Το 1978 στη Βοστώνη, μια αγοραπωλησία όπλων μεταξύ δύο συμμοριών σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο πηγαίνει στραβά και καταλήγει σε μια ανταλλαγή πυρών που συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Τη νέα ταινία του Ben Wheatley, ενός ανερχόμενου Άγγλου σκηνοθέτη του οποίου οι ταινίες δύσκολα κατηγοριοποιούνται σε ένα είδος. Αυτή τη φορά δοκιμάζει την τύχη του σε μια κωμωδία-περιπέτεια που παρά το σύγχρονο σκηνικό της θυμίζει αρκετά γουέστερν. Στην Ελλάδα έκανε την πρεμιέρα της στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Εν Λευκώ, αλλά δεν έχει βρει ακόμα διανομή.
Η υπόθεση είναι πολύ απλή: εκπρόσωποι του IRA (του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού) επιχειρούν να αγοράσουν τουφέκια από έναν ιδιότροπο έμπορο όπλων με τη βοήθεια δύο μεσαζόντων σε μια συναλλαγή που γίνεται σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο. Τότε τα πράγματα πάνε στραβά και όλοι οι “συμμετέχοντες” προσπαθούν να αλληλοσκοτωθούν.
To στήσιμο σε πρώτη ανάγνωση θυμίζει αρκετά το τέλος του Reservoir Dogs, αλλά νομίζω η ταινία συνολικά θυμίζει περισσότερο τον παραλογισμό από τις Τρελές Σφαίρες 2 & 1/2 και τη σκηνή ανταλλαγής πυρών σε απόσταση αναπνοής. Σίγουρα οι macho ήρωες και η ζωηρή πρόζα θυμίζουν ταινίες του Tarantino, αλλά η σωματική κωμωδία και το στήσιμο θυμίζουν γουέστερν κωμωδίες περασμένων δεκαετιών.
Η ταινία δεν αλλάζει τα δεδομένα σε όποιο είδος την κατατάσσεις, αλλά είναι αρκετά φρέσκια και ιδιότροπη με αποτέλεσμα να βλέπεται πολύ ευχάριστα. Θεματικά, ο Wheatley επιστρέφει σε γνωστά μονοπάτια• άντρες που συμπεριφέρονται σαν παιδιά, άνθρωποι περιορισμένοι σε στενούς χώρους και οι τρελές συνέπειες της βίας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθέτης είναι ο Ben Wheatley (Kill List, High-Rise) ένας από τους πιο “αναρχικούς” νέους σκηνοθέτες, ενώ έχει αναλάβει το σενάριο και το μοντάζ με τη βοήθεια της συχνής συνεργάτιδάς του, Amy Jump. Η σκηνοθεσία θυμίζει όπως είπαμε γουέστερν, με το μοντάζ να είναι εξαιρετικό και να δίνει πολύ καλό ρυθμό στην ταινία.
Το σενάριο προσπαθεί να είναι έξυπνο και αστείο, και το καταφέρνει σε ικανοποιητικό βαθμό. Σίγουρα δεν είναι πετυχημένες όλες οι ατάκες, αλλά η σπιρτάδα και η ιλαρότητα καταφέρνουν να περάσουν στον θεατή.
Το παρατημένο σκηνικό μοιάζει σχεδόν με αποκαλυπτικό τοπίο, ενώ η κάμερα της Laurie Rose σε βάζει μέσα στη δράση, καθώς από τη στιγμή που ξεκινάνε οι πρώτοι πυροβολισμοί μένει χαμηλά, μαζί με τους ήρωές μας που σέρνονται στο έδαφος.
Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει ενδυματολογικά και μουσικά, με το feeling της δεκαετίας του ’70 βγαίνει από τα κοστούμια και τη funky επιλογή τραγουδιών και μουσικής από τους Ben Salisbury και Geoff Barrow (Ex Machina)
To καστ δείχνει να περνάει καλά και ίσως “εξυψώνει” κάποιες σκηνές που αλλιώς ίσως να ήταν πιο βαρετές. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουμε τον Sharlto Copley (District 9, Chappie), τον με-γοητεία-Brad-Pitt Armie Hammer (The Social Network, The Man from U.N.C.L.E.), την οσκαρική Brie Larson (Room, Kong: Skull Island), το πάντα εξαιρετικό Cillian Murphy (Peaky Blinders, Anthropoid, 28 Days Later) και τους Jack Reynor (Sing Street), Babou Ceesay, Enzo Cilenti (The Theory of Everything, Guardins of the Galaxy), Sam Riley (Control, Maleficent), Michael Smiley (Luther, The Lobster), Noah Taylor (Game of Thrones). Παρά το μεγάλο μέγεθος του καστ, η σκηνοθετική ικανότητα του Wheatley ξεδιαλύνει τελείως τους χαρακτήρες σε όλα τα σημεία του φιλμ.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί ο Wheatley είναι ενδιαφέρων σκηνοθέτης. Γιατί είναι χαβαλεδιάρικο. Για το κουλ πιστολίδι του. Για το ωραίο καστ.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Free Fire
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
31 Μαρτίου 2017
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
90 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
ΧΩΡΑ
BUDGET
$7.000.000