Το 1ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους ‘Χαμένος Κόσμος’ της Παλαιόχωρας, σε συνεργασία με το Δήμο Καντάνου – Σελίνου, θα διεξαχθεί το διάστημα 1-5 Ιουνίου του 2019. Με πάνω από 350 υποβολές ταινιών, που είχαν ως αποτέλεσμα 67 επίσημα επιλεγμένες ταινίες από 19 χώρες, πολλοί από τους Διεθνείς και Έλληνες κινηματογραφιστές και σκηνοθέτες επιβεβαίωσαν ότι θα ταξιδέψουν στην Παλαιόχωρα για να συμμετάσχουν στο Φεστιβάλ!
Εμείς μιλήσαμε με την Ιδρύτρια και Διοργανώτρια του Φεστιβάλ, κα Linda McGuire, σε μία συνέντευξη που μιλά για το προτζεκτ αλλά και την ζωή της.
* Περισσότερες πληροφορίες για το Φεστιβάλ: https://www.lostworldfilmfestival.com/
Ξεκινώντας ως ηθοποιός στην Αγγλία, έχεις εξερευνήσει κάθε διαφορετική πτυχή της βιομηχανίας του Κινηματογράφου. Έχεις βοηθήσει σκηνοθέτες να δουλέψουν με ηθοποιούς, έχεις ασχοληθεί τόσο με το θέατρο όσο και με το σινεμά, έπειτα προωθούσες κινηματογραφικά πρότζεκτ σε φεστιβάλ και κατέληξες να γίνεις σκηνοθέτιδα η ίδια, με μεγάλη εμπειρία στη διοργάνωση δρώμενων. Τί ήταν αυτό που απολαμβάνεις περισσότερο σε κάθε έναν από αυτούς τους ρόλους;
Αυτή είναι μια εκτενής ερώτηση! […] Πάντα αγαπούσα το επάγγελμα του ηθοποιού, ιδιαίτερα την ελευθερία να βουτήξω στον κόσμο ενός άλλου χαρακτήρα, το να αποβάλω το ‘Εγώ’ μου, στοχεύοντας να αφομοιώσω τις συνήθειες ενός άλλου ανθρώπου. Όταν ένας ηθοποιός δίνει όλο του το είναι σε αυτή τη διαδικασία, η αποζημίωση μπορεί να είναι εκθαμβωτική και διαφωτιστική τόσο για τον ηθοποιό όσο και για το κοινό. […] Αυτό που μου άρεσε περισσότερο από το επάγγελμα του ηθοποιού εκείνα τα χρόνια ήταν η ευκαιρία που είχα να ανακαλύψω το καλλιτεχνικό μου κομμάτι εντελώς ανεμπόδιστα και χωρίς περιορισμούς από εξωτερικές επιρροές. Μπορώ να θυμηθώ ακριβώς πότε άρχισα να απεχθάνομαι τον ρόλο μου ως ηθοποιός, και ήταν όταν άρχισαν να μου δίνονται ρόλοι σε τηλεοπτικές σειρές. Χωρίς παρεξήγηση, το είχα διασκεδάσει πολύ και γνώρισα μερικούς εξαιρετικούς ανθρώπους, και εκτίμησα περισσότερο από ποτέ τη διαδικασία να μάθω να δουλεύω ως ηθοποιός μπροστά από την κάμερα. Ωστόσο, η ρηχότητα των ρόλων που μου προτείνονταν σε εβδομαδιαία τηλεοπτικά δράματα, σαπουνόπερες και κωμικές σειρές υπήρξαν αναμφίβολα ο κύριος λόγος που με ώθησε να εξερευνήσω τους μεγαλύτερους μηχανισμούς της κινηματογραφίας.[…]
Για εμένα, είναι σημαντική η ποικιλία της ομάδας, όχι μόνο οι ηθοποιοί, και πάνω από όλα το σημαντικότερο είναι η ιστορία που διηγούμαστε. […] Ένα εντυπωσιακό αντιστάθμισμα της αυξανόμενης απογοήτευσής μου με την καριέρα μου ως ηθοποιός στην τηλεόραση, ήταν το ότι μου προσέφεραν πολύ πιο σημαντικούς ρόλους σε ταινίες, κυρίως σε ανεξάρτητες παραγωγές όπου χωρίς εξαίρεση, ο σκηνοθέτης, οι ηθοποιοί και το τεχνικό προσωπικό ήταν παθιασμένοι για την ταινία, ακόμα και ας είχαν να αντιμετωπίσουν πολλές δυσκολίες, κυρίως οικονομικές. […] Αυτό που αγαπώ περισσότερο στις ανεξάρτητες παραγωγές είναι η απόλυτη αναγκαιότητα να μαθαίνεις κάτι για κάθε ένα από τα στοιχεία που ολοκληρώνουν την δημιουργία μιας ταινίας. […] Όταν οι σεναριογράφοι μου έφερναν τα κείμενά τους και με έβλεπαν περισσότερο ως παραγωγό παρά ως ηθοποιό, άρχισα να αναλαμβάνω το ρόλο του συμβούλου σεναρίων, προωθώντας και κυνηγώντας την στήριξη της βιομηχανίας. […] Τι μου άρεσε περισσότερο από τον ρόλο μου ως προωθητή ενός σεναρίου ή μιας δουλειάς; Το ότι μου δινόταν η ευκαιρία να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με κάθε σχετικό κομμάτι αυτής της βιομηχανίας και όλους αυτούς που ήταν πρόθυμοι να με ακούσουν, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. […]
