Το Whiplash ακολουθεί τον Andrew Neyman (Miles Teller), έναν φιλόδοξο ντράμερ της jazz, και μαθητή σε ένα απ’ τα καλύτερα ωδεία της Νέας Υόρκης. Καταφέρνει να μπει σε μια ελίτ ορχήστρα με διδάσκαλο τον Terence Fletcher (J.K. Simmons), o οποίος πιέζει τους μαθητές του να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό με τον σκληρότερο τρόπο. Ο Andrew θα τεστάρει τα όριά του. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει για να ανέβει στην κορυφή;
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Μια ταινία που χαρακτηρίζεται από ένταση, από την αρχή μέχρι το τέλος. Kινείται με γρήγορους ρυθμούς, και το μοντάζ της βοηθά στο να μη χάνεται αυτός ο ρυθμός καθ’ όλη τη διάρκειά της. Η πλοκή έχει αρκετές εκπλήξεις, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον και οδηγεί στην καλύτερη τρίτη πράξη που είδα σε ταινία της χρονιάς που μας πέρασε.
Αυτό που κάνει τόσο δυνατό το αντίκτυπο του «Whiplash» στον θεατή είναι ο χαρακτήρας του Fletcher. Είναι ο μέντορας που δε φοβάται να ασκήσει ψυχολογικό πόλεμο στους μαθητές του για να τους ωθεί στις καλύτερες τους επιδόσεις. Τον αντιπαθούμε για τις μεθόδους που χρησιμοποιεί, αλλά παράλληλα εκτιμούμε την αποτελεσματικότητα του.
Το soundtrack κινείται σε ύφος γρήγορης jazz, κάτι που ταιριάζει απόλυτα με το θέμα και το ύφος της ταινίας. Ακόμα και άτομα που δεν ανήκουν στον χώρο της μουσικής θα απορροφηθούν από τη μουσική, και θα ταυτιστούν βλέποντας τις θυσίες που πρέπει να κάνει ο Andrew για να βελτιώνεται συνεχώς. Η αποφασιστικότητα και το πείσμα που αποκτά «μένουν μαζί σου» και μετά το τέλος της ταινίας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Αξίζει κατ’ αρχήν να πω ότι ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Damien Chazelle, όταν ήταν νεότερος, προσπάθησε να αναδειχθεί ως drummer σε σχολή jazz. Δεν τα κατάφερε όμως, και έτσι βρήκε (ευτυχώς) το δρόμο του προς τον κινηματογράφο. Άρα μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως η συγκεκριμένη ταινία είναι πολύ προσωπική για τον ίδιο, και φαίνεται πόση προσπάθεια έκανε για να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα. Είναι υποψήφιος για το όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου.
Ένα από τα δυνατότερα σημεία της ταινίας είναι οι ερμηνείες των Teller και Simmons. Ο δεύτερος προτάθηκε για όσκαρ Β’ αντρικού ρόλου, και πιστεύω πως θα το κερδίσει. Η παρουσία του είναι επιβλητική, εμπνέει σεβασμό και φόβο ταυτόχρονα. Οι άλλες ερμηνείες ήταν τυπικά καλές. Μόνη εξαίρεση μια σκηνή προς την αρχή της ταινίας στο οικογενειακό τραπέζι, όπου ο διάλογος δε μου φάνηκε ιδιαίτερα πειστικός. Αμελητέο ελάττωμα σε σχέση με την υπόλοιπη ταινία.
Άλλες υποψηφιότητες που έλαβε η ταινία είναι στο μοντάζ και στη μίξη ήχου, καθώς φυσικά και για το όσκαρ καλύτερης ταινίας. 5 υποψηφιότητες στο σύνολο, και η πρόβλεψή μου είναι ότι θα πάρει από ένα μέχρι τρία.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Από αυτήν την ταινία ίσως φύγεις λίγο κουρασμένος/η, λόγω της αυξανόμενης έντασης. Θα την απολαύσεις, θα σε εμπνεύσει, και θα σε παρακινήσει να προσπαθείς περισσότερο σε ό,τι σε γεμίζει. Είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του 2014.