Avengers: Infinity War (2018)

Για το κείμενο τούτο θα ξεκινήσω με τα απλά πράγματα που σκέφτηκε ο μέτριος εγκέφαλος μου.

Μπαίνοντας μέσα στην κατάμεστη αίθουσα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν τί έχει καταφέρει η MARVEL STUDIOS αυτά τα δέκα χρόνια. Από την επίσημη έναρξη του MCU το 2008 με το πρώτο Iron Man μέχρι σήμερα, η Marvel κατάφερε να φέρει τον κόσμο των Comics πιο κοντά στον μέσο και μη θεατή. Με ταινίες για όλες τις ηλικίες και όλα τα γούστα, οι αίθουσες γεμίζουν από κάθε καρυδιάς καρύδι (που λέει και λαός) με αποτέλεσμα την επιτυχία, τα τεράστια έσοδα και ένα σύμπαν μεγαλύτερο από κάθε άλλο στην ιστορία του σινεμά.

Τι είναι λοιπόν το Avengers: Infinity War; Με μία απλή έκφραση, αν η Marvel έκανε πάρτι και οι περισσότεροι χαρακτήρες της έκαναν την εμφάνιση τους. (Διότι κάποιοι έλειπαν ακόμη και από αυτή την ταινία και δεν αναφέρομαι στους χαρακτήρες τους οποίους η MARVEL STUDIOS δεν κατάφερε ποτέ να πάρει τα δικαιώματα, αλλά για άλλους όπως ο Hawkeye και ο Ant-man για τους οποίους βρέθηκε μία σύντομη δικαιολογία για την απουσία τους).

Χρονολογικά βρισκόμαστε μετά τα πρόσφατα Black Panther και το υπερβολικά κωμικό Thor: Ragnarok, όπου η Asgard έχει καταστραφεί και το σκάφος με το οποίο ο Thor και η παρέα του έχουν διαφύγει, δέχεται επίθεση από τον Thanos. Τι μας δίνει αυτό; Μία ταινία που μπαίνει από το πρώτο λεπτό στο ζουμί και στη δράση. Για δέκα χρόνια ακούμε και περιμένουμε την εμφάνιση του εν λόγω χαρακτήρα με τα studios να μας δίνουν κάθε τόσο σταγόνες παρηγοριάς μέσω των after credits scenes (κάτι το οποίο πλέον έχει γίνει τόσο μόδα που και Λάνθιμο να πας να δεις, περιμένεις να τελειώσουν οι τίτλοι τέλους και αναρωτιέσαι γιατί η ταξιθέτρια σε κοιτάζει νευριασμένα).

Χαίρομαι βαθύτατα που μοιράζομαι το ίδιο όνομα με τον κυριότερο κακό της Marvel (αστειάκι) μιας και η αναμονή έφερε καρπούς. Η ταινία του ανήκει και δικαιολογημένα διότι από τη μία έχουμε την απαίτηση του κοινού και από την άλλη έναν πέρα για πέρα ικανό ηθοποιό με αρρενωπό και αγέρωχο παρουσιαστικό να τον υποδύεται. Ο Josh Brolin, έδωσε σάρκα και οστά και οι αφοί Russo ανάπτυξη στον χαρακτήρα. Μαθαίνουμε όλα όσα πρέπει, για το παρελθόν του, το σκοπό του, την ιδεολογία του και τις θυσίες που θα πρέπει να κάνει για να γίνει το σχέδιο του πραγματικότητα. Διότι σκοπός χωρίς θυσίες και πόλεμος χωρίς απώλειες δεν γίνεται.

Ο Thanos έχει διαπιστώσει το πρόβλημα του κόσμου. Ονομάζεται υπερπληθυσμός και αυτό φέρνει ως αποτέλεσμα τη φτώχεια και την ανεπάρκεια πρώτων υλών. Όταν οι υπόλοιποι απέτυχαν να δώσουν λύση, ο Thanos έφτασε στο αποτέλεσμα της γενοκτονίας. Ο μισός πληθυσμός πρέπει να φύγει για να αφήσει τον υπόλοιπο να ζήσει. Χωρίς κριτήρια, χωρίς συναισθηματισμούς μία τυχαία λοταρία, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί μονάχα με την δύναμη των 6 Infinity Stones. 6 πετράδια που δημιουργήθηκαν από το big bang για να ελέγχουν 6 ιδιαιτερότητες (Χώρος, Σκέψη, Πραγματικότητα, Δύναμη, Χρόνος και Ψυχή). Ο Thanos είναι κάτοχος ενός γαντιού που μπορεί να ελέγχει την τεράστια δύναμη των πετραδιών και να πετύχει τον σκοπό του με το χτύπημα των δαχτύλων του.

Η μεγάλη διάρκεια της ταινίας (2,5 ώρες) τοποθετείται στη λίστα με τα θετικά στοιχεία. Όταν έχεις να κάνεις με πάρα πολλούς χαρακτήρες και να δέσεις πολλά στοιχεία μεταξύ τους θέλεις σίγουρα χρόνο. Εδώ λοιπόν έρχεται η μεγαλουργία των σεναριογράφων. Δημιούργησαν ένα σενάριο άρτια δομημένο, παρά το γεγονός ότι η δεύτερη πράξη ήρθε γρήγορα, έβαλαν το κοινό στα προβλήματα των ηρώων χωρίς να βαρεθεί. Η μετάβαση μεταξύ των τοποθεσιών δεν γίνεται βεβιασμένα, αλλά με σωστό ρυθμό και δικαιολογημένα.

Αξίζει να αναφέρουμε πως η εν λόγω ταινία καθώς και το χωρίς τίτλο sequel της, το οποίο θα κάνει την εμφάνιση του στις αίθουσες το 2019, γυρίστηκαν μαζί, με τα γυρίσματα να διαρκούν από τον Γενάρη του 2017 μέχρι τον Γενάρη του 2018.

Τέλος στα πιο τεχνικά θέματα, η IMAX ανακοίνωσε πως οι δύο ταινίες γυρίστηκαν εξολοκλήρου με τις νέες ψηφιακές κάμερες 2-D ARRI Alexa IMAX, οι οποίες αποτελούν ειδικά διαμορφωμένες ARRI Alexa 65mm με τεχνολογία IMAX. Τα αδέρφια Russo χρησιμοποίησαν τις εν λόγω κάμερες στο Captain America: Civil War (2016) αλλά μόνο για τη σκηνή του αεροδρομίου.