Βρισκόμαστε στο Βουκουρέστι σε μια τυπική γειτονιά. Ο Πατράσκου, ο πρωταγωνιστής μας, είναι ένας απλός οικογενειάρχης, ιδιοκτήτης μιας εταιρίας δηλώσεων αυτοκινήτων στις αρχές. Η ζωή του τακτοποιημένη, μοιρασμένη στην οικογένεια του, τη δουλειά του και την εκπαίδευση του σκύλου του. Χωρίς όμως να το θελήσει θα γίνει μάρτυρας ενός καβγά που θα καταλήξει στην δολοφονία μιας γειτόνισσάς του, η οποία μένει “έναν όροφο από κάτω”. Και ενώ όλοι μας γνωρίζουμε τον ένοχο ή τουλάχιστον τον ύποπτο, ο Πατράσκου αποφασίζει να αποκρύψει αυτά τα στοιχεία από τις αρχές και να παλέψει μόνος του με τους δαίμονές του. Σε μια απόπειρα ο ένοχος γείτονας να καταλάβει τον λόγο που ο Πατράσκου δεν τον κατέδωσε θα βρεθούν σε μια περίπλοκη και αμήχανη κατάσταση μεταξύ τους.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Στο φιλμ γίνεται η σκιαγράφηση του πρωταγωνιστή σε όλες τις πτυχές της ζωής του εκείνη την περίοδο. Έχοντας πλάνα από την καθημερινότητά του, ο θεατής καταλαβαίνει την ρουτίνα και την σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει ο πρωταγωνιστής τα θέματα του. Ωστόσο το κοινό θα εκπλαγεί όταν διαπιστώσει ότι ο Πατράσκου θα παρεκκλίνει από τον τυπικό τρόπο αντιμετώπισης ενός τόσο σοβαρού ζητήματος όσο μια δολοφονία.
Αυτή η πίεση και εσωτερική πάλη με την ηθική “ζωγραφίζεται” θα έλεγα στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή καθώς αντιλαμβάνεται ότι θα μπορούσε να προλάβει το μοιραίο αλλά δεν το έκανε. Με τα βουβά πλάνα ο σκηνοθέτης αποδίδει το πόσο κενός νιώθει ο Πατράσκου από τις τύψεις του. Συγκρατημένος ρυθμός, χαμηλών τόνων και “υπόγεια ένταση”, με την τελευταία να είναι πάντα στο background και συνεχώς αναπτυσσόμενη αλλά σε χαμηλό τέμπο. Χωρίς σημαντικά γεγονότα, χωρίς πολλά ξεσπάσματα και με μια μοναδική στιγμή κορύφωσης που πάλι δεν έφερε τα πάνω κάτω όπως θα περιμέναμε.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι δεν υπήρχε καθόλου μουσική υπόκρουση. Μηδέν!! Αυτό θα μπορούσε κανείς να το αποδώσει στην απλότητα και στον ρεαλισμό που ήθελε ο σκηνοθέτης να περάσει και στο ότι ήθελε επίσης να βάλει τον θεατή στο κλίμα της ζωής του Πατράσκου. Αλλά ποιος δεν θέλει μουσική υπόκρουση να εμπλουτίζει τη ζωή του; Ακόμα και ο ήχος κλήσης του κινητού τηλεφώνου του δεν είναι ούτε κλασικός, ούτε κάτι το μουσικό, αλλά μάλλον κάτι το “αστείο”. Παρεμπιπτόντως το χιούμορ δεν έλειπε από μερικές αποσπασματικές σκηνές αλλά δεν υπήρχε βάση σε αυτό, πέραν της καθημερινότητας του πρωταγωνιστή.
Ανέφερα πολύ τον πρωταγωνιστή της ταινίας, αφού είναι ο μοναδικός χαρακτήρας που δεν λείπει από καμία σκηνή. Μάλιστα δεν λείπει και από πολλά πλάνα. Όπως ανέφερα παραπάνω η ταινία βασίζεται πολύ στη σκιαγράφηση του χαρακτήρα του πρωταγωνιστή και των συναισθημάτων του.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο Radu Muntean είναι ένας από τους πιο διακεκριμένους σκηνοθέτες του νέου Ρουμάνικου κινηματογραφικού ρεύματος και ενώ είχε βρεθεί στις Κάννες με την προηγούμενη ταινία του “Tuesday After Christmas” το 2010, χρειάστηκε πέντε ολόκληρα χρόνια για να γυρίσει το “One Floor Below” και να συμμετάσχει με τη νέα του αυτή ταινία (εκτώς των άλλων στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Οι ηθοποιοί παίζουν αρκετά καλά χωρίς όμως να μένει κάτι παραπάνω από την συνολική εικόνα τους στον θεατή εκτός από τον Teodor Corban (Sandu Patrascu). Πολύ πειστικός για τον ρόλο του, ακολουθούσε αυτή τη τάση του σκηνοθέτη για ένα χαμηλών τόνων, αφαιρετικό και ρεαλιστικό φιλμ.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Επειδή σου άρεσε πολύ η δουλειά του Radu Muntean στο “Tuesday After Christmas” και θες να δεις κάτι ακόμα δικό του. Γιατί δεν χάνεις ταινίες του Φεστιβάλ που έχουν έστω και κάτι να δώσουν. Επειδή είσαι θαυμαστής του απλοϊκού και ρεαλιστικού κινηματογραφικού ρεύματος της Ρουμανίας. Και τέλος γιατί σ’ αρέσουν οι ταινίες χωρίς σημαντικό τέλος, αλλά με νόημα καθ’ όλη τη διάρκειά τους.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Un etaj mai jos
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
18 Σεπτεμβρίου 2015
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
93 λεπτά