Αρχές 18ου αιώνα, Αγγλία. Η ιστορία της Βασίλισσας Άννας (Olivia Colman), μιας ιδιόρρυθμης προσωπικότητας, μιας ψυχικά και σωματικά εύθραυστης γυναίκα που προσπαθεί να ισορροπήσει την προβληματική προσωπική της ζωή και την ταυτότητά της ως πολιτική και ιστορική φιγούρα. Στο πλάι της, η Δούκισσα του Marlborough, Sarah (Rachel Weisz), η οποία είναι ο πιο στενός άνθρωπος της Βασίλισσας και η προσωπική της σύμβουλος. Μέχρι που φτάνει στην Βασιλική αυλή η γοητευτική και παιχνιδιάρα Abigail (Emma Stone), η οποία έρχεται να ταράξει τα νερά στη σχέση των δύο γυναικών.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Όλη η ιστορία της βασιλικής αυλής τυλιγμένη με την Λανθιμική φαντασία, το Λανθιμικό χιούμορ και την ιδιοσυγκρασία του κινηματογραφικού του κόσμου. Περούκες – υπερπαραγωγή βγαλμένες από την υπερβολή της βασιλικής αυλής, drag queen εμφανίσεις των ανδρών, οι οποίοι απολαμβάνουν το επιτηδευμένο μακιγιάζ και διασκεδάζουν με το να πετάνε πορτοκάλια σε έναν ημίγυμνο παχουλό άντρα.
Η βασιλική αυλή μοιάζει με έναν μικρό συγγενικό κύκλο, με τα μέλη της να δολοπλοκούν και να μπλέκονται σε ερωτικά τρίγωνα και παιχνίδια εξουσίας. Η Βασίλισσα Άννα μοιάζει με ένα μεγάλο μωρό που επιζητά την προσοχή, την αγάπη και την φροντίδα όλων, ενώ οι περισσότερες φιγούρες μοιάζουν με κωμικοτραγικές καρικατούρες. Ευφάνταστες ατάκες και μερικές από τις πιο άβολες χορευτικές φιγούρες που είδαμε ποτέ στη μεγάλη οθόνη.
Το ερωτικό τρίγωνο της Βασίλισσας Άννας, της Sarah και της Abigail είναι ένα παθιασμένο τρίγωνο με δολοπλοκίες, εξαπάτηση και μπόλικη υστερία. Με αμέτρητους αξέχαστους διαλόγους, η ταινία θυμίζει τις αξεπέραστες slapstick κωμωδίες, με έντονη ειρωνεία, παιχνιδιάρικη διάθεση και μαύρο χιούμορ. Αποστασιοποιημένος από την ρεαλιστική εξιστόρηση, ο Λάνθιμος κρατάει σαν βάση τα ιστορικά γεγονότα για να έρθει να τα διηγηθεί με έναν δημιουργικό και… διεστραμμένο τρόπο.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο Λάνθιμος για άλλη μια φορά φέρνει στις οθόνες μας μια ασυνήθιστη ιστορία, όπως μόνο εκείνος ξέρει να την αφηγείται. Σε μία άκρως ευδιάθετη και χιουμοριστική ταινία, με κάθε είδους κυνισμό και σχολιασμό, η ταινία έρχεται να δώσει μια ξεχωριστή γεύση στις ταινίες εποχής. Βασισμένος σε αληθινά γεγονότα και υπαρκτά πρόσωπα, μιλά για τις σχέσεις μέσα στο παλάτι, ίσως με τον πιο ανατρεπτικό και μη αναμενόμενο τρόπο. Σπάζοντας τη σοβαροφάνεια που κυριαρχεί στις ιστορικές ταινίες, εκείνος επιλέγει να πειραματιστεί με την ιστορία, να ανατρέξει στη φαντασία του και να πλάσει μια ιστορία που θυμίζει παραμύθι, θρύλο ή ένα τρελό όνειρο. Από τις ατάκες των χαρακτήρων, τα εξωφρενικά κοστούμια και τις αξιοσημείωτες περούκες, ο Λάνθιμος πειραματίζεται με το παρελθόν της ιστορίας και το παρόν των θεατών, με τους χαρακτήρες να μοιάζουν με ανθρώπους του σήμερα, να ακροβατούν ανάμεσα στο δράμα και την slapstick κωμωδία, φέρνοντας νέο αέρα στις αίθουσες. Με αυτή την τρίτη ξενόγλωσση ταινία του, ο Λάνθιμος σφραγίζει το όνομά του στο παγκόσμιο σινεμά και φέτος στοχεύει τα Όσκαρ.
Αυτή τη φορά, λείπει από το πλευρό του ο σεναριογράφος Ευθύμης Φιλίππου, και σειρά έχει η συνεργασία του με τον σεναριογράφο Tony McNamara και τη Deborah Davis. Φυσικά, η επιλογή της Sandy Powell για τον σχεδιασμό των κοστουμιών ήταν η πιο εύστοχη επιλογή. Με εμπειρία και δημιουργικές δουλειές σε ταινίες εποχής, όπως τα The Other Boleyn Girl (2008), The Young Victoria (2009) και Shakespeare in Love (1998) κατάφερε όχι μόνο να μας μεταφέρει την στυλιστική μεγαλομανία της εποχής αλλά και να ταιριάξει τα κοστούμια με τον σαρκαστικό τόνο της ταινίας και την ιδιοσυγκρασία αυτών των ιδιαίτερων χαρακτήρων.
Όσο για τις τρεις κεντρικές γυναικείες προσωπικότητες είναι σχεδόν αδύνατον να μην λατρέψεις κάθε μια από αυτές ξεχωριστά. Ξεκαρδιστικές, απολαυστικές παραδίδοντας τρεις από τις πιο δυνατές ερμηνείες της χρονιάς. Μετά τη χθεσινή Χρυσή Σφαίρα της Colman (άλλωστε δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο) περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε την επιλογή των φετινών Όσκαρ. Η Colman έμεινε πιστή στην φρενίτιδα του χαρακτήρα, στα σκαμπανεβάσματα της διάθεσης του χαρακτήρα και στην πολυδιάστατη ιστορία. Αυτό το γυναικείο τρίδυμο ομολογουμένως ξεπερνά κάθε προσδοκία.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί είναι αναμφισβήτητα η πιο πρωτότυπη ταινία της χρονιάς, με τρεις δυναμικές ερμηνείες που δε μπορείς να διαλέξεις ποια απολαμβάνεις περισσότερο. Γιατί απλά κάθε σκηνή είναι πιο απολαυστική από την προηγούμενη. Γιατί είναι ίσως η πιο επιτυχημένη κωμική προσέγγιση ιστορικών γεγονότων.