Ο Ντεϊν είναι “κυνηγός κεφαλών” που κυνηγάει ευκαιρίες ευρέσεως δουλειάς για πελάτες της εταιρίας στην οποία εργάζεται. Όμως εκτός από εργαζόμενος ο Ντεϊν είναι και οικογενειάρχης, πράγμα το οποίο όμως συχνά “ξεχνάει”, καθώς είναι ιδιαίτερα αφοσιωμένος στην εργασία του. Η αδιαφορία προς την οικογένεια του θα επιδεινωθεί όταν θα τεθεί υποψήφιος μαζί με μια συνάδελφο του για την διευθυντική θέση της εταιρίας. Ωστόσο, τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα για αυτόν όταν ο μεγαλύτερος του γιος θα διαγνωστεί με λευχαιμία και θα πρέπει να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην οικογένεια και τον γιο του, παραμελώντας την εργασία του, όμως δεν θα είναι τόσο εύκολο να διαλέξει.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Το σενάριο της ταινίας είχε γραφτεί από το 2012 και μετά από αρκετή περιπέτεια κατέληξε τελικά στην μεγάλη οθόνη. Η αλήθεια είναι ότι με την πρώτη ματιά η υπόθεση δεν τραβάει το ενδιαφέρον του θεατή, ωστόσο ανέλπιστα η ταινία καταφέρνει σε αρκετά σημεία της να βγάλει ενδιαφέρον και να μην καταλήξει νωθρή Το κύριο θετικό στοιχείο της είναι το γεγονός ότι αποτελεί μία δουλειά στην οποία έχει αφιερωθεί χρόνος, πράγμα που γίνεται εύκολα αντιληπτό απο την διάρκεια των σκηνών, οι οποίες δεν είναι απότομες και βιαστικές αλλά έχουν διάρκεια την οποία στηρίζουν σε πολλά σημεία προσεγμένοι διάλογοι που δεν κουράζουν.
Παρ’ όλα αυτά, η υπερβολική μάλλον προσοχή στους διαλόγους δεν αφήνει περιθώρια στην ενασχόληση με τις προσωπικές σκέψεις των πρωταγωνιστικών ρόλων πράγμα που σε μερικά σημεία αποτελεί ανάγκη, ιδιαίτερα στην περίπτωση του πρωταγωνιστή, καθώς λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε την ψυχοσύνθεσή και τα πράγματα τα οποία σκέφτεται.
Βασικό αρνητικό αποτελεί επίσης, ο κλισέ χαρακτήρας που παίρνει η ταινία από ένα σημείο και έπειτα. Ενώ, κεντρίζει σε κάποιες στιγμές το ενδιαφέρον γρήγορα το χάνει εξαιτίας της κοινότυπης ακολουθίας πράξεων και γεγονότων που δίνουν μία κλίση προς το αναμενόμενο, την οποία βέβαια ο σεναριογράφος προσπαθεί να “κρύψει” μερικές φορές.
Όσον αφορά την συναισθηματική φόρτιση, υπάρχουν σημεία που αυτή η επιδίωξη του σκηνοθέτη γίνεται με επιτυχία και ίσως αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που δεν θα κάνουν τον θεατή να βαρεθεί και θα τον παρακινήσουν να ακολουθήσει την ταινία μέχρι τέλους.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Η ταινία αποτελεί ντεμπούτο για τον περισσότερο έμπειρο σαν παραγωγό Mark Williams, ο οποίος θέλοντας να καλύψει την απειρία του, ορθά επιλέγει σκηνές κυρίως διαλόγων με σταθερή ροή που δεν αφήνουν περιθώρια για υπερβολές. Το σενάριο γράφτηκε από τον Bill Dubuque (The Accountant, The Judge), το οποίο όπως προαναφέρθηκε τελείωσε το 2012 και σίγουρα αν και αυτό περιέχει αρκετά εποικοδομητικούς διαλόγους σε κάποια σημεία δεν έχει το βάρος των προηγούμενων έργων που έχει «ντύσει» με το σενάριό του.
Όσον αφορά τις ερμηνείες, γίνεται μία ικανοποιητική προσπάθεια από τον συνήθως μέτριο Gerard Butler, ο οποίος παίζει για ακόμη μία φορά τον ετοιμόλογο “χωρατατζή”, αλλά σε σκηνές που η περίσταση το απαιτεί, βγάζει αρκετό συναίσθημα και δίνει μία θετική πνοή στην θέαση της ταινίας. Τα λίγο πιο βαριά ερμηνευτικά ονόματα ο William Dafoe και ο Alfred Molina δεν δείχνουν αδιάφοροι αλλά η περιορισμένη διάρκεια των εμφανίσεών τους δεν επιτρέπει στον θεατή να τους απολαύσει, παρά μόνο τον δεύτερο σε μία σκηνή έκφρασης πολλών συναισθημάτων προς το τέλος της ταινίας.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Το Family Man είναι μία ταινία που δεν θα κάνει τον θεατή να σαστίσει ούτε θα τον κουράσει, θα απαιτήσει την προσοχή του σε κάποια σημεία και ίσως καταφέρει να του δώσει κάποια μικρά πράγματα. Σίγουρα έχει πολλά ψεγάδια αλλά δεν είναι τόσα πολλά ώστε να θεωρηθεί η θέασή της χάσιμο χρόνου.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Ο Σύμβουλος
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
18 Μαΐου 2017
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
13 Ιουλίου 2017
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
108 λεπτά