Raw (Grave) (2016)

Poster

Στην οικογένεια της Justin όλοι είναι κτηνίατροι και vegeterian. Εξαιρετικά ευφυής, η νεαρή κοπέλα ετοιμάζεται στα 16 της να ξεκινήσει την πρώτη της χρονιά στη σχολή κτηνιατρικής όπου σπουδάζει επίσης η μεγαλύτερη αδελφή της. Σε ένα από τα καψόνια που συνοδεύουν τη μύησή της στη φοιτητική ζωή, εξαναγκάζεται ενάντια στις αρχές της να φάει ωμό κρέας για πρώτη φορά στη ζωή της, μια πράξη που θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες, καθώς ο πραγματικός εαυτός της αρχίζει να αναδύεται στην επιφάνεια.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Με έντεκα βραβεία στο ενεργητικό της, εκ των οποίων τα περισσότερα ανήκουν στην σκηνοθεσία, η ταινία αυτή έρχεται για να ταράξει την μονοτονία στα μέχρι τώρα δεδομένα που είχαμε για τις ταινίες τρόμου. Στην προβολή της ταινίας που έγινε στη Σουηδία, 30 άτομα εγκατέλειψαν πρόωρα τον κινηματογράφο, δυο λιποθύμησαν κάποιοι έτρεξαν στην τουαλέτα για να εξάγουν το στομαχικό τους περιεχόμενο και γενικά δημιουργήθηκε μια αναταραχή. Και πως να μην υπάρξει διαταραχή με τέτοιο θέμα; Φοβερά προκλητικό, παράδοξο και ακραίο!

Ανατριχιαστικό και μόνο στο άκουσμα του κι αυτό γιατί μιλάμε για συμπεριφορές κανιβαλισμού. Από μια ήρεμη και αδιάφορη προσωπικότητα που ήταν η Justin, μέσα σε λίγες μέρες “γεύτηκε” τον έρωτα, το νταηλίκι των συμφοιτητών της, την αλλαγή της προσωπικότητας της, αποδεικνύοντας ότι ο δεσμός αίματος με την οικογένεια μας είναι αυτό που τελικά μετρά πάνω απ’ όλα. Φρικιαστικό, εξοργιστικό, ανούσιο μερικές φορές ως και αδιάφορο κάποιες άλλες. Είναι ένα θέμα που δεν μπορούμε να κρίνουμε, γιατί κανείς μας δεν είναι κανίβαλος, άρα δεν υπάρχει ταύτιση με το πρόσωπο που το βιώνει. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συμπονέσουμε όλους τους υπόλοιπους που ένιωσαν στο πετσί τους την όλη κατάσταση.

Από μία άλλη οπτική γωνία μπορούμε να πούμε ότι αυτό που προβάλλει η ταινία είναι ένα ακραίο δείγμα εθισμού και των τραγικών συνεπειών που ακολουθούν. Η στέρηση του είναι αυτή που οδηγεί στην υπερκατανάλωση του απαγορευμένου και εκεί οι όμορφες συμπεριφορές είναι απλά ανύπαρκτες.

Εάν το αναλύαμε επιστημονικά θα βλέπαμε ότι έτσι όπως περιγράφεται στην ταινία το γεγονός, θυμίζει πιο πολύ συμπτώματα κλινικού βαμπιρισμού παρά κανιβαλισμού, σύμφωνα με την περιγραφή του Noll, ανακατεύοντας λιγάκι την σειρά των τυπικών σταδίων του αυτοβαμπιρισμού. Όμως δεν θα σας μπερδέψω με επιστημονικούς όρους. Το σίγουρο είναι πως ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κανιβαλιστεί τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα. Μπορεί όμως να διαπράξει ακραίες συμπεριφορές προκειμένου να αποκτήσει αυτό που λαχταρά.

Βγάζει έντονα το συναίσθημα του “ότι μεγαλώνει στην μοναξιά γίνεται άγριο”, εννοώντας την μοναξιά της τροφής μιας και σε αυτό επικεντρώνεται.

