Η Bird είναι μία αντικοινωνική νέα, η οποία έχει για χόμπι την φωτογραφία. Επιπλέον, δουλεύει σε μία αντικερί. Εκεί θα έρθει σε επαφή με μία παλιά φωτογραφική μηχανή Polaroid και αμέσως θα αρχίσει να φωτογραφίζει. Όμως όποιο άτομο φωτογραφίζει, εκείνο καταλήγει δολοφονημένο και αυτό οδηγεί την Bird στο να ερευνήσει την φριχτή ιστορία της μηχανής.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Lars Klevberg εμπνέεται από την ίδια του την ταινία μικρού μήκους Polaroid, παραδίδοντας στο κοινό ακόμη ένα εφηβικό horror/thriller που δεν ενθουσιάζει καθόλου όχι όσο το αρκετά καλογυρισμένο και ατμοσφαιρικό “πρωτότυπό” της. Η ταινία είναι γυρισμένη από το 2017 και άργησε να βγει στις αίθουσες λόγω του σκανδάλου με τον Weinstein, καθώς ο βασικός παραγωγός της ταινίας ήταν η Dimension Films, η οποία ανήκει στην Weinstein Company. Μέσα σε όλα αυτά είχε αναπτυχθεί ιδιαίτερα μεγάλη προσμονή για την ταινία. Το αποτέλεσμα ήταν κατώτερο των περιστάσεων και της δημοτικότητας που είχε αναπτυχθεί γύρω από αυτήν.
Η υπόθεση της ταινίας αποτελείται από ένα μείγμα πολλών κλασικών horror ταινιών, δείχνοντας ότι δεν υπήρχε ιδιαίτερη έμπνευση από τους σεναριογράφους, ενώ η εξέλιξη της πλοκής και το μυστήριο γύρω από την φωτογραφική μηχανή παίρνει εντελώς διαφορετική τροπή από αυτήν της μικρού μήκους ταινίας, δείχνοντας ότι το σενάριο “πιέστηκε” αρκετά για να “γεννήσει” και να καλύψει μία μεγάλου μήκους ταινία. Επιπλέον, ο σκηνοθέτης δίνει, όπως είναι φυσικό, μεγάλη προσοχή στον να δημιουργήσει πολλά jump scare για να θεωρηθεί η ταινία “τρομακτική”, στριμώχνοντας όμως τόσα πολλά μέσα στην ταινία που τα περισσότερα είναι αποτυχημένα. Επίσης, η σεναριακή εξέλιξη και τα plot twists περνούν εντελώς αδιάφορα, καθώς η ταινία δεν αφιερώνει τον ανάλογο χρόνο να αναπτύξει τους εμπλεκόμενους χαρακτήρες και την επιρροή που έχουν σαν άτομα μέσα στο μυστήριο και έτσι ο θεατής δεν έχει συναισθηματική σύνδεση με αυτούς. Τέλος, η ταινία αποδεικνύει τον γενικό άτυπο κανόνα των θρίλερ που βγαίνουν κάθε χρόνο, δηλαδή ότι δίνεται μεγαλύτερη βάση στο να κάνουν τρομακτικές σκηνές που και εκεί οι περισσότερες είναι πλέον τυποποιημένες, παρά να δημιουργήσουν ένα σενάριο που θα διαφοροποιηθεί ή τουλάχιστον θα φτιάξει με προσοχή τον ίδιο του τον “μύθο”.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Στο τεχνικό κομμάτι, ο Lars Klevberg ακολουθεί μία αρκετά γρήγορη ροή, με πολλά κοψίματα, σχεδόν ερασιτεχνικά, ανάμεσα στις σκηνές, πηγαίνοντας από σκηνή σε σκηνή βιαστικά, αφήνοντας το κοινό να προσπαθεί να ακολουθήσει μία ιστορία που έχει ειπωθεί ήδη πολλές φορές, με χαρακτήρες “ρηχούς”, σχεδόν “επιφανειακούς”, και να περιπλανιέται ανάμεσα σε “ημιτελής” σκηνές. Το σενάριο και το story είναι ξαναφορεμένο και αναπαράγει πολλά κλισέ του είδους, αντιγράφοντας κλασικές horror ταινίες και δημιουργώντας μία κακή εικόνα για έναν σκηνοθέτη που είχε δείξει πολύ θετικά δείγματα με την μικρού μήκους ταινία του. Ο θεατής βρίσκεται μπροστά σε μία ταινία που δεν θα του προσφέρει την ικανοποίηση του τρόμου που βρίσκουν στις ταινίες αυτές οι fan τους, αλλά ούτε κάτι ιδιαίτερο και αξιέπαινο για να πιαστεί και να ενθουσιαστεί, με αποτέλεσμα η ταινία να προκαλεί σάστισμα σε εκείνον.
Όσον αφορά τις ερμηνείες, αυτές είναι πολύ κακές και κανείς από τους πρωταγωνιστές δεν δείχνει να προσπαθεί να ερμηνεύσει. Η ταινία αποτελείται από εκρήξεις θυμού και μορφασμούς τρόμου που προκαλούν γέλιο και από μία πρωταγωνίστρια που δεν έχει να επιδείξει τίποτα παραπάνω από το “αθώο” πρόσωπο της, το οποίο γίνεται πιο “τραγικό” με δύο ουλές στον λαιμό της, που δεν εξηγείται ποτέ μέσα στην ταινία πως τις απέκτησε.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γενικά, το Polaroid είναι μία ταινία υπερβολικά απλά δομημένη, η οποία δεν επιδιώκει και ούτε πετυχαίνει να γίνει τρομακτική και διασκεδαστική. Η έλλειψη της σε περιεχόμενο και ανάπτυξη χαρακτήρων δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον θεατή να αποκτήσει ενδιαφέρον για την υπόθεση, ενώ τα πολλά κλισέ που δομούν την ταινία την κάνουν αρκετά προβλέψιμη. Οι ανατροπές και τα plot twist είναι αδιάφορα, καθώς τους χαρακτήρες που αφορούν τους μαθαίνουμε στο τέλος της ταινίας και μέσα από την τεχνική του exposition και δύο throw back. Ένας θεατής που απολαμβάνει ταινίες τρόμου και έχει δει αρκετές ταινίες του είδους δεν θα ικανοποιηθεί με την θέαση του Polaroid , όπως ακριβώς και ένας απαιτητικός θεατής. Το ίδιο ισχύει όμως και για τους μη απαιτητικούς θεατές, καθώς η ταινία υστερεί σε πάρα πολλά βασικά στοιχεία, όπως και αυτό του τρόμου, κάνοντας αρκετά δύσκολο ακόμη και τον χαρακτηρισμό της ως “διασκεδαστική”.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Polaroid
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
10 Ιανουαρίου 2019
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
88 λεπτά