Ο εικοσάχρονος ράπερ Far’Hook αναγκάζεται να αφήσει το Παρίσι για να συνοδεύσει τον πατέρα του παραγωγού του σε ένα ταξίδι στα λιμάνια της Γαλλίας, όπου ο τελευταίος αναπαράγει τους πίνακες του Γάλλου ζωγράφου Claude-Joseph Vernet.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Το «Tour de France», που βραβεύτηκε φέτος στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας, είναι εκ πρώτης όψεως μια κλασική road movie, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η απρόσμενη φιλία του εικοσάχρονου ράπερ Far’Hook και του πατέρα του παραγωγού του, Serge Desmoulin. Έχοντας αρκετά κωμικά σημεία, μας θυμίζει μια τυπική feelgood ταινία στη δομή της, έχει όμως κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που την ξεχωρίζουν καθιστώντας τη μια ταινία που διερευνά με μεγάλη επιτυχία τα δύο πρόσωπα της σύγχρονης ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Ο Far’Hook και ο Serge φαίνεται αρχικά να ανήκουν σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετους κόσμους. Ο Serge είναι ένας Γάλλος, της εργατικής τάξης μεν, που αναπολεί όμως τις ένδοξες μέρες της Γαλλίας, σιγoτραγουδώντας στίχους του Serge Lamma και όντας αποφασισμένος να ξαναζωγραφίσει από την αρχή τα λιμάνια του Vernet. Από την άλλη ο Far’Hook, είναι ένας μουσουλμάνος, αραβικής καταγωγής, ράπερ που προσπαθεί να καταστήσει σαφές ότι στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας Γάλλος πολίτης με τις ίδιες ανησυχίες και τα ίδια προβλήματα με τον Serge. Η ταινία ξεμπροστιάζει με επιδεξιότητα το υποκριτικό πρόσωπο της σύγχρονης, «πολυπολιτισμικής» Ευρώπης και έρχεται σε μια εποχή όπου, ιδιαίτερα η Γαλλία, αλλά και όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, την έχουν ανάγκη.
Στο δεύτερο επίπεδό της, η ταινία ασχολείται με την απροσδόκητη φιλία που διαμορφώνεται ανάμεσα στους δύο ήρωες οι οποίοι καταφέρνουν στη διάρκεια της ταινίας να αφήσουν κατά μέρος τις αμέτρητες διαφορές τους, και να ανακαλύψουν, προς έκπληξή τους, ότι οι ομοιότητές τους είναι στην πραγματικότητα ακόμα περισσότερες. Αυτό είναι ένα ελάχιστα πρωτότυπο στοιχείο το οποίο συναντάμε σε όλες τις feelgood ταινίες, όμως στη συγκεκριμένη αποκτά νέες διαστάσεις λόγω των επίκαιρων κοινωνικών ζητημάτων που τίθενται παράλληλα με την κεντρική ιστορία.
Τέλος, είναι μια ευχάριστη αλλαγή το γεγονός ότι η ταινία δίνει φωνή στην εργατική τάξη της Γαλλίας, μια τάξη που φαίνεται να έχει εξαφανιστεί από τον κινηματογράφο τα τελευταία χρόνια με συνέπεια να μην καταδεικνύονται όσο θα έπρεπε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Αυτό που μας κάνει εντύπωση στην ταινία είναι ότι οι δύο ήρωες, αν και διαφέρουν σε όλα τα υπόλοιπα, προέρχονται από την ίδια ακριβώς κοινωνική τάξη (γκρεμίζοντας το κλισέ «νεαρός της εργατικής τάξης γνωρίζει συμπαθητικό μεσήλικα μεσοαστό.»), γεγονός που τελικά τους συνδέει άρρηκτα και συντελεί στη διαμόρφωση της δυνατής φιλίας τους.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Το «Tour de France» είναι γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Rachid Djaidani, Αλγερινό – σουδανικής καταγωγής, που ξέρει από πρώτο χέρι το θέμα το οποίο πραγματεύεται. Το σενάριό του είναι πολύ δυνατό, με στιγμές χιούμορ εκεί που χρειάζεται και εξαιρετικούς διαλόγους που καταδεικνύουν ισότιμα τόσο το κοινωνικό όσο και το προσωπικό υπόβαθρο της ταινίας.
Ταυτόχρονα, η σκηνοθεσία είναι αρκετά καλή, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο που να ξεχωρίζει, πέρα από τα έξυπνα τοποθετημένα εμβόλιμα πλάνα που υποτίθεται πως τραβά ο Far’Hook τη στιγμή της δράσης με το κινητό του. Παρόλα αυτά, η κάμερα παραμένει σταθερή με απλές κινήσεις που δεν υπερφορτώνουν την ταινία με περιττές πληροφορίες που δεν χρειαζόταν λόγω του ιδιαίτερα δυνατού σεναρίου και των εκρηκτικών ερμηνειών.
Στο σημείο αυτό, εάν δεν έχετε βρει μέχρι τώρα ακόμα κάποιο λόγο για να δείτε την ταινία, σίγουρα θα τον βρείτε στην καταπληκτική ερμηνεία του Gérard Depardieu. Ένας ηθοποιός με ετερόκλητη φιλμογραφία στο ενεργητικό του, που έχει αποδείξει πολλές φορές ότι μπορεί να παίξει τα πάντα, δίνει μια ερμηνεία που ξεχωρίζει προσδίδοντας τη διάσταση που χρειάζεται στον χαρακτήρα του. Έχει όμως και άξιο «αντίπαλο» απέναντί του, τον ράπερ Sadek, που ενσαρκώνει με αμέριστη ειλικρίνεια και αυθεντικότητα έναν χαρακτήρα με τον οποίο πιθανότατα ταυτίζεται και στην πραγματικότητα. Βέβαια, η μορφή του Depardieu καταφέρνει τελικά να κλέψει τα φώτα του νεαρού συμπρωταγωνιστή του, χωρίς αυτό να υποβαθμίζει την ερμηνεία του.
Η μουσική είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και κινείται αποκλειστικά σε ρυθμούς ραπ αγκαλιάζοντας εύστοχα τις on the road σκηνές και δένοντας άρτια με το χαρακτήρα της ταινίας. Ταυτόχρονα, αντιπαραβάλλονται και κάποια κλασικά γαλλικά τραγούδια της δεκαετίας του ’70 που τονίζουν με έξυπνο τρόπο την ασυμβατότητα των κόσμων των δύο ηρώων.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Το «Tour de France» είναι μια ταινία που δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια απλή road movie. Αν και αυτός είναι ο σκελετός της, στην πραγματικότητα καταπιάνεται με πολύ περισσότερα θέματα απ’ όσα θα περιμέναμε. Αποτελεί μια εύστοχη κριτική στο υποκριτικό πρόσωπο της σύγχρονης Ευρώπης και στο βάθος είναι μια ταινία όχι τόσο για την αποδοχή του διαφορετικού, αλλά για τη συνειδητοποίηση ότι αυτό που καλούμε «διαφορετικό» είναι στην πραγματικότητα μια σύμβαση που μας εμποδίζει να δούμε πόσο όμοιοι είμαστε. Και αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να σας πείσουν, σίγουρα θα το κάνει η καταπληκτική ερμηνεία του Gérard Depardieu!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Μια Βόλτα Στη Γαλλία
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
16 Νοεμβρίου 2016
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
20 Απριλίου 2017
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
95 λεπτά