Μία ιστορία που ξεκινάει ως ένα πολυτελές ταξίδι με τρένο στην Ευρώπη, εξελίσσεται γρήγορα σε ένα από τα πιο κομψά, αγωνιώδη και συναρπαστικά μυστήρια που έχουν ειπωθεί ποτέ. Από τη συγγραφέα των best-sellers, Αγκάθα Κρίστι, το «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» αφηγείται την ιστορία δεκατριών άγνωστων ανθρώπων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα τρένο, όπου όλοι είναι ύποπτοι. Ένας άντρας πρέπει να αγωνιστεί ενάντια στον χρόνο, πριν προλάβει ο δολοφόνος να χτυπήσει ξανά.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Πρόκειται για μια ακόμα μεταφορά στην μεγάλη οθόνη του παγκοσμίως γνωστού μυθιστορήματος της Agatha Christie, “Murder on the Orient Express”, με πρωταγωνιστή τον συνήθη ήρωα της, διάσημο Βέλγο επιθεωρητή Hercule Poirot.
Ανήκοντας σε εκείνους που είναι λάτρεις των ιστοριών μυστηρίου της Agatha Christie, και έχοντας δει προηγουμένως τόσο την ταινία του 1974, σε σκηνοθεσία Sidney Lumet, με πρωταγωνιστές την αφρόκρεμα του τότε Hollywood, όσο και την τηλεοπτική μεταφορά από το BBC, με πρωταγωνιστή τον εκπληκτικό David Suchet, πήγα στον κινηματογράφο με ομολογουμένως ιδιαιτέρως κριτική διάθεση, σχετικά με το τι καινούργιο θα μπορούσε να προσφέρει μια ακόμα μεταφορά της πασίγνωστης ιστορίας μυστηρίου.
Έχοντας σε εκτίμηση την σκηνοθετική ματιά του Kenneth Branagh, ήμουν αρκετά περίεργος να δω τι περισσότερο θα προσέθετε αναλαμβάνοντας το καλλιτεχνικό ρίσκο να φέρει στην μεγάλη οθόνη μια ήδη χιλιοπαιγμένη ιστορία (και θεωρώντας πως η εμπορική επιτυχία είναι δεδομένη λόγω του best seller και του λαμπερού cast).
Ομολογώ, ότι παρά το γεγονός ότι γνώριζα από πριν την ιστορία (και το τέλος αυτής, την λύση δηλαδή του μυστηρίου), η ταινία κατάφερε να με συγκρατήσει σχεδόν καθόλη την διάρκεια της. Προσεκτικά στημένα πλάνα, από ενδιαφέρουσες οπτικές γωνίες, που άλλοτε προσέδιδαν έναν noir χαρακτήρα μυστηρίου στην ταινία, κι άλλοτε απέδιδαν ιδιαίτερη συναισθηματική ένταση, συνεπικουρούμενα και από τις έντονα φορτισμένες συναισθηματικά ερμηνείες από σχεδόν το σύνολο του cast, που βάζουν κυριολεκτικά τον θεατή μέσα στην ιστορία, όσο παράταιρο και να ακούγεται αυτό μιας και μιλάμε για ένα σταματημένο τρένο στην μέση του πουθενά.
Μερικά ψεγάδια, όπως η, υπερβολικά φορτωμένη με εικόνες, έναρξη της ταινίας, σε σημείο να ζαλίζεσαι από τις διαφορετικές πλοκές που λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικά μέρη και σε σύντομο χρονικό διάστημα, ή η μελοδραματική μουσική κατά την κορύφωση της ταινίας (διέκρινα μια υπερπροσπάθεια εκμαίευσης του συναισθήματος που δεν ήταν απαραίτητη), δεν είναι ικανά να αμαυρώσουν το συνολικό αποτέλεσμα, κάνοντας την ταινία να παρακολουθείται άνετα και να είναι ικανή να εισάγει τον κόσμο της Agatha Christie στην νέα κινηματογραφική εποχή.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο Kenneth Branagh σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί μαζί με ένα all-star cast, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τους Penélope Cruz, Willem Dafoe, Judi Dench, Johnny Depp, Michelle Pfeiffer, Daisy Ridley και Josh Gad. Ο Branagh επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά την φήμη του σκηνοθέτη που δουλεύει πολύ πάνω στις ερμηνείες των ηθοποιών του, βοηθώντας όλους ανεξαιρέτως τους συμμετέχοντες να επιτύχουν εκπληκτικές ερμηνείες, πλην ίσως του Depp, ο οποίος αν και κάποτε αγαπημένος μου, τα τελευταία χρόνια είναι ερμηνευτική σκιά του πρότερου εαυτού του, καταφέρνοντας κάθε ρόλο να τον αποδώσει ως καρικατούρα.
Στο σενάριο έχουμε τον Michael Green, του φετινού Blade Runner και του περυσινού Logan, o οποίος κινήθηκε σε ασφαλή νερά, χωρίς να παραδώσει κάτι κακό σεναριακά αλλά και δίχως να καταφέρει να ξεχωρίσει. Στην παραγωγή μεταξύ άλλων έχουμε τους Ridley Scott, Kenneth Branagh και Mark Gordon, η οποίοι παραδίδουν μια οπτικά και καλλιτεχνικά άρτια ταινία για τα μάτια του θεατή. Τέλος, στην μουσική της ταινίας έχουμε τον πολύπειρο Patrick Doyle, οι συνθέσεις του οποίου όμως ήταν λίγο περισσότερο μελοδραματικές από όσο χρειαζόταν η ταινία.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Αν έχεις δει κάποια από τις προηγούμενες κινηματογραφικές μεταφορές (όπως κι εγώ), σίγουρα θα σου δώσει μια διαφορετική οπτική της ιστορίας και θα σε ξαναφέρει σε επαφή με την συγκεκριμένη μυθοπλασία. Αν είσαι παρθένος στο σύμπαν της Christie, είναι μια ιδανική αφορμή για να σε εισάγει στον ρετρό κόσμο του ο οποίος καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου.
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