Minari (2021)

Minari είναι ένα φυτό που μοιάζει με τον μαϊντανό. Φυτρώνει σε υγρά και σκιερά μέρη χωρίς πολλή προσπάθεια.
Η ιστορία, που πήρε το όνομα της από το συγκεκριμένο φυτό, διαδραματίζεται κάπου στο 1980.
Είναι μια ιστορία για το κορεάτικο αμερικάνικο όνειρο. Ο Jacob είναι ένας άνθρωπος που έχει όραμα να γίνει μεγαλο-αγρότης. Κάνει κάποιες επιλογές στην ζωή της οικογένειας του, οι οποίες πιστεύει ότι θα καρποφορήσουν. Οι επιλογές αυτές συνεπάγονται πολλές αλλαγές που δεν τις δέχονται εύκολα στην υπόλοιπη οικογένεια.
Σε δεύτερο επίπεδο, αλλά πολύ πιο σημαντικό, είναι οι συνεχόμενες συγκρούσεις μεταξύ του Jacob και της γυναίκας του Monica, που προσπαθούν να συγχρονιστούν σε έναν άβολο χορό επιβίωσης αλλά και η σχέση του μικρού David, του πραγματικού πρωταγωνιστή της ταινίας, με την αντισυμβατική γιαγιά του. Φυσικά η ένταξη τους σε μια νέα κοινωνία κάνει τις καταστάσεις πιο δύσκολες λόγω της αμηχανίας που βιώνουν παρατηρώντας αυτόν τον διαφορετικό τρόπο ζωής γύρω τους.
Η ταινία μου θυμίζει αρκετά το Days of heaven (1978) του Terence Malick από τον οποίο πιστεύω πήρε πολλές επιρροές στην κινηματογράφηση του Minari.
Ταυτιζόμαστε πολύ με την συγκεκριμένη οικογένεια γιατί την παρατηρούμε μέσα από καθημερινές συνήθειες που υπάρχουν σε όλα τα μέρη του κόσμου και στην διάρκεια αυτών μας περνάει απαλά την ιστορία που θέλει ο σκηνοθέτης.
Όλη η ταινία μου μοιάζει σαν είναι οι αναμνήσεις του μικρού David. Η μουσική με βοηθάει πάρα πολύ σε αυτό. Είναι, πως να το πούμε, αναπολίστικη… δεν υπάρχει αυτή η λέξη. Σε κάνει να αναπολείς είναι πιο σωστό να πω. Είναι μια μουσική που σε κάνει να χάνεσαι στις λεπτομέρειες. Στο χρώμα των λουλουδιών, στην μυρωδιά του χώματος, στην αίσθηση ενός απογεύματος αλλοτινών χρόνων.