Η “γιαγιά” του Γαλλικού σινεμά, μαζεύει και μοντάρει τις ομιλίες και τα masterclass που έδωσε, για να συνθέσει μια μαγευτική προσωπική εξομολόγηση από τα χρόνια της ως φωτογράφος, τις ιδέες της, τον Jacques Demy, τους ανθρώπους που γνώρισε ανά τα χρόνια, και μερικές από τις ταινιές-κλειδιά της φιλμογραφίας της.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Το τελευταίο πράγμα που μας έκανε την τιμή να μας αφήσει η ιέρεια της Νουβέλ Βάγκ ήταν αυτό το ντοκιμαντέρ, το οποίο αποτελεί τα δυο επεισόδια από μια σειρά που ξεκίνησε, αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Αποτελώντας μια συρραφή ομιλιών που μιλούσε για τη ζωή και το έργο της, η Ανιές κάνει μια σύντομη κατάθεση ψυχής. Καθισμένη σε μια καρέκλα σκηνοθέτη, με το όνομά της γραμμένο επάνω, η Ανιές στα 90 της, οξυδερκής και γεμάτη ζωή, μιλάει για την πορεία της από το ξεκίνημά της ως φωτογράφος, τη μετάβαση στο σινεμά, το ντοκιμαντέρ αλλά και τις εκθέσεις της ως visual artist.
Η ίδια, μιλά για εκείνες τις ταινίες που καθιέρωσαν την καριέρα της, μιλώντας για τις εκάστοτε επιρροές της, το χτίσιμο των χαρακτήρων της, τον ασταμάτητο πειραματισμό της με την κάμερα, τα πλάνα, το σενάριο, αλλά και όλους τους ηθοποιούς με τους οποίους συνεργάστηκε. Μιλώντας για όλα αυτά, αλλά και τη σχέση της με την πολιτική πραγματικότητα ανά τα χρόνια, τις πολιτικές εξελίξεις και τις ανησυχίες της, η Ανιές μιλά γλυκά μπροστά στο κοινό της, αφηγείται όμορφες ιστορίες και μαγεύει την οθόνη τόσο με την πηγαία δημιουργικότητά της, όσο και με την απαράμιλλη -ίσως απόκοσμη- ανθρωπιά της.
Χωρίς να χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση, η κάμερα παραμένει εκεί, μαζί με την Ανιές και τα πλάνα των ταινιών της που διάλεξε εκείνη να συνοδεύουν τις ομιλίες της και εμείς διψάμε για ακόμη περισσότερα. Οι αναμνήσεις της, η φαντασία της, η αγάπη της για το σινεμά, τη δημιουργία και τη ζωή, κατακλύζουν την οθόνη.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Η Ανιές Βαρντά, η γυναικεία φωνή της nouvelle vague αγαπήθηκε από όλο τον κόσμο για την πρωτοποριακή κινηματογραφική της ματιά και τη δημιουργία δυναμικών γυναικείων χαρακτήρων σε ταινίες όπως το Cléo from 5 to 7 (1962), Vagabond (1985) και One Sings, the Other Doesn’t (1977). Παράλληλα, στράφηκε και στα ντοκιμαντέρ, εισάγοντας ένα νέο μονοπάτι κινηματογράφησης: με αυτό στόχευε να μιλήσει για τις αναμνήσεις της και το κινηματογραφικό της έργο μέσα από κολάζ στιγμών και εμπειριών. Παράλληλα, το έργο της έχει μια δυναμική φεμινιστική ματιά και λειτουργεί ως κοινωνικό σχόλιο για όσα είχε ζήσει. Έτσι, τα ντοκιμαντέρ της είναι τόσο προσωπικά όσο και πανανθρώπινα και διαχρονικά. Άλλωστε, είναι διάχυτη η απόλαυσή της να παίρνει συνεντεύξεις από ανθρώπους, να τους ακούει, να τους αφουγκράζεται και να παρουσιάζει τις ιστορίες τους στον υπόλοιπο κόσμο. Γι’ αυτό, πολλές φορές η γραμμή ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία είναι πολλή λεπτή.
Προσεγγίζοντας αγαπημένα της θέματα, με κάθε ένα από αυτά να κατακλύζεται από συναισθήματα που πηγάζουν από τη βαθιά αγάπη της για τη φωτογραφία, το σινεμά και κυρίως για τη ζωή, καταφέρνει να συνδυάσει το ντοκιμαντερίστικο είδος με μια δόση εξομολόγησης και προσωπικής εξιστόρησης. Μαζί με όλα αυτά, εντοπίζει πάντα την ομορφιά σε πράγματα που σε άλλους φαντάζουν συνηθισμένα.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί είναι η τελευταία δουλειά της Agnès, η οποία είναι αυτοαναφορική, περίπλοκη, μαγευτική, συναρπαστική και στοχαστική. Γιατί είναι η πιο προσωπική στιγμή της και μας ξεδιπλώνει το μεγαλείο της με τον πιο γλυκό τρόπο.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Η Ανιές με τα Λόγια της Βαρντά
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
28 Μαρτίου 2019
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
28 Νοεμβρίου 2019
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
115 λεπτά