Τα τελευταία χρόνια ανακάλυψα την απόλυτη μαγεία του να δημιουργώ τις δικές μου ταινίες, οι οποίες γεννιούνται από τη δική μου φαντασία και συγγραφή. Είναι πολύ εύκολο να πω τί μου αρέσει περισσότερο σε αυτό το ρόλο μου, η ανακάλυψη ότι έχω μάθει αρκετά για όλα τα στοιχεία, συγγραφή, καστ, σκηνοθεσία, εντοπισμός τοποθεσιών, παραγωγή, μοντάζ, διαφήμιση και ούτω καθεξής ώστε να μπορώ να δημιουργώ αξιόλογες ταινίες με μοναδικά εργαλεία την κάμερα, τον εξοπλισμό ήχου, ένα λάπτοπ και ένα πλήρωμα εθελοντών ηθοποιών και τεχνικών με τρομερή θέληση και ικανότητες. […] Κουβαλάω όλο το σενάριο και το storyboard στο μυαλό μου και τα σχεδιάζω σχολαστικά, κάτι το οποίο μου επιτρέπει να ρισκάρω όταν δημιουργική μαγεία συμβαίνει την ώρα των γυρισμάτων. Εφόσον έχω καλύψει όλες τις σκηνές και όλα τα βασικά, μετά μπορούμε να ελισσόμαστε πιο εύκολα όταν έχουμε συναρπαστικές ιδέες στη διάρκεια των γυρισμάτων. […]
Αγαπώ όλη τη διαδικασία και τον ενθουσιασμό που περιβάλει τη διοργάνωση μιας επιτυχημένης δουλειάς. Νιώθεις σα να είσαι ο μαέστρος μιας ορχήστρας που παίζει ένα ολοκαίνουριο κομμάτι για πρώτη φορά, είτε αυτό είναι η πρεμιέρα μιας ταινίας, μια συναυλία, μια έκθεση, ένα φεστιβάλ ή μια ταινία, σε καθένα από αυτά τα παραδείγματα βρίσκεσαι στο επίκεντρο της παρουσίασης κάποιου πράγματος με δέσμευση, αγάπη, διασκέδαση και αφοσίωση. Φαντάζομαι πως αυτά είναι τα πράγματα που μου αρέσουν περισσότερο σε αυτούς τους ρόλους […]
Πώς αποφάσισες να μετακομίσεις στην Ελλάδα – και συγκεκριμένα στην Κρήτη – αφήνοντας το μέρος όπου γεννήθηκες στην Αγγλία; Πώς έχει επηρεάσει η Ελλάδα την Τέχνη σου;
Για να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση πρέπει να γυρίσω πολύ πίσω στο χρόνο! Έχω Ιρλανδική καταγωγή, γεννημένη και μεγαλωμένη στη Δυτική ακτή της Σκωτίας με οικονομικές δυσκολίες, αλλά με δυο πολύ καλλιεργημένους γονείς. Από αυτό είναι προφανές πως δεν υπήρχε καμία σύνδεση μεταξύ της Ελλάδας και των παιδικών μου χρόνων, και παρόλα αυτά, χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω θυμάμαι ως μικρό παιδί να έχω την επιθυμία να ταξιδέψω στην Ελλάδα. […] Η ώρα ωστόσο ήρθε όταν ήμουν 18, μόλις ένα χρόνο στη σχολή Τέχνης, αναμφίβολα η πιο βαρετή χρονιά της ζωής μου μέχρι και σήμερα, ήταν αρκετή για να με στείλει τρέχοντας στο Λονδίνο για να δουλέψω το καλοκαίρι και να μαζέψω χρήματα για το εισιτήριό μου για Ελλάδα. Πέρασα ένα χρόνο στη Σύρο, όταν μια φίλη μου μου πρότεινε να ταξιδέψω μαζί της στην Κρήτη. Από τότε, δεν κοίταξα ποτέ πίσω. Η Κρήτη έγινε το σπίτι μου. Όσο κι αν ήθελα να μείνω εκεί για πάντα, η Κρήτη μου έμαθε επίσης πως έπρεπε να ολοκληρώσω την καλλιτεχνική μου Οδύσσεια προτού επιστρέψω μόνιμα εκεί. Η πυξίδα έδειχνε πίσω στο Λονδίνο και σε πολλά χρόνια πνευματικής συγκέντρωσης για να αναπτύξω τις καλλιτεχνικές μου δεξιότητες στο Θέατρο, το Σινεμά και τις Τέχνες.