Υ.Γ: Εδώ θα έπρεπε να υπάρξουν πολλές προειδοποιήσεις και πολλά υστερόγραφα. Δεν θα το κάνω όμως και θα αρκεστώ σε λίγα και εύστοχα. Προσοχή, ακολουθούν σκηνές αποκρουστικές που προκαλούν στομαχικές διαταραχές, άφθονο αίμα και υπονοούμενα που προκαλούν οργή. Αν δεν διαθέτετε γερό στομάχι μην το επιχειρήσετε και προς θεού μην το δείτε αν έχετε φάει. Όλα αυτά βέβαια είναι σχετικά με το πόσο αντέχει ο καθένας. Εμένα δεν με άγγιξε καν !

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Από που να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει; Ας πάρουμε πρώτα τον υπεύθυνο για όλον αυτόν τον πανικό.

Κυρίες και κύριοι σας παρουσιάζω την υπεύθυνη σεναρίου/διαλόγων και σκηνοθεσίας την κυρία Julia Ducournau. Η υπεύθυνη που φρίκαρε κοινό και κριτικούς, κάνοντας τον απαιτούμενο πάταγο γύρω από την ταινία της και πέτυχε με αυτόν τον τρόπο την απόλυτη διαφήμιση της. Αντικειμενικά η ταινία σε σχέση με την σκηνοθεσία της είναι αρκετά ικανοποιητική και πολύ ωραία δοσμένη αλλά μέχρι εκεί. Σεναριακά αν και καταπιάνεται με ένα περίεργο φαινόμενο, απογοητεύει η απόδοση του και το φινάλε του πιο πολύ. Εκτός και αν υπονοούσε ότι θα υπάρξει και συνέχεια (κάτι που απευχόμαστε).

Ερμηνευτικά η Garance Marillier (Justine) είναι φοβερή και εξελικτική. Απογειώνει τον ρόλο και σταδιακά μας δείχνει την αλλαγή που έχει υποστεί στο σώμα και στο μυαλό. Στο ίδιο ακριβώς μοτίβο κινείται και η Ella Rumpf (Alexia) με μια αρκετά καλά δοσμένη ερμηνεία που σε κάνει να μην την ξεχάσεις εύκολα. Ο ρόλος της σε κάποιο σημείο θύμισε την ιστορία του Dexter (tv-show), όσοι το έχετε δει θα το καταλάβετε. Τέλος θα αναφέρω τον Rabah Nait Oufella (Adrien) που είναι ένα σημαντικό πρόσωπο αλλά και αυτός που βίωσε στο πετσί του ότι “η αγάπη σκοτώνει”.

Η μουσική ήταν εκεί αλλά δεν την θυμάσαι και αρκετά, εξαιρουμένης της στιγμής που η Justin βάφετε στον καθρέφτη ακούγοντας το πιο ηλίθιο γαλλικό rap κομμάτι που θα μπορούσα να έχουν βάλει. Ίσως να το έκαναν και επίτηδες για να μην το ξεχάσουμε.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Ο πρώτος λόγος είναι ότι σου αρέσουν οι ταινίες τρόμου και έχεις επηρεαστεί από όσα έχεις ακούσει για την εν λόγω ταινία. Στην συνέχεια θα πω από περιέργεια και άγνοια του τι ακολουθεί, γιατί δεν ενημερώθηκες κατάλληλα. Γιατί κάποιος σε προκάλεσε ότι δεν θα αντέξεις στις σκηνές που προκαλούν αηδία και είπες να το προσπαθήσεις. Όπως και να’ χει το πράγμα ένα είναι το σίγουρο, το δεις δεν το δεις είναι απ’ τις ταινίες που αδιαφορείς παντελώς από κει και πέρα γιατί δεν έχει κάτι να προσφέρει σαν ηθικό δίδαγμα.

Θα προειδοποιήσω για μια ακόμα φορά και θα πω ότι, απαγορεύεται αυστηρά για αρχάριους. Οι υπόλοιποι πάρτε πατατάκια και υπομονή, μια ταινία είναι θα περάσει. Υπερεκτιμημένη.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ
4
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
7
ΜΟΥΣΙΚΗ
3
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ
5
Reader Rating5 Votes
1.9
4.8