Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, το Woman Walks Ahead εξελίσσεται στο 1880 και αφηγείται την ιστορία της Catherine Weldon (Jessica Chastain), μιας χήρας καλλιτέχνιδος από την Νέα Υόρκη, που ταξιδεύει μόνη της από την Βόρεια Ντακότα για να ζωγραφίσει το πορτρέτο του Ινδιάνου Αρχηγού Sitting Bull (Michael Greyeyes). Η άφιξη της στο Standing Rock καλωσορίζεται από έναν αξιωματικό του Αμερικανικού Στρατού (Sam Rockwell), ο οποίος έχει τοποθετήσει στρατιώτες γύρω από τον οικισμό της Lakota για να υπονομεύσει τις αξιώσεις των ιθαγενών στα εδάφη. Καθώς η Catherine και ο Sitting Bull έρχονται πιο κοντά και η φιλία τους και η ζωή του απειλούνται από αυταρχικές κυβερνητικές δυνάμεις, η Catherine θα πρέπει να αντιμετωπίσει την βία που υπονομεύει την θέση της.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Μια μερικώς βιογραφική ταινία, που αφορά την συνάντηση και υποστήριξη της ζωγράφου Caroline Weldon και του Αρχηγού της Ινδιάνικης φυλής Lacota Sioux, Sitting Bull (Καθιστός ταύρος). Παρατηρήθηκαν σοβαρά λάθη στην ιστορία, έτσι όπως μας την διηγείται η ταινία και αυτό είναι πολύ λυπηρό. Όταν λοιπόν βλέπουμε ότι το σενάριο το έχει γράψει ο Steven Knight (Peaky Blinders /Taboo / Locke), μας κάνει πραγματικά ν’ αναρωτιόμαστε γιατί να συμβεί κάτι τέτοιο.
Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι η πρωταγωνίστρια δεν ακούει στο όνομα Cathrine Weldon όπως την ονόμασαν στην ταινία, αλλά Caroline Weldon, όνομα που η ίδια άλλαξε από το αρχικό της που ήταν Susanna Carolina Faesch. Στην συνέχεια η ταινία αναφέρετε στην απόφαση της να ζωγραφίσει το πορτρέτο του Καθιστού Ταύρου και τις προσπάθειες της για να πετύχει τον σκοπό της. Εμείς γινόμαστε θεατές των δυσκολιών που αντιμετώπισε η ίδια και την φιλιά που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Αρχηγό των Ινδιάνων και της ιδίας.
Η ταινία είναι μέτρια ως χλιαρή και σε επίπεδο ερμηνείας αλλά και γεγονότων. Η ώρα περνάει αβίαστα και δεν καταφέρνει δημιουργήσει τα απαραίτητα συναισθήματα. Σίγουρα όμως το μόνο εντυπωσιακό σε όλη την ταινία, είναι η γεύση που μας αφήνει η ξενάγηση στα ήθη και έθιμα της Ινδιάνικης φυλής. Μαγευτικά τοπία ευχαριστούν το οπτικό μας πεδίο και σε όλο αυτό έρχεται να προστεθεί και ένα εξαιρετικό πορτρέτο.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Όπως ανέφερα και πιο πάνω, δεν περίμενα απ΄τον Steven Knight, να έχει κάνει τόσο μεγάλο λάθος στην ταινία, μη αναφέροντας τα πραγματικά στοιχεία. Δεν ξέρω αν το έκανε επίτηδες (δεν βρίσκω τον λόγο να το κάνει) αλλά πιστεύω ότι σίγουρα θα υπάρχει μια εξήγηση, μόνο που δεν την έχω βρει είναι η αλήθεια. Στην σκηνοθεσία έχουμε την Susanna White, που στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ και επεισόδια τηλεοπτικών σειρών. Δεν μπορώ να πω ότι δεν ήταν καλή στο σύνολο, θα πω ότι ήταν μέτρια και δεν έδωσε κάτι ξεχωριστό.
Στις ερμηνείες σίγουρα ξεχωρίζει η Jessica Chastain που ενσαρκώνει την ζωγράφο Cathrine (και όχι Caroline) Weldon. Δεν έχω πολλά να πω για την ερμηνεία της. Ήταν τόσο όσο έπρεπε, χωρίς να δώσει κάτι ξεχωριστό για να αναπολείς και να θυμάσαι. Ο Michael Greyeyes, ήταν ο Καθιστός Ταύρος, ο οποίος λόγω και της καταγωγής του δεν έπαιξε και κόντρα ρόλο.
Στον τομέα της μουσικής δεν θυμάμαι να ξεχώρισε κάτι, αλλά από φυσική μουσική η φωνή του αετού και ο ήχος της φύσης ήταν η καλύτερη μελωδία που θα μπορούσαμε να έχουμε.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί σε εντυπωσιάζει ότι έχει σχέση με την Ινδιάνικη φυλή, γιατί σου αρέσει η Jessica Chastain. Γιατί σ’ αρέσει η ζωγραφική (όπως και εμένα) και θες να δεις αν πέτυχε το πορτρέτο, και για να περάσεις όμορφα ένα κυριακάτικο μεσημεράκι μετά το φαγητό.