Ο Checco Zalone που ως πρωταγωνιστής κρατάει ακριβώς το ίδιο όνομα και στην ταινία, είναι ένας δημόσιος υπάλληλος του Ιταλικού κράτους. Μετά από 15 ολόκληρα χρόνια μονιμότητας και ανεμελιάς όμως, ανεβαίνει στην εξουσία μια καινούρια παράταξη η οποία αποφασίζει να κάνει περικοπές στους δημοσίους υπαλλήλους. Έτσι ο Checco πρόκειται να χάσει την πολυαγαπημένη του μονιμότητα, εκτός αν δεχτεί την οποιαδήποτε μετάθεση προκειμένου να μην παραιτηθεί. Και θα το κάνει. Θα πάει στη Σαρδηνία, θα πάει στην Καλαβρία, θα πάει μέχρι και στο Βόρειο Πόλο, όμως το δημοσιοϋπαλληλίκι δε σκοπεύει να το αφήσει που ο κόσμος να χαλάσει!
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Μια θεοπάλαβη κωμωδία που έχει βαλθεί να μας κάνει να κλάψουμε (από τα γέλια). Η ταινία είναι μια ανελέητη σάτιρα προς το δημόσιο, τα ρουσφέτια, τα βολέματα και τα τοιαύτα. Σας θυμίζει κάτι όλο αυτό; Tην έκφραση “Una facia una razza” την ξέρετε φαντάζομαι. Αν δείτε όμως την ταινία θα καταλάβετε ακριβώς τι σημαίνει αυτή η έκφραση και πόσο ίδιοι είμαστε τελικά με τους Ιταλιάνους, όσον αφορά τη νοοτροπία. Θα υπάρξουν στιγμές που θα πείτε «δε μπορεί, αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται». Όμως όχι αγαπητοί μου, γίνονται και δίπλα, στη φίλη μας την Ιταλία και μπορεί και σε λίγο πιο μεγάλο βαθμό (!)
Η ταινία δεν αφήνει σε χλωρό κλαρί ούτε τη νοοτροπία «του άντρα του πολλά βαρύ» του Νότιου Ευρωπαίου, αλλά ούτε και την αντιφατική με το «πολλά βαρύς» εξαρτημένη σχέση με τη γυναίκα της ζωής του. Δηλαδή τη μαμά του. Και πόσο μάλλον αν μιλάμε για Ιταλούς που είναι οι νούμερο ένα μαμάκηδες στον κόσμο (σαν εμάς και χειρότερα πάλι). Επίσης αντιπαραβάλλει τη Μεσογειακή κουλτούρα με αυτή των Βόρειων Ευρωπαίων που είναι εκ διαμέτρου αντίθετη και την οποία επίσης σατιρίζει φουλ( σιγά που θα την άφηνε) . Τέλος, παρόλη τη σάτιρα και το σαρκασμό, δεν ξεχνάει να τονίσει ότι τελικά σαν τη Μεσόγειο με τον ήλιο, τη θάλασσα και την τρέλα, δεν έχει πουθενά αλλού! Και κυρίως δεν έχει πουθενά αλλού σαν την πατρίδα σου. Γιατί, κακά τα ψέματα, όσο αγανακτισμένος και να είσαι με τη χώρα σου, όσο και να θέλεις να φύγεις και να την απαρνηθείς, δε μπορείς να γίνεις κάτι άλλο. Την κουβαλάς βαθιά μέσα σου και την αγαπάς. Είναι η ταυτότητά σου.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Την ταινία σκηνοθετεί ο Gennaro Nunziante, που έχει γράψει και το σενάριο μαζί με τον πρωταγωνιστή Checco Zalone. Αυτή ακριβώς τη συνεργασία την έχουμε ξαναδεί και σε άλλες ταινίες τους .Στο “Τι όμορφη μέρα Θεέ μου” το 2011 και στο “O Θεός να βάλει το χέρι του”, το 2013. Είναι μια συνταγή επιτυχημένη που στο “Quo Vado” όμως, φτάνει να απογειωθεί, αφού η ταινία έκανε ρεκόρ εισιτηρίων στην Ιταλία αμέσως μόλις βγήκε. Τον θεοπάλαβο πρωταγωνιστή πλαισιώνει ένα ικανό και ταλαντούχο καστ ηθοποιών, όλων των φυλών και των 5 Ηπείρων! Να σας πω επίσης ότι ο Ζalone έχει συνθέσει και τη μουσική, οπότε έχουμε να κάνουμε με ένα έργο πολύ προσωπικό του.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Μα τι ερώτηση είναι αυτή, για να γελάσεις φυσικά! Έχε στο πίσω του μυαλό σου όμως ότι αυτό που βλέπεις είναι σάτιρα, άρα όπως κάθε σατιρικό έργο που σέβεται τον εαυτό του, θα έχει το στοιχείο της υπερβολής. Τώρα βέβαια θα μου πεις, οι Ιταλοί είναι μια υπερβολή από μόνοι τους έτσι κι αλλιώς κι αυτό το ξέρει όλος ο πλανήτης. Δες το με την παρέα σου, γελάστε δυνατά, σχολιάστε την κατάσταση στην Ελλάδα με την ευκαιρία, γκρινιάξτε για την τελευταία φορά που πήγατε σε κάποια δημόσια υπηρεσία και σας έσπασαν τα νεύρα και αν θέλετε βγάλτε κ ένα χαρτί να σημειώσετε κοινά σημεία Ιταλικής- Ελληνικής πραγματικότητας. Να δεις που θα εκπλαγείτε με το σκορ!
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ:
5 ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ
5 ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Που Πάω, Θεέ Μου;
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
01 Ιανουαρίου 2016
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
28 Ιουλίου 2016
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
86 λεπτά
ΕΙΔΟΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
ΧΩΡΑ
BUDGET
$11.089.000