Okja (2017)

Ένα Free Willy το οποίο μπορούν να δουν και ενήλικες. Ίσως να υπερβάλλω. Έχουμε, όμως, την καλύτερη ταινία που έχει βγάλει μέχρι στιγμής το Netflix, η οποία διαγωνίστηκε και για τον Χρυσό Φοίνικα στο φετινό φεστιβάλ των Καννών. Μπορεί το ίδιο το Netflix να γιουχαρίστηκε (και να αποκλείστηκε από το διαγωνιστικό τμήμα των μελλοντικών διοργανώσεων), αλλά το Okja έλαβε καλές κριτικές και συζητήθηκε για αρκετό καιρό.

Το μοντέλο διανομής του Netflix έχει αποδοκιμαστεί από πολλούς ανθρώπους του κινηματογράφου. Δεν ακολουθεί τα πεπατημένα μονοπάτια παραγωγής ταινιών του Χόλιγουντ, ενώ κατακρίνεται για το γεγονός ότι οι ταινίες του κάνουν πρεμιέρα μέσω υπηρεσίας streaming και όχι στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Καλώς ή κακώς, όμως, το Netflix θα επηρεάσει άμεσα τον τρόπο με τον οποίο θα δημιουργούνται ταινίες στο μέλλον. Δίνει υψηλό μπάτζετ και απεριόριστη ελευθερία σε έναν σκηνοθέτη για να δημιουργήσει το όραμα του, και αυτό είναι τρομερά δελεαστικό για έναν δημιουργό. Και το γεγονός ότι κατάφερε να κάνει μια ταινία με έναν σκηνοθέτη όπως ο Bong Joon-Ho, είναι μια “δήλωση” από το Netflix.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία της μικρής Mija και της προσπάθειάς της να σώσει το αξιαγάπητο γουρούνι της, την Okja. Η Okja είναι ένα “θαυματουργό” γουρούνι τεραστίων διαστάσεων, με το οποίο η πολυεθνική Mirando θέλει να φουσκώσει τους λογαριασμούς της, με την πρόφαση ότι θα λύσει το πρόβλημα της πείνας.

Το Okja είναι τρομερά ειλικρινές και μας δείχνει ότι η φαντασία δεν έχει πεθάνει ακόμα, ενώ η ιστορία της μικρής Mija και της Okja δύσκολα θα σε αφήσει ασυγκίνητο. Ο Bong Joon-Ho παίρνει ένα πολύ δύσκολο θέμα -ένα παραμύθι με πρωταγωνιστή ένα μεγάλο γουρούνι θα μπορούσε εύκολα να ξενίσει τον θεατή- και πετυχαίνει τους περισσότερους στόχους του, φτιάχνοντας μια όμορφη ταινία.

Ασκεί σαφέστατη και δριμεία κριτική στις τεχνικές των αγροκτηνοτροφικών εταιρειών που θυσιάζουν τα πάντα για το κέρδος, ενώ προσποιούνται ότι θέλουν να σώσουν τον κόσμο. Οι σκηνές “επεξεργασίας” των ζώων είναι ταιριαστά εφιαλτικές, οπότε αν σκεφτόσασταν να κόψετε το κρέας, δείτε την ταινία. Ή μην τη δείτε αν λατρεύετε τα μπριζολάκια και δε θέλετε να έχετε τύψεις.

Ένα αρνητικό είναι η υπερβολικά “εύκολη” κριτική που κάνει η ταινία. Το γεγονός ότι η Mirando είναι το προσωπείο της Monsanto και των σκανδάλων της είναι προφανέστατο, σε βαθμό που το Okja κινδυνεύει να γίνει διδακτικό.