Θέλοντας να κρατήσει το πνεύμα του Superman ζωντανό καθώς και την πίστη του στο ανθρώπινο είδος, ο Batman κατά κόσμων Bruce Wayne, χτίζει μία συμμαχία από άτομα με εξωπραγματικές δυνάμεις για την υπεράσπιση του κόσμου μας από μία νέα απειλή.
Commissioner Gordon: How many of you are there?
Batman: Not enough.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Από που να το πιάσουμε και που να καταλήξουμε; Ας το πάμε σιγά σιγά για να δούμε τι έχουμε. Στη συνέχεια του DC Universe, και στον αγώνα που κάνει η εν λόγω εταιρεία να προλάβει την Marvel, χτίζει σε γρήγορο χρόνο τα θεμέλια για την συμμαχία όλων των ηρώων που ξέρουμε και αγαπήσαμε από μικρά παιδιά.
Μετά τα γεγονότα στο Man of Steel (2013), το Batman v Superman: Dawn of Justice (2016), το ανούσιο Suicide Squad (2016) καθώς και το κάτω του μετρίου Wonder Woman (2017) ο κόσμος δέχεται μία ακόμη απειλή, αυτή τη φορά από τον Steppenwolf (θείος του Darkseid – δεν αστειεύομαι). Σκοπός του είναι να βρει 3 κύβους από καθαρή “ενέργεια” που πριν από χιλιάδες χρόνια είχε χάσει και τώρα φυλάσσονται ένας στην Ατλαντίδα, ένας στη Themyscira και ένας κάπου στην Αμερική προφανώς, έτσι ώστε να τους ενώσει και να βυθίσει όλη τη γη στο απόλυτο σκοτάδι. Ο Bruce Wayne με την Diana, βρίσκουν τους Aquaman, Flash και Cyborg (αργότερα και τον Superman) και δημιουργούν την Justice League!
Όταν είχα δει το BvS, ήμουν τόσο ενθουσιασμένος όσο και απογοητευμένος και αυτό γιατί ήταν μία σκοτεινή ταινία, η οποία ξεκίνησε ως ένα πολιτικό θρίλερ και μετά από 2,5 ώρες κατέληξε ως ένας CGI βιασμός για τον αμφιβληστροειδή μας. Με τις καλύτερες σκηνές δράσεις σε ταινία Batman, την μονομαχία των τιτάνων καθώς και την fight scene του ήρωα που θύμισε Arkham Game! Τα ερωτήματα όμως πολλά, καθώς είδαμε σκηνές που δεν τις καταλάβαμε ποτέ και περιμέναμε με αγωνία να απαντηθούν στην επόμενη ταινία της DC. Τελικά περιμέναμε άδικα.
Η μικρή διάρκεια της ταινίας (2 ώρες), δεν άφησε περιθώρια ούτε για εξηγήσεις, ούτε για ανάπτυξη της υπόθεσης. Τα πράγματα είναι απλά, έρχεται μια απειλή και εμείς την σταματάμε. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να ξυπνήσουμε τον Kryptonian ιπτάμενο φίλο μας με κάποιον τρόπο. SPOILER ALERT: Για όλους εμάς που μέχρι το τέλος είχαμε την ελπίδα να δούμε τον black suit superman, λυπάμαι πολύ χάσαμε.
Οι άπειρες κομμένες σκηνές, καθώς και πολλές αλλαγές στα takes έκαναν την ταινία πολύ διαφορετική από ότι την περιμέναμε. Αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό αλλά δεν είναι και θετικό. Είτε γιατί έβαλε το χεράκι του στο σενάριο και στη σκηνοθεσία ο Joss Whedon, είτε γιατί η Marvel έχει γίνει κωμωδία, το κλίμα ελάφρυνε τόσο, που αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε διαφορετικό σύμπαν. Από την άλλη η δράση καταλαμβάνει το 80% της ταινίας, οπότε δεν κοιτάξαμε το ρολόι ούτε μία στιγμή.
Ο ρυθμός δεν βγάζει κανένα νόημα καθώς πηδάμε από τη μία τοποθεσία στην άλλη και τα γεγονότα προσπαθούν να πάρουν μία λογική σειρά. Ο Snyder προσπαθεί να μας πει την ιστορία του, αλλά για μία ακόμη φορά οι χαρακτήρες είναι τόσοι πολλοί που κάποιους ίσα ίσα προλάβαμε να τους δούμε.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Θα ξεκινήσω από τα θετικά και θα κατεβαίνω. Στον ρόλο του Aquaman ο Jason Momoa (Once Upon a Time in Venice) το πάθος όλων των γυναικών και η ζήλεια όλων των ανδρών. Δεν έχει καμία σχέση εμφανισιακά με τον Aquaman των comics αλλά λίγο μας νοιάζει, καθώς κλέβει την παράσταση με την εκρηκτική παρουσία του και το επικίνδυνο βλέμμα. Μας πείθει ότι είναι ο πρίγκιπας της Ατλαντίδας και πως είναι σημαντικό στέλεχος του Justice League. Στο ρόλο του Cyborg ο Ray Fisher, ο άγνωστος νεαρός κέρδισε το ενδιαφέρον των casting directors και όχι άδικα καθώς η υποκριτική του είναι άψογη για το συγκεκριμένο ρόλο. Σίγουρα αυτός που σου μένει χαραγμένος στη μνήμη είναι ο Ezra Miller (Fantastic Beasts and Where to Find Them) στον ρόλο του Flash, ο οποίος κρατάει τα επίπεδα της κωμωδίας ψηλά με τις καλύτερες ατάκες να κλιμακώνονται από ένα απλό χαμόγελο μέχρι γέλια δακρύων.