Η επιρροή της Ελλάδας και της Κρήτης στην Τέχνη μου και στο καλλιτεχνικό μου έργο είναι αμέτρητη. Η Ελλάδα και η Κρήτη είναι η επιτομή της αληθινής ελευθερίας για εμένα, αυτή η χώρα, αυτό το νησί μου έχουν διδάξει και συνεχίζουν να μου διδάσκουν τί σημαίνει ελευθερία. Η Ελλάδα κυριολεκτικά με κάλεσε να έρθω για να γνωρίσω τι είναι πραγματικά η αλήθεια, το φως και η ελευθερία. Δεν έχει υπάρξει και δε θα υπάρξει ποτέ άλλη μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή, την Τέχνη και τη δημιουργικότητά μου, πέρα από την αλήθεια, το φως και την ελευθερία την ίδια. Μια μόνο ζωή δεν φτάνει για να ζήσει κάποιος την Ελλάδα απόλυτα. Η Ελλάδα είναι αιώνια, ίσως η Ελλάδα είναι η ίδια η αιωνιότητα.
Αυτή την περίοδο δουλεύεις σε ένα καινούριο πρότζεκτ, καθώς είσαι η ιδρύτρια και η διοργανώτρια του πρώτου φεστιβάλ κινηματογράφου Παλαιοχώρας ‘Χαμένος Κόσμος’, το οποίο θα πραγματοποιηθεί 1-5 Ιουνίου στην Παλαιοχώρα της Κρήτης. Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια σχετικά με το όραμά σου για το φεστιβάλ;
Από τότε που έφτασα στην Παλαιοχώρα, στη ΝΔ Κρήτη για πρώτη φορά περίπου 4,5 χρόνια πριν, το 2014, ονειρευόμουν να ξεκινήσω ένα φεστιβάλ κινηματογράφου εδώ. Το όραμα ήταν και είναι ακόμα να μετατραπεί η Παλαιοχώρα σε έναν σημαντικό προορισμό για τον κύκλο των Φεστιβάλ Κινηματογράφου. […]
Έχω το όραμα υπέροχες ταινίες και συναρπαστικοί άνθρωποι του χώρου να συγκεντρώνονται εδώ κάθε χρόνο για περίπου μια εβδομάδα για να βυθιστούμε στις ταινίες, να δημιουργήσουμε διασυνδέσεις, να κάνουμε ηλιοθεραπεία και να «τεμπελιάσουμε» σε καφετέριες και γενικότερα να βλέπουμε και να μιλάμε για ταινίες όλη μέρα, συνοδευόμενοι φυσικά από μουσική, χορό, και συζητήσεις. Το οραματίζομαι όπως πιθανότατα ήταν οι Κάννες στις αρχές όταν πρωτοξεκίνησε. Μια όμορφη τοποθεσία σε ένα ελκυστική πόλη με λιμάνι, φιλοξενώντας υπέροχες ταινίες και προσελκύοντας ένα εκλεπτυσμένο κοινό από Διεθνείς, Τοπικούς και διάσημους καλεσμένους, ένα απολαυστικό μείγμα ανθρώπων που τους φέρνει κοντά η μαγεία του σινεμά. Ωστόσο, το όραμα μου για την Παλαιοχώρα δεν περιλαμβάνει αυτό στο οποίο έχουν μετατραπεί σήμερα οι Κάννες. Αν και είναι θαυμάσιο και λειτουργικό, το φεστιβάλ των Καννών έχει παρόλα αυτά μετατραπεί σε ένα τεραστίων διαστάσεων τσίρκο της βιομηχανίας! Ευτυχώς, είναι λίγο πιο δύσκολο να ταξιδέψει κανείς στην Παλαιοχώρα, τουλάχιστον μιάμιση ώρας ταξίδι κατά μήκος των άσπρων βουνών των Χανίων, εξόν και ο τίτλος “Χαμένος Κόσμος” που προσδώσαμε στο φεστιβάλ. […]
Το όραμά μου για το φεστιβάλ μας είναι όλοι ανεξαρτήτως να θέλουν να παραβρεθούν για να ζήσουν την εμπειρία του φεστιβάλ, και πάνω από όλα, για να απολαύσουν υπέροχες Ελληνικές και Διεθνείς ταινίες μικρού μήκους.
