Museo (2018)

Μια διασκεδαστικότατη ταινία από τον Alonso Ruizpalacios που έφυγε από το Φεστιβάλ του Βερολίνου με την Αργυρή Άρκτο Σεναρίου. Ο Juan και ο Benjamin, μπουχτισμένοι και απογοητευμένοι από τις ανιαρές ζωές τους, αποφασίζουν να πραγματοποιήσουν μια μεγαλεπήβολη ληστεία στο Μουσείο Ανθρωπολογίας του Μεξικού. Στη συνέχεια, προσπαθούν απεγνωσμένα να «σπρώξουν» τα ανεκτίμητα εκθέματα στην αγορά, όμως τα εμπόδια είναι πολλά.

Το αποτέλεσμα: μια άκρως ψυχαγωγική road movie που μπλέκει το χιούμορ με την περιπέτεια και τη φαντασία. Αν έπρεπε να το περιγράψουμε με μια φράση, ίσως να λέγαμε ότι είναι το μεξικάνικο “O Brother, Where Art Thou?” καθώς στην πορεία της ταινίας, η πραγματικότητα μπλέκεται με τους σαγηνευτικούς μύθους των θεών των Μάγια και τα όρια ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα θολώνουν.

Το “Museo” είναι διασκεδαστικό και ιλιγγιώδες. Δεν είναι μια συμβατική ταινία περιπέτειας, ούτε μια τυπική ταινία ληστείας. Προσπαθεί να εμπλέξει και να συνδυάσει πολλά στοιχεία, άλλοτε ευτράπελα, άλλοτε συγκινητικά και άλλοτε άκρως φανταστικά. Το ίδιο το σκηνικό προσφέρει από μόνο του το έδαφος για να ταξιδέψει το μυαλό καθώς οι ήρωες περιηγούνται στους αρχαίους τάφους των Μάγια και γίνονται ένα με την παράδοση των προγόνων τους. Στην πραγματικότητα η ταινία αφορά λιγότερο στη ληστεία και περισσότερο στην αγάπη για τους αρχαίους πολιτισμούς και τη σύνδεση που μπορεί να έχουμε ως σύγχρονοι άνθρωποι μαζί τους. Ο Ruizpalacios περνά σε πολλά σημεία τις απόψεις του σχετικά με το ρόλο του μουσείου στην διατήρηση των αρχαίων παραδόσεων, την αρχαιοκαπηλία και τις ατελείωτες πολιτισμικές ανταλλαγές που έλαβαν χώρα στη διάρκεια της ιστορίας.

Όπως και ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας, έτσι και ο ίδιος ο σκηνοθέτης φαίνεται να μαγεύεται τόσο από τα αρχαία κειμήλια της πατρίδας του, που φτάνει σχεδόν σε μια εκστατική κατάσταση όταν τα πιάνει στα χέρια του. Εκτός λοιπόν από μια διασκεδαστική ταινία δρόμου είναι και μια μελέτη πάνω στην όποια σύνδεση μπορεί να έχει ο σύγχρονος άνθρωπος με τον αρχαίο πολιτισμό της πατρίδας του. Μια σκέψη που έχει ιδιαίτερη σημασία για την Κεντρική και τη Λατινική Αμερική, αφού αυτή η σύνδεση κόπηκε απότομα με την εξάλειψη του πολιτισμού των ιθαγενών από τους Ισπανούς κατακτητές.

Πρώτα και πάνω από όλα όμως, έχουμε μια διασκεδαστική ταινία, που κρατά το ενδιαφέρον μας και μας μεταφέρει στο μυαλό αυτών των ανήσυχων, αφελών και ίσως αθεράπευτα ρομαντικών νέων, παρασύροντάς μας στην απρόβλεπτη περιπέτειά τους.