Fifty Shades Darker (2017)

Την αναμενόμενη συνέχεια της πρώτης ταινίας Fifty Shades Of Grey, που είναι βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα της E. L James. Με το cast της ταινίας να παραμένει σταθερό και με προσθήκες που μας ξάφνιασαν βλέπουμε το χρονικό του ρομαντικού σαδιστή Cristian Grey, να αλλάζει και να γίνεται κάτι μονότονο.

Μια ακόμα ιστορία αγάπης που για να ξεχωρίσει από το πλήθος των υπόλοιπων ταινιών του είδους, προστέθηκε μέσα στο σενάριο (το σενάριο του βιβλίου εννοώ) αυτή η πικάντικη λεπτομέρεια. Να έχουμε να κάνουμε με τα πονηρά και βίαια ερωτικά παιχνίδια ενός βολεμένου αυτοδημιούργητου επιχειρηματία – σαδιστή. Να σας πω την αλήθεια η ταινία θα μπορούσε άνετα να χωριστεί σε δυο ταινίες. Η μια να γίνει μια περιπέτεια με ρομαντικές νότες και η άλλη ένα τολμηρό φιλμ με προκλητικές περιγραφές για τον σαδισμό και τα εργαλεία που χρησιμοποιείς για να τον απολαύσεις.

Άνευρο, γενικά στην απόδοση του σεξουαλικού περιεχομένου και αδιάφορο από την άποψη της υπόλοιπης ιστορίας. Μπερδεύει αρκετά τον θεατή κάνοντας το εξής : Σε αυτούς που θα το βρουν κάπως κολακευτικό και θα ήθελαν να ζήσουν (!) κάτι παρόμοιο, δίνει μια υπερπολυτέλεια που δεν ταιριάζει καθόλου στο όλο κλίμα. Μπουκώνει με εικόνες αίγλης και καταστάσεις υπερβολικής ανιδιοτέλειας τον μέσο θεατή.

Αν είσαι μέσα στα όρια της πραγματικότητας καταλαβαίνεις αμέσως πως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται και σε απωθεί. Με μια παρέλαση από αυτοκίνητα, ιστιοφόρα αλλά και ελικόπτερα σε κάνει να νιώθεις πολύ μικρός για όλο αυτό. Τώρα αν αναλογιστείς ότι αυτό το ζει μια κοπέλα από την πάστα του κοινού ανθρώπου, όλο αυτό κλοτσάει από μόνο του. Όταν λοιπόν μπαίνει και το κομμάτι που όλοι περιμένουμε, μένουμε ανικανοποίητοι από πολλές μεριές.

Θα προτιμούσα η συγκεκριμένη ιστορία να διαδραματίζεται στον πραγματικό κόσμο και όχι στον ουτοπικό και βολεμένο που μας παρουσιάζουν. Θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον το πως μπορείς να χειραγωγήσεις το μυαλό κάποιου και να σε ακολουθεί σε όλες τις άρρωστες προθέσεις σου, χωρίς να απολαμβάνει τις ανέσεις και την ασφάλεια που του παρέχεις με τα πλούτη. Μη ξεχνάμε ότι ο σαδισμός δεν είναι προνόμιο των πλουσίων. Τον συναντάς σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, άρα δείξε την πραγματικότητα και τον ωμό ρεαλισμό.