Πώς θα περιέγραφες την Παλαιοχώρα ως τοποθεσία για να φιλοξενήσει ένα τόσο σημαντικό καλλιτεχνικό δρώμενο;
Μια λέξη, άψογη! Η Παλαιοχώρα είναι σχεδόν σαν ένα νησί, αφότου κάνεις τη διαδρομή πάνω από τα βουνά από τα Χανιά και φτάσεις στη χερσόνησο που περιλαμβάνει αυτή τη μικρή πόλη περικυκλωμένη από τον ωκεανό, είναι σα να φτάνεις σε μια όαση από φυσική ηρεμία και γαλήνη. Το καλύτερο πράγμα του να διοργανώνεις ένα φεστιβάλ κινηματογράφου εδώ είναι ότι όλα είναι συγκεντρωμένα, που σημαίνει ότι οι συμμετέχοντες στο φεστιβάλ θα μπορούν πάντα να βρίσκουν τους χώρους του φεστιβάλ, τα δρώμενα και ο ένας τον άλλον πολύ εύκολα. Στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο να περπατάς στο δρόμο και να μη δεις κάποιον που συνάντησες πριν μισή ώρα. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πάντα κρυμμένες γωνιές που μπορείς να βρεις ηρεμία και ησυχία […]
Εδώ, στην Παλαιοχώρα, η απόσταση η ίδια είναι τρομερά ελκυστική και κάνει τη μισή δουλειά της οργανωτικής ομάδας. Ως διοργανωτές αρκεί να αφοσιωθούμε στο να διαφημίσουμε το φεστιβάλ, να προγραμματίσουμε τις προβολές και να διοργανώσουμε διασκεδαστικά πάρτι και παράλληλα δρώμενα σε χώρους όπου έχουν διαμορφωθεί για να διοργανώνουν και να στεγάζουν βραδιές με ζωντανή μουσική και χορό, και όλα αυτά σε αποστάσεις που πηγαίνεις με τα πόδια. Επίσης, είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε υπέροχο καιρό τον Μάιο/ Ιούνιο, έτσι έχουμε την πολυτέλεια να διοργανώσουμε και υπαίθριες απογευματινές προβολές στον κεντρικό δρόμο, και πρωινές προβολές σε έναν χώρο δίπλα στον Ωκεανό. […]
Είναι ωφέλιμο για όλους, τόσο για τους Έλληνες, όσο και για τους Διεθνείς μικρομηκάδες. Οι Έλληνες σκηνοθέτες θα επωφεληθούν από την διεθνή προβολή του έργου τους σα να ταξιδεύαν σε άλλη χώρα, ενώ οι Διεθνείς σκηνοθέτες με το να ζήσουν την Ελληνική κινηματογραφική κοινότητα. Εκεί όπου υστερούμε σε έναν υψηλών προδιαγραφών χώρο προβολών, κερδίζουμε με την αγνή γοητεία και μια απόλυτα μεταδοτική χαλαρή ατμόσφαιρα. […] [Έ]χουμε τα πάντα, από ήσυχα και παραδοσιακά, μέχρι υψηλών προδιαγραφών μπαρ για κοκτέιλ και κρασί. Για να το θέσω σωστά, αν δεν έμενα εδώ, βασικά αν δεν είχα έρθει ποτέ εδώ και ερχόμουν μόνο για το φεστιβάλ, θα ήθελα να έρχομαι κάθε χρόνο! Πιθανότατα να ήθελα να μετακομίσω μόνιμα εδώ […]