H ιστορία ενός Αφροαμερικανού πατέρα της εργατικής τάξης καθώς προσπαθεί να φροντίσει την οικογένειά του την δεκαετία του ’50.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Συνεχίζουμε τις κριτικές οσκαρικών ταινιών με το “Fences”, το οποίο ήταν υποψήφιο για 4 βραβεία Όσκαρ· Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου, Α’ Ανδρικού Ρόλου για τον Denzel Washington και Β’ Γυναικείου Ρόλου για την Viola Davis, το οποίο και κέρδισε. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του August Wilson, κάτοχο βραβείου Pulitzer και βραβείου Tony.
H ιστορία εξελίσσεται στο Pittsburgh της δεκαετίας του ’50 και επικεντρώνεται στον Troy, έναν πρώην παίχτη του μπέιζμπολ που τώρα δουλεύει ως σκουπιδιάρης και προσπαθεί να φροντίσει με τον τρόπο του την οικογένειά του. O Troy κατηγορεί -όχι εντελώς άδικα- την αποτυχία του για μια καλύτερη ζωή στην αντιμετώπιση των μαύρων από την κοινωνία. Το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της ταινίας είναι οι Παρασκευές του Troy, όταν έχει πληρωθεί από τη δουλειά του και γυρνάει στο σπίτι του. Κάθεται στην αυλή του συντροφιά με τον φίλο του Jim Bono και ένα μπουκάλι gin, και συζητάνε με παρεμβάσεις της γυναίκας του καθώς ετοιμάζει το φαγητό τους. Οι άλλες του αλληλεπιδράσεις είναι με τους γιους του και τον νοητικά υστερημένο αδερφό του.
Το “Fences” είναι πάνω από όλα ένα οικογενειακό δράμα. Οι χαρακτήρες είναι όσο πολύπλοκοι και παθιασμένοι περιμένεις σε μια πραγματική οικογένεια· κανείς δεν είναι απλά καλός ή κακός, θαρραλέος ή φοβισμένος. Όλοι είναι άνθρωποι. Είναι μια ταινία για το πως μας καθορίζει το οικογενειακό περιβάλλον. Είναι μια ταινία για την κληρονομιά του κάθε ανθρώπου και για τις σχέσεις γονιού και παιδιού. Όσο καλές προθέσεις και να έχουν οι γονείς, πάντα θα κάνουν κάτι που θα “στραπατσάρει” τα παιδιά τους. Και από την άλλη, τα παιδιά είτε θα κατηχηθούν ενάντια σε αυτά που βλέπουν ως αρνητικά στους γονείς τους, είτε θα κολλήσουν την “ασθένεια” και θα την κουβαλούν για όλη τους τη ζωή.
Τελικά έχουμε ένα αργόσυρτο αλλά δυνατό δράμα, που τις περισσότερες φορές (όχι πάντα όμως) αποφεύγει να φανεί ως κήρυγμα. Η “αμερικανική” δράση είναι παντελώς απούσα, οπότε η ταινία ίσως πέσει βαριά σε όσους βαριούνται εύκολα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Θα ξεκινήσω από τα βαριά χαρτιά της ταινίας: το σενάριο και τις ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών. Το σενάριο είναι από τον August Wilson που έχει γράψει και το θεατρικό, και το ολοκλήρωσε το 2005 λίγο πριν το θάνατό του. Ένα σενάριο με δυνατούς διαλόγους και καταστάσεις που σίγουρα θα φανούν οικίες σε αρκετούς. Οι χαρακτήρες είναι καλογραμμένοι, με την ταινία να παίρνει εξαιρετικές ερμηνείες από τον Denzel Washington (σε έναν χαρακτήρα που του ταιριάζει γάντι) και την Viola Davis (που κλαίει καλύτερα από τον καθένα στη μεγάλη οθόνη) καθώς υπάρχουν σκηνές που σχεδόν καταθέτουν την ψυχή τους και μαγνητίζουν το θεατή.
(Μια προσωπική γκρίνια, μην πέσετε να με φάτε, που παρατηρώ πάντα σε ταινίες με τον Denzel Washington και με χαλάει ελαφρώς. Ό,τι ρόλο και να κάνει, όσο καλός και να είναι, πάντα βλέπω τον DENZEL. Ποτέ δε “χάνομαι” στο χαρακτήρα του. Αυτό μόνο.)
Ο Denzel Washington κάθεται και στην καρέκλα του σκηνοθέτη φέρνοντας εις πέρας το έργο του, με τη σκηνοθεσία να συνοδεύει πολύ καλά την ταινία. Δεν προσφέρει κάτι καινοτόμο ή τρομερά ενδιαφέρον, αλλά επιτρέπει στην ταινία να επικεντρωθεί στους χαρακτήρες και σε αυτά που λένε. Έχει μια απλότητα που δεν πολυσυναντάμε τα τελευταία χρόνια, με την κάμερα να είναι πάντα εκεί που πρέπει: στους ηθοποιούς.
Το καστ έχει “εισαχθεί” από τη θεατρική παραγωγή του 2010 στο Broadway με τους Denzel Washington (o πατέρας Troy Maxson), Viola Davis (Rose, η γυναίκα του Troy), Stephen Henderson (Jim Bono, φίλος του Troy), Russell Hornsby (Lyons, ο πρώτος γιος του Troy και μουσικός) και Gabriel Williamson (Gabe, o αδερφός του Troy) να επαναλαμβάνουν τους ρόλους του. Νέα προσθήκη ο Jovan Adepo που είναι ο Cory, ο γιος του Troy και της Rose.
Η μουσική της ταινίας είναι αρκετά αραιή, πότε με ένα τραγούδι σε ένα μοντάζ ή με ένα πιάνο να συνοδεύει ένα μονόλογο.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Για να δεις αν άξιζε τις τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ. Για το ωραία σενάριο και τις ακόμα καλύτερες ερμηνείες. Για την παρουσίαση μιας οικογένειας με όλα της τα προβλήματα και όχι τις ψευτοδιαφορές που συναντάμε συνήθως στις χολιγουντιανές οικογένειες.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Fences
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
16 Δεκεμβρίου 2016
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
139 λεπτά
ΕΙΔΟΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
ΧΩΡΑ
BUDGET
$24.000.000