O Adonis Creed προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις προσωπικές του υποχρεώσεις και στην προετοιμασία του για τον επόμενο μεγάλο αγώνα, αυτή τη φορά απέναντι σε έναν αντίπαλο που προέρχεται από το οικογενειακό του παρελθόν. Με τον Rocky Balboa να βρίσκεται στο πλευρό του, θα αντιμετωπίσουν μαζί το κοινό τους παρελθόν, σε ένα ταξίδι αναζήτησης αξιών για τις οποίες αξίζει να αγωνίζεται κανείς.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Το φιλμ είναι συνέχεια της ταινίας Creed που το 2015 επανασύστησε στο κινηματογραφικό κοινό το franchise του Rocky, θέτοντας τους ήρωες του στην σύγχρονη εποχή, καταφέρνοντας να κερδίσει κοινό και κριτικούς. Τρία χρόνια μετά λοιπόν έρχεται η συνέχεια της ιστορίας με τους ήρωες μας να συνεχίζουν σχεδόν από εκεί που τους είχαμε αφήσει.
Χωρίς ιδιαίτερες χρονοτριβές, και μετά από μια χλιαρή, πλην απαραίτητη για να μπούμε στο κλίμα, εισαγωγική σκηνή πυγμαχίας, ο πρωταγωνιστής της ταινίας έρχεται αντιμέτωπος με τον απόλυτο ανταγωνιστή, σε μια εντεινόμενη κόντρα που ξυπνάει τα φαντάσματα του παρελθόντος του. Τα πράγματα δείχνουν να κλιμακώνονται πολύ γρήγορα, σχεδόν ανώριμα, όσο ανώριμη δείχνει να είναι και η προσέγγιση του Adonis Creed στην ζωή.
Και φυσικά, όπως άλλωστε συμβαίνει και στην ζωή, όταν πιέζεις πράγματα και καταστάσεις, τότε το χαστούκι που δέχεσαι, εκτός από δυνατό, κάνει και κρότο. Αυτό που ακολουθεί, είναι η πάλη του πρωταγωνιστή με τους προσωπικούς του δαίμονες και κυρίως το ταξίδι του από την ανασφάλεια στην αυτογνωσία. Και η όλη παραπάνω παράγραφος αποτελεί επί της ουσίας και το μοναδικό, πλην σημαντικό, μειονέκτημα όλης της ταινίας. Την προβλέψιμη μέχρι αηδίας πλοκή του σεναρίου.
Και είναι εκεί που έρχεται ο Coogler σαν από μηχανής Θεός να σώσει την ταινία από την μετριότητα, φτιάχνοντας χαρακτήρες που σε κρατάνε σε εγρήγορση, μα το κυριότερο, δένεσαι μαζί τους, συμπάσχεις στα προβλήματα τους και θέλεις να δεις την ταινία μέχρι το τέλος για να δεις που θα καταλήξει ο κάθε χαρακτήρας.
Το μοτίβο της σχέσης πατέρα-γιού αποτελεί την ραχοκοκαλιά της ταινίας, παίζοντας σε πολλαπλά επίπεδα, αναδεικνύοντας τόσο τον πρωταγωνιστή της ταινίας, μα κυρίως τον απόλυτο ανταγωνιστή του, Viktor Drago, σε μια ιστορία για την οποία θα θέλαμε λίγο παραπάνω screentime, μιας και ειδικά προς το τέλος της ταινίας δείχνει να παίρνει τα ηνία όσον αφορά την εξέλιξη των χαρακτήρων της. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι ήδη συζητείται spin-off με πρωταγωνιστή τον Viktor Drago.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο Ryan Coogler (Dark Panther), ο οποίος σκηνοθέτησε την πρώτη ταινία, επιστρέφει στο franchise ως διευθυντής παραγωγός, αφήνοντας την καρέκλα του σκηνοθέτη στον πολλά υποσχόμενο Steven Caple Jr. (The Land). H σκηνοθεσία του τελευταίου είναι ιδιαίτερα προσεκτική, θα λέγαμε by the book, φαντάζομαι υπό τον φόβο να μην του ξεφύγει το αποτέλεσμα (σύνηθες φαινόμενο σε σκηνοθέτες που αναλαμβάνουν sequels), χάνοντας λίγη από την νοσταλγική χρυσόσκονη που είχε το πρώτο φιλμ. Παρόλα αυτά τεχνικά είναι αψεγάδιαστη, με αποτέλεσμα οι ήρεμες σκηνές να συνδυάζονται αρμονικά με τις καλογυρισμένες και ιδιαίτερα εντυπωσιακές σκηνές πυγμαχίας.
