Έξω Από Το Έμπινγκ, Στο Μιζούρι
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
10 Νοεμβρίου 2017
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
18 Ιανουαρίου 2018
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
115 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
BUDGET
$15.000.000