The Predator (2018)

Επιστροφή στον κόσμο των “Κυνηγών” με την έκτη ταινία της σειράς -μαζί με τα δύο crossover με το Alien-, που μάλλον μάταια προσπαθεί να ανακτήσει το μότζο της καλτ επιτυχίας του Predator (1987) με τον Arnie (Get to da choppa!). Το hype και το marketing της ταινίας δεν ήταν ιδιαίτερα δυνατό, κάτι που ίσως προδίδει την έλλειψη εμπιστοσύνης του στούντιο προς την ταινία.

Η αρχή γίνεται με την είσοδο ενός διαστημοπλοίου στη Γη, αναπολώντας την πρώτη ταινία της σειράς, και τη σφαγή που ακολουθεί την εμφάνιση του πρώτου “κυνηγού”. Όταν ένας γενετικά βελτιωμένος “κυνηγός” καλείται στη Γη και καταστρέφει ό,τι βρει μπροστά του, μόνο η αταίριαστη ομάδα των ηρώων μας μπορεί να τον σταματήσει.

Ξεκινάμε με τα καλά στοιχεία της ταινίας: το ρυθμό, το ευχάριστο σπλάτερ, το ότι δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά και το συμπαθές καστ. Ο Shane Black (Iron Man 3) ξεκινάει τη δράση από πολύ νωρίς και δε σταματάει καθόλου στα 107 λεπτά της ταινίας διατηρώντας ένα φρενήρη ρυθμό, ενώ το αίμα ρέει άφθονο χωρίς να γίνεται γραφικό ή ανούσιο, με την ταινία φυσικά να είναι Κ18. Το καστ είναι ιδιαίτερα ευχάριστο, αλλά πάει στράφι με το υλικό που του δόθηκε. Αυτά· αυτά είναι τα μόνα θετικά που κατάφερα να βρω στο The Predator.

Ας περάσουμε τώρα και στα αρνητικά. Έχουμε ένα πραγματικά κακό σενάριο και μια πλοκή-αχταρμάς που σίγουρα δε βοηθούνται από το ασταθές μοντάζ. Η τρίτη πράξη ξαναγυρίστηκε εξ ολοκλήρου τον Ιούλιο μετά τις αρνητικές αντιδράσεις των δοκιμαστικών προβολών, αλλά παραμένει απογοητευτική και το ύφος της ξεκάθαρα δεν ταιριάζει με την υπόλοιπη ταινία. Οι χαρακτήρες είναι τρομερά μονοδιάστατοι και χωρίς την παραμικρή ανάπτυξη· για παράδειγμα, ο πιτσιρικάς της ταινίας μπορεί χωρίς κανένα πρόβλημα να χειρίζεται εξ αρχής την εξωγήινη τεχνολογία επειδή -πολύ απλά- είναι αυτιστικός. Ελπίζω να μη σας φανεί περίεργο, διότι δε θα λάβετε κάποια άλλη εξήγηση.

Παρότι βρίσκεται στην παραγωγή από το 2014 και χωρίς κάποια αλλαγή σκηνοθέτη, η ταινία μοιάζει να έχει γίνει βιαστικά, θυμίζοντας τις ταινίες που έκανε η FOX για τους Fantastic Four ώστε να μη χάσει τα δικαιώματά τους. Το The Predator είναι μια χαμένη ευκαιρία για την αναγέννηση της σειράς και μάλλον οι ελπίδες του στούντιο -σύμφωνα με το τέλος της ταινίας- για κάποιο σίκουελ θα αποδειχτούν φρούδες.