Love & Friendship (2016)

Poster

Η χήρα Lady Susan Vernon εγκαθίσταται στο σπίτι των πεθερικών της με ένα επιδέξιο σχέδιο να βρει έναν κατάλληλο σύζυγο για εκείνη, αλλά και να αποκαταστήσει την νεαρή και άβγαλτη κόρη της, Frederica.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Η ταινία “Love and Friendship”  είναι βασισμένη στο τελευταίο μυθιστόρημα της Jane Austen με τίτλο “Lady Susan” το οποίο γράφτηκε το 1794 και δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό της. Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η  Lady Susan, μια γυναίκα που έχασε την οικονομική της επιφάνεια μετά το θάνατο του άνδρα της και αναγκάστηκε να επιδοθεί σε μακρόχρονες επισκέψεις σε σπίτια συγγενών και φίλων. Φυσικά, η παρουσία της είναι κάθε άλλο παρά διακριτική καθώς φέρνει μαζί της δυσάρεστες φήμες για την ερωτική της ζωή. Τελικά, μετά από τη σύναψη παράνομου δεσμού με τον παντρεμένο λόρδο Manwaring που καταλήγει στη διάλυση του γάμου του, η Lady Susan γοητεύει το νεαρό Reginald DeCourcy, καταλήγει όμως να παντρευτεί τον, κάπως απλοϊκό, πάμπλουτο όμως Sir James Martin.

Στην ουσία λοιπόν έχουμε ένα υπέροχο παράδειγμα της μοναδικής ευφυΐας της  Jane Austen με την οποία σατιρίζει τα κλισέ της ρομαντικής λογοτεχνίας της εποχής αλλά και της ίδιας της Βρετανικής Αριστοκρατίας. Κάθε χαρακτήρας είναι και η καρικατούρα των πομπωδών ηρώων των μεγάλων ρομαντικών μυθιστορημάτων και μεταξύ τους δένουν όλοι γύρω από τη Lady Susan, που με την οξύτητα του πνεύματός της καταφέρνει να τους χειραγωγήσει όλους και, παρά τα μικρά εμπόδια, να φέρει τις καταστάσεις προς το δικό της συμφέρον.

Η ταινία διακρίνεται από σαρκαστικό αλλά τρομερά εκλεπτυσμένο χιούμορ, όπως ακριβώς θα το περιμέναμε από τη δεξιοτεχνική πένα της Jane Austen, και είναι χτισμένη πολύ περισσότερο γύρω από τους χαρακτήρες παρά την ιστορία. Όλο το χιούμορ πηγάζει από το κωμικό σχεδίασμα των χαρακτήρων που είναι πραγματικά απολαυστικοί, εξακολουθεί όμως να είναι βασισμένο ολοκληρωτικά στην δυναμικότητα με την οποία η Lady Susan τους χειρίζεται. Μπορεί να μην είναι από της κωμωδίες που κάποιος θα χαρακτήριζε ξεκαρδιστικές (αν και δεν είναι λίγες η στιγμές που βγάζουν πραγματικό γέλιο), όμως η λεπτότητα και συνάμα η  καυστικότητα του βρετανικού χιούμορ που «τσακίζει κόκαλα» είναι, αν μη τι άλλο, διασκεδαστική.

Γενικά, παρόλο που είναι μια ανάλαφρη ταινία δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε την πρωτοτυπία και το ρίσκο της καθώς, ενώ αμέτρητοι σκηνοθέτες έχουν καταπιαστεί με έργα εποχής, κανείς τους δεν έχει επιχειρήσει μια κωμωδία, και μάλιστα μια κωμωδία τόσο σατιρική και αυτοσαρκαστική. Στα ρίσκα της ταινίας συγκαταλέγουμε και την εξαιρετικά επιτηδευμένη γλώσσα που, ενώ θα μπορούσε κάποιος να μπει στη διαδικασία να την απλοποιήσει για να απευθύνεται σε ένα πιο σύγχρονο κοινό, ευτυχώς δεν υπήρξε κάποια τέτοια προσπάθεια και είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την αισθητική της Austen σε όλο της το μεγαλείο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Τη σκηνοθεσία και το σενάριο υπογράφει ο Whit Stillman που καταφέρνει με επιτυχία να αποδώσει την αισθητική της Jane Austen αλλά και γενικότερα του 18ου αιώνα. Αν και η ταινία θα ήταν αποτυχημένη χωρίς την επιδεξιότητα με την οποία αποδόθηκε το σενάριο, που πραγματικά κερδίζει τον θεατή από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό, υπήρχαν κάποια «τρικ» στη σκηνοθεσία που απογείωσαν το διασκεδαστικό και ανάλαφρο κλίμα της ταινίας. Γενικά, ο Stillman υιοθέτησε μια άκρως θεατρική τεχνική στον τρόπο με τον οποίο τοποθετούσε και κινούσε τους ηθοποιούς στο χώρο, αλλά κυρίως στον τρόπο με τον οποίο χώρισε την ταινία σε «σκηνές» ανάλογα με το χώρο της δράσης. Πριν από κάθε νέα σκηνή, υπήρχε η παρουσίαση των προσώπων που λαμβάνουν μέρος σε αυτή, με ένα κοντινό «πορτρέτο», το όνομα και μια σύντομη περιγραφή του χαρακτήρα. Αυτή η επιλογή έκανε την ταινία αρκετά στιλιζαρισμένη (μας θύμισε λίγο και τον μάστερ του στιλιζαρίσματος Wes Anderson), όμως δε στερούσε καθόλου τη φυσικότητα από την υπόλοιπη ταινία και, φυσικά, οι σύντομες περιγραφές των χαρακτήρων ήταν ξεκαρδιστικές (να σημειωθεί επίσης ότι, για τους λιγότερο εξοικειωμένους με την πληθώρα προσώπων που παρελαύνει στα γραπτά της Jane Austen, μάλλον αυτές οι συστάσεις θα είναι βοηθητικές).

