Tad the Lost Explorer and the Secret of King Midas (2017)

Το βραβευμένο Ισπανικό animation movie της χρονιάς που μόλις μας άφησε, αλλά και sequel του επίσης βραβευμένου “Las avenduras de Tadeo Jones” είναι μια φοβερή περιπέτεια για μικρούς και το κυριότερο για μεγάλους. Τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη ταινία λοιπόν, ο Tad και η θεότρελη παρέα του έρχονται να μας προσφέρουν γέλιο, δράση, περιπέτεια αλλά και ρομάντζο.

Για όσους δεν έχουν δει την πρώτη ταινία, που δεν βρίσκω τον λόγο να μην το έχει κάνει κάποιος, θα ενημερώσω επι τροχάδην ποιος είναι ποιος για να μην πελαγώσετε. Ο Tad είναι ένας επίδοξος αρχαιολόγος, όμως δουλεύει στα έργα του μετρό, οικοδόμος δηλαδή. Ερωτευμένος με τη Sara, κόρη ενός διακεκριμένου καθηγητή αρχαιολογίας, που μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας έγινε μια παγκοσμίου φήμης αρχαιολόγος και η ίδια. Ο Tad έχει έναν σκύλο που δεν αποχωρίζετε ποτέ και η Sara έχει έναν μουγγό παπαγάλο τον Belzoni, που επικοινωνεί μαζί τους με ταμπέλες. Την παρέα ολοκληρώνει η μούμια, η οποία γνωρίστηκε μαζί τους απο την προηγούμενη ταινία και επέστρεψε για να “βοηθήσει”.

Οι παραλληλισμοί είναι εμφανείς. Μη μου πείτε πως δεν καταλάβατε, ότι θέλουν να παρομοιάσουν τον Τad, με τον διάσημο σε όλους μας (φαντάζομαι) Indiana Jones ; Πως το σκυλί που τον ακολουθεί μας θυμίζει και λίγο τον Tintin; Όχι στην εμφάνιση του, αλλά μαζί με το αφεντικό του και τις περιπέτειες που εμπλέκονται και οι δυο μαζί. Πως όταν θα δείτε την Sara, αμέσως το μυαλό σας θα πάει στην Lara Croft; Άφησα τελευταίο τον μουγγό παπαγάλο Belzoni, που μιλάει μαζί μας με ταμπέλες, γιατί αυτό που θα σας πω δεν είναι της φαντασίας μου. Εκτός ότι μου θύμισε τα Angry Birds, η συμπεριφορά του παπαγάλου έγινε κατ’ αυτόν τον τρόπο έτσι ώστε να θυμίζει τον κακό και διάσημο Wile E. Coyote, που δεν μίλησε ποτέ του στην κάμερα, παρά μόνο με πινακίδες. Αλλά και το όνομα της Μούμιας, δεν αποκαλύπτετε ποτέ σε ολόκληρη την ταινία.

Η ταινία προφανώς και έχει κάνει μεγάλο λάθος στην ιστορία του Βασιλιά Μίδα ή έκανε διασκευή του μύθου. Ο μύθος λέει πως ο Μίδας απέκτησε την δύναμη αυτή από τον Θεό Σιληνό, εφόσον το είχε ζητήσει ο ίδιος από εκείνον προς αντάλλαγμα της καλή φιλοξενίας που του έδωσε. Αυτό όμως του έφερε πολλά προβλήματα και έτσι o Μίδας ζήτησε να απαλλαγεί από το μαρτύριο αυτό, που ούτε να φάει δεν τον άφηνε. Ο Θεός τον λυπήθηκε και του είπε να πάει και να ξεπλυθεί στον Πακτωλό ποταμό. Ο Μίδας το έκανε και από τότε ο Πακτωλός αναβλύζει χρυσάφι.

Η ταινία όμως διάλεξε να αλλάξει τον θεό και στην θέση του Σιληνού να βάλει τον θεό Απόλλωνα. Μάλλον γιατί είναι πιο διάσημος στον κόσμο, βάζοντας την δύναμη όλη μέσα σε ένα περιδέραιο. Στην θέση του ποταμού έβαλε μια θυσία αγάπης και έτσι όλα διαφοροποιούνται. Τώρα θα μου πεις, σιγά το πράμα. Μήπως τα μικρά παιδιά θα καταλάβουν την διαφορά; Όχι, για μένα δεν είναι έτσι. Οι μύθοι πρέπει να λέγονται έτσι όπως ακριβώς έχουν σωθεί από την αρχαιότητα. Δεν βγαίνουν τυχαία και πάντα μέσα κρύβουν την αλήθεια. Είμαι λάτρης την ελληνικής μυθολογίας και υποστηρικτής όλων των μυθολογιών ανά τον κόσμο. Οι γονείς λοιπόν και όλοι αυτοί που θα συνοδεύουν τα παιδιά στο σινεμά, θα πάρουν λανθασμένες πληροφορίες και αν αρχίσουν να το λένε σε παιδιά, μη γνωρίζοντας την πραγματική ιστορία του μύθου, θα διαστρεβλώσουν τα πάντα.

Πέραν τούτου, η ταινία είναι αστεία, διασκεδαστική και χαρούμενη. Έχει μέσα αρκετή περιπέτεια και δεν καταλαβαίνεις πως περνά η ώρα. Το μήνυμα και εδώ είναι ένα. Η Αγάπη και πως αυτή νικάει την κάθε δυσκολία. Όλα λοιπόν στ’ όνομα της Αγάπης. Αν και να σας πω την αλήθεια, εγώ το είδα για την Μούμια!