Τέσσερις φίλοι μαζεύονται σε ένα κομψό σπίτι κατά τη διάρκεια του εμβληματικού Καλοκαιριού του 1969. Χωρίς να το γνωρίζουν, θανάσιμοι επισκέπτες τους περιμένουν από έξω. Κάτι που ξεκινάει ως ένα απλό αποχαιρετιστήριο πάρτι, καταλήγει σε μια βραδιά πρωτόγονου τρόμου, καθώς οι εισβολείς καταδιώκουν και βασανίζουν τους τέσσερις νέους, οι οποίοι παλεύουν για τη ζωή τους απέναντι σε μια φαινομενικά παράλογη επίθεση.
Η ταινία είναι εμπνευσμένη από τις δολοφονίες της συμμορίας του Manson.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Την μεταφορά των γεγονότων απ’ το καλοκαίρι του ’69, στην κατοικία Cielo Drive που έγινε το φοβερό λουτρό αίματος. Συνοπτικά η ιστορία έχει ως εξής: Οι απεσταλμένοι δολοφόνοι του Manson, ήταν 4 άτομα και στάλθηκαν εκεί για να σκοτώσουν όποιον βρισκόταν μέσα. Η επιλογή έγινε από τον ίδιο τον Manson, διότι είχε προηγούμενα με τον προηγούμενο ιδιοκτήτη, που ήταν παραγωγός και απέρριψε την μουσική του. Στο σπίτι βρισκόταν η Sharon Tate, σύζυγος του Roman Polanski, και τρεις φίλοι τους.
Η ταινία πλησίασε αρκετά τα πραγματικά γεγονότα. Όσο αφορά τα πρόσωπα και το περιβάλλον, μόνο που στάθηκε μόνο σ’ αυτό. Αρκέστηκαν στο να παραδώσουν την οπτική τους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, φτάνοντας την μία ώρα προβολής. Υπήρξαν σημεία τα οποία ήταν πολύ εύστοχα και σου μετέφεραν αρκετό άγχος, μιας και έπαιζαν ένα είδους κρυφτοκυνηγητό. Εννοείται πως υπήρξαν αρκετά κλισέ, τα οποία μπορώ να πω, βοήθησαν αρκετά.
Σίγουρα δεν το λες κουραστικό, όμως θα ήθελα λιγάκι παραπάνω, μιας και δεν έδειξε την “σφαγή” που όλοι περιμέναμε. Μεγάλο μειονέκτημα αυτό, αλλά θα ήταν υπερβολικά φρικιαστικό να πράξουν το έγκλημα έτσι όπως έγινε. Σε ταινίες τέτοιου είδους το κυρίαρχο συναίσθημα είναι αυτό της επιβίωσης, οπότε και εδώ μην περιμένεις κάτι διαφορετικό.
Το να είσαι κακότυχος, μπορείς να το διορθώσεις κάνοντας κάτι καλό για να αντιστρέψεις τα πράγματα. Το να είσαι όμως την λάθος ώρα στο λάθος σημείο, αυτό δεν φτιάχνεται με τίποτα. Είναι μάλλον αυτό που λέμε “ότι γράφει, δεν ξεγράφει”.
Έτσι και αυτό το σενάριο που πάρθηκε από την πραγματικότητα γράφτηκε στην ιστορία με μαύρα γράμματα και στην πόρτα της κατοικίας με αίμα το αξέχαστο “PIG”.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Από τον σκηνοθέτη του Anabelle και διευθυντή φωτογραφίας του The Conjouring, John R. Leonetti, έχουμε μια σκηνοθεσία ποιοτική. Πλάνα εύστοχα και με την κατάλληλη ατμόσφαιρα να διαχέεται σε κάθε ευκαιρία. Η μουσική ήταν παρόν με διάσημα τραγούδια της εποχής, πέφτοντας “δολοφονία μετά μουσικής”. Μέσα στο κλίμα της εποχής από αμάξια, ρούχα και αντικείμενα ολοκληρώνοντας έτσι το μοτίβο.
O Gary Dauberman δεν κουράστηκε καθόλου να γράψει τους διαλόγους. Φτωχό υλικό από μεριάς του, κάνοντας μας μερικές φορές να χασκογελάμε.
Η πιο συγκινητική ερμηνεία ήρθε από την Elizabeth Henstridge, στον ρόλο της Abigail. Οι υπόλοιποι ήταν συμπαθητικοί σε σημείο αδιαφορίας. Θα αναφέρω τυπικά τα ονόματα για να είμαστε και ωραίοι. Την έγκυο Sharon υποδύθηκε η Katie Cassidy, τον Wojciech ο Adam Campbell, τον Jay ο Miles Fisher.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί έχεις ακουστά για το πιο άγριο έγκλημα στην ιστορία του Hollywood και θες να το δεις. Γιατί δεν είναι κουραστικό και μπορεί να το δει και κάποιος που δεν είναι και πολύ φανατικός αυτού του είδους. Γιατί είναι ίσως το μοναδικό έργο τρόμου που έχει το πιο τετριμμένο σενάριο, ξέρεις κάποιοι τρελοί πάνε χωρίς λόγο και σκοτώνουν κάποιους άλλους, και δεν σε πειράζει καθόλου γιατί ξέρεις πως αυτό έγινε στ’ αλήθεια.
Υ.Γ : Στο τέλος της ταινίας υπάρχει ολιγόλεπτο υλικό με πληροφορίες για το συμβάν και τον ίδιο τον Manson.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Wolves at the Door
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
21 Οκτωβρίου 2016
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
73 λεπτά