Στο σενάριο ξεχωρίζει το επιδέξιο στήσιμο μιας κωμωδίας χαρακτήρων που διακρίνεται από μια συνεχή παρουσία της ειρωνείας και του αυτοσαρκασμού και καθιστά την ταινία πραγματικά απολαυστική. Ο κάθε χαρακτήρας είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να μην χρειάζονται ούτε εξυπνακίστικες ατάκες, ούτε γελοίες καταστάσεις που βγάζουν βεβιασμένα γέλια από το κοινό, αλλά να διασκεδάζει πραγματικά τον θεατή, ο οποίος, όπως είπαμε και παραπάνω, μπορεί να μην πέσει κάτω από τα γέλια, αλλά σίγουρα θα απολαύσει την υπέροχη, αισθητικά ευχάριστη σάτιρα που προσφέρει η ταινία.

Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές σε σύνολο, σίγουρα όμως ξεχωρίζει η Kate Beckinsale στο ρόλο της Lady Susan. Πραγματικά «γεμίζει» το κάδρο με την παρουσία της, αποδίδοντας τέλεια τον δυναμισμό και την αποφασιστικότητα της ηρωίδας της, χωρίς όμως να επισκιάζει τους συμπρωταγωνιστές της. Από τα υπόλοιπα μέλη του καστ, θα ξεχωρίσουμε τον Tom Bennett στο ρόλο του ελαφρόμυαλου Sir James Martin, κυρίως γιατί ο χαρακτήρας του, τον οποίο ενσαρκώνει άψογα, βγάζει το περισσότερο γέλιο. Γενικότερα όμως, όλη η ταινία διακρίνεται από πολύ καλές και όσο πρέπει στιλιζαρισμένες και… Βρετανικές ερμηνείες με όλους τους ρόλους, από τον μεγαλύτερο έως τον πιο μικρό (ο Stephen Fry είχε κυριολεκτικά δύο ατάκες, όμως δε θα μπορούσε ως εθνικός θησαυρός της Βρετανίας να λείπει από μια τέτοια ταινία), να είναι άκρως απολαυστικοί και ευτράπελοι.

Ένα άλλο στοιχείο που δεν περνάει καθόλου απαρατήρητο στην ταινία είναι η μουσική. Ο συνθέτης Benjamin Esdraffo κάνει μια πολύ καλή δουλειά, αφού η μουσική, που είναι παρούσα σε κάθε λεπτό της ταινίας, αντικατοπτρίζει με έναν λίγο παλιομοδίτικο τρόπο όλα τα σκαμπανεβάσματα στη δράση και τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Αυτή η τεχνική, ακριβώς επειδή είναι παλιομοδίτικη και δεν χρησιμοποιείται πια στον κινηματογράφο, συντελεί στο διάχυτο κωμικό και ειρωνικό κλίμα της ταινίας και δένει υπέροχα.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Το “Love and Friendship” είναι μια πολύ ευχάριστη και ανάλαφρη κωμωδία που σίγουρα θα απολαύσουν ακόμα και οι φανατικοί επικριτές των κλασικών ρομαντικών έργων (ίσως κυρίως αυτοί). Το λεπτό αλλά πολύ καυστικό χιούμορ της, θα κερδίσει ακόμα και αυτούς τους θεατές που τα τελευταία χρόνια έχουν λίγο-πολύ αποθαρρυνθεί από το να βλέπουν mainstream κωμωδίες λόγω του χαμηλού επιπέδου που συνήθως έχουν, καθώς όλα τα συστατικά της εγγυώνται ένα πραγματικά διασκεδαστικό και ευχάριστο καλοκαιρινό βράδυ στο σινεμά.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ
7.5
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
8
ΜΟΥΣΙΚΗ
7
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ
6.5
Reader Rating1 Vote
8.6
7.3