Πάμε στα πιο απογοητευτικά τώρα. Ο Ben Affleck φοράει για 2 φορά τη στολή του σκοτεινού ιππότη (5 στολές συνολικά!) και μπορώ να πω πως ο ρόλος του πάει γάντι. Μόνο που αυτή τη φορά στάθηκε στο περιθώριο καθώς η νοημοσύνη του μεγαλύτερου ντεντέκτιβ του κόσμου πήγε περίπατο (καμία σχέση με τα comics). Η Gal Gadot (βαθιά ανάσα) μας απέδειξε για μία ακόμη φορά πως δεν μπορεί να στηρίξει στους ώμους της πρωταγωνιστικό ρόλο και χρειάζεται κάτι παραπάνω από τις παιχνιδιάρικες ματιές στον φακό και τα σέξι χαμογελάκια. Βέβαια ως Wonder Woman είναι σωστή επιλογή, αν γινόταν και μια προσπάθεια παραπάνω. Ο Henry Cavill φοράει για 3η φορά τη στολή του ανθρώπου από ατσάλι, δείχνοντας μας και άλλες δυνάμεις καθώς και άλλον χαρακτήρα. Η υποκριτική του διαγράφει όλα όσα είχαμε δει στις προηγούμενες 2 ταινίες. Ο προβληματισμένος Clark, μεταμορφώνεται σε έναν παιχνιδιάρη και εγωκεντρικό υπερήρωα που δεν δυσκολεύεται εκεί που η υπόλοιπη ομάδα τα βρήκε σκούρα.
Το υπόλοιπο cast απαρτίζεται από παλιούς και νέους χαρακτήρες. Αξίζει να αναφέρουμε πως στον ρόλο του Alfred παραμένει ο Jeremy Irons, στον ρόλο της Lois η Amy Adams με ελάχιστον screen time αυτή τη φορά δόξα τον πανάγαθο! Ο J K Simmons (The Snowman) ως Commissioner Gordon, πολύ καλός αλλά δεν τον χαρήκαμε και τέλος ο Ciarán Hinds (Game of Thrones) ως Steppenwolf, πολύ καλή υποκριτική όμως έπεσε θύμα του κακού CGI.
Εδώ θα ρίξουμε τις ευθύνες. Ο Zack Snyder, ο σκηνοθέτης που ξέρει να σκηνοθετεί comics αν μη τι άλλο, έπαψε να υπερβάλει, σταμάτησε τα ακραία κοντινά πλάνα και την υπερβολική δόση από slow motion, έχασε την ταυτότητα του και μαζί με τον Joss Whedon (Avengers: Age of Ultron) δημιούργησαν μία ταινία για όλη την οικογένεια. Ένα Avengers για την DC, που όμως αποτυγχάνει να πιάσει το ίδιο ενδιαφέρον. Το κάκιστο CGI μας χάλασε τη γεύση και μας γέμισε απορίες. Όπως με ποιο τρόπο δαπανήθηκε η ταινία και που χρησιμοποιήθηκαν τα 300 εκατ. δολάρια του συνολικού budget.
Η μεγάλη απογοήτευση όμως ήταν η μουσική. Ο Danny Elfman ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς στην ιστορία του κινηματογράφου, επιλέχτηκε για να δώσει τη δική του πινελιά στην ταινία, μιας και υπήρξε πρωτοπόρος στην εποχή που Tim Burton. Τελικά, μουσικό θέμα δεν υπήρξε, η επένδυση ήταν ανούσια και δεν την παρατηρήσαμε ποτέ! Υποσυνείδητα, συγκρίνω αυτό το αποτέλεσμα με τις προηγμένες ταινίες του DCU, (δεν την συγκρίνω με την τριλογία του Nolan γιατί αυτό θα ήταν ιεροσυλία). Με την επική μουσική του Hans Zimmer στο Man of Steel αλλά και με την ανατριχιαστική συνεργασία του με τον Junkie XL στο BvS, ο πήχης ανέβηκε τόσο ψηλά που το αποτέλεσμα έριξε στα μάτια μας την ταινία.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Το Justice League είναι η ταινία που μεγάλωσα περιμένοντας τη. Τελικά το αποτέλεσμα με άφησε με ένα σκαστό χαμόγελο στα χείλη και μία πίκρα στην παιδική μου καρδιά. Η ταινία καθίσταται ορόσημο στο σύμπαν της DC, χωρίς όμως να μας έχει αφήσει ικανοποιημένους βγαίνοντας από την αίθουσα όπως για παράδειγμα το Captain America Civil War. Θα διασκεδάσετε με την ψυχή σας, θα γελάσετε, θα ευχαριστηθείτε δράση, όμως το φτηνό CGI και η κακή μουσική θα σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό και ένα μεγάλο ερωτηματικό στο μυαλό. Ένα είναι σίγουρο, με το μέγεθος της παραγωγής θα έπρεπε να είχαμε δει κάτι καλύτερο.
Υ.Γ. Μείνετε μέχρι τέλος, ακολουθούν 2 κρυφές σκηνές με την 2η να είναι η εισαγωγή ενός χαρακτήρα που περιμέναμε με αγωνία να δούμε στη μεγάλη οθόνη! Οι φανατικοί του Batman θα με ευχαριστείτε!
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ:
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΌ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ DC
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΌ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ DC
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Justice League
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
15 Νοεμβρίου 2017
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
16 Νοεμβρίου 2017
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
120 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
BUDGET
$300.000.000