H έβδομη ταινία έρχεται στη μεγάλη οθόνη με τον Dominic Toretto να νιώθει πως έφτασε η ώρα να κάνει μια ήρεμη ζωή, μετά την μεγάλη του κόντρα με τον Owen Shaw στο έκτο κεφάλαιο. Σε αυτή τη νέα περιπέτεια ωστόσο, ο αδερφός του αποθανόντος Shaw επιστρέφει για να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του αδερφού του. Και εκεί ξεκινάει η αληθινή περιπέτεια…
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Πετάει πετάει ο γάιδαρος; ΟΧΙ! Πετάει πετάει το αυτοκίνητο του Toretto; ΝΑΙΙΙΙ!!! Και μάλιστα όχι μία, όχι δύο αλλά τρεις φορές κι από ουρανοξύστη σε ουρανοξύστη. Η 7η συνέχεια της διασημότερης σειράς ταινιών φτιαγμένων αυτοκινήτων, φτιαγμένων κορμιών (είτε αυτά απαιτούν ανδρικά μούσκουλα είτε πρόσθετους γυναικείους αερόσακους) αλλά και κόντρας του ποιος την έχει μεγαλύτερη (την ανάρτηση) είναι γεγονός.
Έχοντας αφήσει τη σειρά στο Tokyo Drift (το τρίτο χρονικά) έχασα πολλά “επεισόδια” της παρέας που έγινε διάσημη το 2001 και είναι αλήθεια πως δεν θα την έβλεπα ούτε αυτή αν δεν είχε τόσο μεγάλο hype (ίσως μεγαλύτερο κι από την πρώτη).
Θαρρώ πως η σειρά απαρνήθηκε τον ίδιο της τον εαυτό, χωρίς να ασχολείται άλλο με κόντρες αυτοκινήτων και συμμοριών αλλά βάζοντας στο κάδρο εφέ ανατίναξης κάθε λογής μέσων μεταφοράς και ξύλο, ΠΟΛΥ ξύλο.
Το σενάριο τούτης εδώ της συνέχειας, ξεπερνά τα όρια της ηλιθιότητας παίζοντας με τη νοημοσύνη μας. Ο Deckard Shaw (μια καρικατούρα παράφρονα δολοφόνου) τα έχει πάρει κρανίο με τον Toretto και τους υπόλοιπους επειδή έστειλαν τον αδερφό του στο νοσοκομείο. Στη προσπάθειά του για εκδίκηση μπαίνουν διάφοροι φίλοι και εχθροί στα δύο στρατόπεδα (ή καλύτερα “ο εχθρός του εχθρού μου, φίλος μου”) ψάχνοντας ταυτόχρονα ένα πλεονέκτημα όπως το “Μάτι του Θεού”. Ένα τσιπάκι (ουάου) που μπορεί να ανιχνεύσει οποιονδήποτε σε δευτερόλεπτα, χρησιμοποιώντας τη κάμερα του κινητού της θείας σου.
Το ερώτημα είναι γιατί να ψάχνετε ο ένας τον άλλον αφού στη τελική δεν κρύβεστε; Το όλο concept πρέπει να γράφτηκε γύρω στο 1995, να ξεχάστηκε σε κάποιο συρτάρι και να πέρασε ένα ρετουσάρισμα μόνο και μόνο για να χωρέσει στη χρονική σειρά των ταινιών.
Σίγουρα δεν μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αποτελεί μια μεγάλη φετινή εισπρακτική επιτυχία και κατά τη γνώμη μου έχει να κάνει με τρεις λόγους. Πρώτα απ’ όλα το budget της, το οποίο άγγιξε τα 250 εκατ. δολάρια με αποτέλεσμα εντυπωσιακές εκρήξεις πανάκριβων αυτοκινήτων. Κατά δεύτερον το πλούσιο (ατάλαντο) καστ αλλά και ένα περιστατικό όπως ο θάνατος του ενός εκ των δύο πρωταγωνιστών της, να της δίνει δωρεάν διαφήμιση.
Ο Paul Walker άφησε τη τελευταία του πνοή σε αυτοκινητιστικό (τι ειρωνεία) το Νοέμβριο του 2013 με τα γυρίσματα του Furious 7 να βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη. Οι σκηνές του ολοκληρώθηκαν είτε με υλικό προηγούμενων ταινιών είτε με τη βοήθεια των δύο αδελφών του, με το πρόσωπό του να μπαίνει επιπρόσθετα στα σώματά τους. Το τελευταίο αποτελεί σπουδαίο βήμα στο κόσμο των Special Effects καθώς το… avatar του Walker ολοκληρώνει κανονικά τη ταινία όντας παρόν σχεδόν σε όλες τις σκηνές χωρίς να αντιληφθούμε το οτιδήποτε!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Στο ρόλο του κακού ο Jason Statham (καραφλός #1) ο οποίος πρέπει κάθε μέρα πριν πάει στα γυρίσματα να έβλεπε σκηνές του Sylvester Stallone από το “Βαρομετρικό Χαμηλό”. Στο ρόλο του Toretto, ο ένας και μοναδικός ματσό της καρδιάς μας, Vin Diesel (καραφλός #2), σε αυτόν του αστυνομικού-bad boy ο (καλά μαντέψατε, καραφλός #3) Dwayne Johnson και φυσικά η παλιά καραβάνα Kurt Russell. Όσον αφορά τον Paul Walker τα έγραψα παραπάνω. Οι ερμηνείες τραβηγμένες από τα μαλλιά (καλά, τρόπος του λέγειν) με τα μοχθηρά βλέμματα να παραμονεύουν στο τέλος κάθε καρέ.
Έκπληξη αποτέλεσε η σκηνοθεσία του James Wan (Saw, The Conjuring) ο οποίος έκανε μια φιλότιμη προσπάθεια κυρίως στις σκηνές πάλης σώμα με σώμα (martial arts αλά Jet Li), κρατώντας ταυτόχρονα το φανατικό κοινό της σειράς στις επάλξεις με τα γνωστά πλάνα σε ωραία οπίσθια, κοντινά στα μάτια των bad ass πρωταγωνιστών και slow-motion αυτοκινήτων να ανατινάζονται (ή να πετάνε). Το μόνο που κρατάω είναι το έξυπνο αναποδογύρισμα της κάμερας κάθε φορά που οι δύο “παλαιστές” έπεφταν ανάποδα.
Το μουσικό background χρησιμοποιήθηκε μόνο σε σκηνές προσπάθειας δραματουργίας ενώ το υπόλοιπο film ντύθηκε από το γνωστό στυλ soundtrack του franchise.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Αν δεν είσαι κάτω των 30, αν δεν είσαι σφίχτης του γυμναστηρίου, αν δεν σου αρέσουν τα φτιαγμένα αυτοκίνητα, αν βρήκες τα Transporter too much, αν δεν σου αρέσει να βλέπεις αμάξια να ανατινάζονται, αν δεν είσαι καραφλός κι αν γενικά έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις, τότε ΜΗΝ τη δεις!