H ταινία ακολουθεί την 6χρονη Moonee, στη διάρκεια ενός καλοκαιριού, καθώς κάνει ζαβολιές με τους φίλους της και ζει με την μητέρα της σε ένα μοτέλ του Ορλάντο.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Μακράν της δεύτερης, η πιο γλυκιά ταινία της χρονιάς. Η Α24 συνεχίζει την εξαιρετική της σεζόν (A Ghost Story, Good Time, The Killing of a Sacred Deer, Lady Bird, The Disaster Artist) με το καινούριο φιλμ του Sean Baker (Tangerine), το οποίο έχει άξια βρει μια θέση στις περισσότερες top-10 λίστες της κινηματογραφικής χρονιάς.
H ταινία ακολουθεί τη ζωή της 6χρονης “αντάρτισσας” Moonee καθώς κάνει σκανταλιές με τους φίλους της σε ένα φτωχικό μοτέλ του Ορλάντο, ενώ ξετυλίγουμε και τη σχέση της με την αντισυμβατική μητέρα της.
Διαβάζοντας την υπόθεση, κάποιος μπορεί να πει ότι έχουμε μια τρομερά κοινότυπη ταινία: την ιστορία μιας μητέρας και της κόρης της στον πάτο της κοινωνικής σκάλας• ακόμα ένα υπερσυναισθηματικό σκουπίδι του Χόλιγουντ. Κι όμως, η μαγεία του The Florida Project είναι στην εκτέλεσή του και στις λεπτομέρειες του σεναρίου. Όπως και το περσινό Moonlight, το οποίο δεν είχε κάποιο ιδιαίτερα πρωτότυπο σενάριο, έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις και σε “αναγκάζει” να την αγαπήσεις.
O Sean Baker δεν προσπαθεί να πει καμιά τρομερή και οικουμενική αλήθεια για τις μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους. Δεν προσπαθεί να μετατρέψει την ταινία σε ένα μέσο σχολιασμού της φτώχειας και την εξαθλίωσης. Δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει και να μεγαλοποιήσει τις ανέμελες παιδικές καλοκαιρινές περιπέτειες.
Ακολουθεί τις καθημερινές περιπέτειες της πότε αθώας και πότε πονηρής Moonee μαζί με την παρέα της, και τις δυσκολίες και την κατρακύλα της μητέρας της. Όλα αυτά σε μια “άσχημη” γειτονιά κοντά στη Disneyland, η οποία θα πέρναγε απαρατήρητη σε κάθε άλλη περίπτωση: φτηνά μοτέλ, μαγαζιά με όπλα, παγίδες για τουρίστες, παγωτατζίδικα και εγκαταλελειμμένα σπίτια.
Αυτό που στην αρχή μοιάζει με τυχαία επεισόδια από τη ζωή των χαρακτήρων της ταινίας, καταλήγει να γίνει μια καθημερινή ρουτίνα. Ο Baker βρίσκει μια λεπτή ισορροπία στην αφήγησή του, χωρίς να ωραιοποιεί τις περιπέτειες τους, αλλά επίσης χωρίς να μελαγχοποιεί (sic) υπέρ του δέοντος τις δύσκολες ζωές τους.
Κατά τη γνώμη μου, το κοινό στοιχείο κάθε σπουδαίας ταινίας είναι ότι καταφέρνει να σε ξεγελάει και να σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν βλέπεις ταινία. Σου παρουσιάζει εντελώς ρεαλιστικούς χαρακτήρες για να δεις τον κόσμο (της ταινίας) μέσα από τα δικά τους μάτια, να σε κάνει να πιστέψεις ότι έχουν ζωή πέρα από την κινηματογραφική αίθουσα. Και το The Florida Project το καταφέρνει αυτό στην εντέλεια.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθέτης και σεναριογράφος είναι ο Sean Baker που επιστρέφει μετά το Tangerine (2015), το οποίο είχε προκαλέσει αρκετό θόρυβο στο φεστιβάλ Sundance εκείνης της χρονιάς. Το Tangerine είχε γυριστεί με 3 iPhone (και αρκετό επιπρόσθετο εξοπλισμό βέβαια), αλλά εδώ ο Baker έχει εμφανώς υψηλότερα production values γυρίζοντας την ταινία με 35άρι φιλμ.
Το σενάριο είναι απόλυτο ρεαλιστικό και η σκηνοθεσία χωρίς φανφάρες, ενώ εξαιρετική δουλειά έχει κάνει ο διευθυντής φωτογραφίας Alexis Zabe, γεμίζοντας με υπέροχα χρώματα τα κάδρα του Baker.
Πολύ δουλειά έχει γίνει με τους ηθοποιούς και το αποτέλεσμα δικαιώνει απόλυτα τον Sean Baker. Τα παιδιά-ηθοποιοί είναι όλα πρωτοεμφανιζόμενα, με την Brooklynn Prince να ξεχωρίζει στο ρόλο της Moonee, ενώ οι περισσότεροι ενήλικες χαρακτήρες δεν είναι καν επαγγελματίες ηθοποιοί. Ο Willem Dafoe είναι ένας από τους λίγους αναγνωρίσιμους ηθοποιούς στο ρόλο του επιστάτη του μοτέλ και μας παραδίδει μία από τις καλύτερες του ερμηνείες, “καπαρώνοντας” λογικά μια υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί είναι μια από την καλύτερες ταινίες του 2017. Γιατί θα την αγαπήσεις μόλις τη δεις. Για την εξαιρετική δουλειά του καστ. Για τα όμορφα κάδρα. Γιατί είναι μια ταινία που σε κάνει να ξεχνάς ότι βλέπεις ταινία.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
The Florida Project
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
06 Οκτωβρίου 2017
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
21 Δεκεμβρίου 2017
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
111 λεπτά
ΕΙΔΟΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
ΧΩΡΑ
BUDGET
$2.000.000