Το σενάριο του Sly, βασισμένο στο στόρυ του Cheo Hodari Coker, κρίνεται μάλλον τετριμμένο και σώζεται από την σωτήρια παρέμβαση του Coogler, ο οποίος έγραψε τους χαρακτήρες αυτού. Το μοντάζ της ταινίας θα μπορούσε επίσης να είναι λίγο πιο σφιχτό, αποφεύγοντας μικρές κοιλιές που εμφανίζονταν εδώ κι εκεί κατά την διάρκεια της ταινίας. Η μουσική της ταινίας από τον Ludwig Göransson (Creed, Black Panther, Avengers) στέκεται στο ύψος της, κάνοντας σωστή χρήση του κλασικού anthem του franchise σε σημεία προκειμένου να ανυψώσει το ηθικό του θεατή.
Και πάμε στο ζουμί της ταινίας, που είναι οι ερμηνείες. Ξεκινάμε με τον Michael B. Jordan, ο ρόλος του οποίου έχει την μικρότερη εξέλιξη στην ταινία (αρνητικό μιας και μιλάμε για τον πρωταγωνιστή), παρόλα αυτά η ερμηνεία του δεν αφήνει τον χαρακτήρα να κρεμάσει και τον κρατάει στο ύψος των περιστάσεων. Συνεχίζουμε με τον Sylvester Stalone στον ρόλο της ζωής του, ο οποίος παρότι δεν πετυχαίνει τα υψηλά επίπεδα συναισθηματικής ερμηνείας του πρώτου Creed, έχει παρόλα αυτά μια βουβή σκηνή κάθαρσης που σε αποζημιώνει. Πολύ καλοί επίσης (όσο τους είδαμε) και οι Drago, Dolph Lundgren και Florian Munteanu, που κλέβουν την παράσταση προς το τέλος της ταινίας, ενώ απολαύσαμε ιδιαίτερα και την απόδοση των γυναικείων παρουσιών, Tessa Thompson και ιδιαίτερα της Phylicia Rashad που έδωσε μερικές πινελιές χιούμορ στο γενικά “βαρύ” κλίμα της ταινίας.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Θα ήταν εξ’ ορισμού άνισο να συγκρίνω την πρώτη ταινία με αυτήν. Το Creed είναι για το Creed II, ότι ακριβώς ήταν το The Force Awakens για το The Last Jedi. Έθεσε δηλαδή το σύμπαν πάνω στο οποίο έρχεται η δεύτερη ταινία για να εξελίξει τους χαρακτήρες που εισήγαγε στην πρώτη. Και βασικά, δεν μπορώ να σου δώσω κάποιο λόγο γιατί να μην το δεις. Το Creed II έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν μια ταινία ενδιαφέρουσα προς παρακολούθηση.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ:
ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΞΥΛΟ «ΟΙ ΚΑΛΕΣ»
ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΞΥΛΟ «ΟΙ ΚΑΛΕΣ»
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Κριντ II
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
21 Νοεμβρίου 2018
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
29 Νοεμβρίου 2018
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
130 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
ΧΩΡΑ
BUDGET
$50.000.000