Ο Carlitos είναι ένας νεαρός με αγγελικό πρόσωπο που έχει μια έφεση στο να αποκτά πράγματα που δεν είναι δικά του. Η απίστευτη αληθινή ιστορία του ψυχοπαθούς εικοσάχρονου που έγινε ο πιο διαβόητος serial killer στα χρονικά της Αργεντινής με παραγωγό τον Pedro Almodovar.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Μια ταινία για έναν διαβόητο εγκληματία, που μετατρέπεται σε μια αδιανόητα fun movie γεμάτη rock n’ roll και 70’s ατμόσφαιρα από τον Luis Ortega, ήρθε στις Νύχτες Πρεμιέρας παρουσία του ασύλληπτου νεαρού πρωταγωνιστή της. Όταν διαβάζουμε τα summaries του “El Angel” που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, αλλά και στο ίδιο το πρόγραμμα των Νυχτών Πρεμιέρας, περιμένουμε μια ταινία σκληρή, βίαιη και πιστή στα αληθινά γεγονότα στα οποία βασίζεται. Αυτό που αντικρίζουμε στην πραγματικότητα όμως είναι ένα πολύχρωμο ντελίριο που συνδυάζει σκορσεζική δράση και αλμοδοβαρική τρέλα, όλα δεμένα σε μια υπερ-seventies ατμόσφαιρα πλημμυρισμένη από μουσική και έντονο, εκτυφλωτικό colouring.
Ξεκάθαρα η ταινία έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματική ιστορία του «αγγέλου» της Αργεντινής. Όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής, Lorenzo Ferro στο αθηναϊκό κοινό, ο Carlitos της ταινίας δεν είναι ένας συνειδητοποιημένος εγκληματίας. Είναι απλώς ένας ξεστρατισμένος νέος, ανέμελος και αδιάφορος για τις συνέπειες των πράξεών του. Πράγματι, η ταινία είναι ένας ύμνος στην ξεγνοιασιά, την επιπολαιότητα και την εκρηκτικότητα της νεότητας. Ο ήρωας του Ortega, πάνω στον οποίο έχει στηθεί ολόκληρη η ταινία, κλέβει γιατί δεν πιστεύει στην ιδιοκτησία, σκοτώνει γιατί αποζητά την απόλυτη ελευθερία. Αν θέλαμε να δώσουμε έναν εναλλακτικό τίτλο στην ταινία, αυτός θα ήταν ο τίτλος του θρυλικού τραγουδιού του Lou Reed, “Walk on the Wild Side”. Αυτό είναι στον πυρήνα του το “El Angel”: Μια βόλτα στην «άγρια πλευρά» όπου βασιλεύει ο αμοραλισμός και η απόλυτη ελευθερία χωρίς όρια και χωρίς συνέπειες.
Ο τόνος της ταινίας είναι απολαυστικά παιχνιδιάρικος και με χιούμορ ενώ ο ρυθμός της μοιάζει με αυτοκίνητο που τρέχει με τεράστια ταχύτητα. Είναι ιλιγγιώδης, ασταμάτητη και απολαμβάνει και η ίδια τον εαυτό της, όσο την απολαμβάνουμε κι εμείς. Μπορεί να μην πρόκειται για κάποιο καλλιτεχνικό αριστούργημα, ή μια από τις ταινίες που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη μας, αλλά αξίζει κάθε λεπτό που της αφιερώνουμε στη σκοτεινή αίθουσα. Έχει μια αναζωογονητική σπιρτάδα, μια αυθεντική νεανικότητα και φρεσκάδα που την καθιστούν ακαταμάχητη και άκρως ψυχαγωγική.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Η σκηνοθεσία του Luis Ortega είναι γρήγορη, έντονη και με απότομες εναλλαγές. Τα χρώματα της ταινίας είναι το πιο γοητευτικό της χαρακτηριστικό, αφού μας φέρνουν στο μυαλό παλιό υπερ-κορεσμένο Technicolor. Αν και σε ορισμένες στιγμές η προσέγγιση του Ortega μοιάζει συμβατική, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο να προτείνει, έρχονται κάποια σημεία που είναι πραγματικά άρτια σκηνοθετημένα, όπως μια καταπληκτική και αξέχαστη σεκάνς με υπόκρουση την ισπανόφωνη version του “House of the Rising Sun”, το υπέροχο πλάνο που κοσμεί και την αφίσα της ταινίας, και το κυκλικό σχήμα από το οποίο αρχίζει και στο οποίο καταλήγει η ταινία (είναι ίσως μια από τις λίγες φορές στην πρόσφατη κινηματογραφική παραγωγή που το κυκλικό σχήμα στην αφήγηση της ταινίας έχει πραγματικό λόγο ύπαρξης και αποδίδεται τόσο έξυπνα). Το ίδιο και στο σενάριο: αν και θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι δεν προσφέρει κάτι πραγματικά καινούριο, είναι τόσο και ζωντανό και σφύζει από νεανικότητα ώστε δεν μπορεί παρά να μας μαγνητίσει.
Το δυνατότερο χαρτί της ταινίας όμως είναι ο εξαίρετος πρωταγωνιστής της. Ακόμα κι αν μέχρι εδώ δεν θεωρείτε ότι έχετε λόγο να δείτε το “El Angel”, η ερμηνεία του Lorenzo Ferro πρέπει να είναι αρκετή για να σας πείσει. Ο νεαρός που έκανε τον Pedro Almodovar να μιλά με έκσταση για το ταλέντο του, δεν είχε εργαστεί ποτέ ως ηθοποιός μέχρι να τον ανακαλύψει ο Ortega, ο οποίος αποδείχθηκε ότι βρήκε τον ηθοποιό-αποκάλυψη της φετινής χρονιάς. Είναι σχεδόν αδιανόητο να πιστέψουμε, βλέποντας τον Ferro να μπαίνει με τόση επιδεξιότητα στην (τουλάχιστον) σύνθετη ψυχοσύνθεση του χαρακτήρα του, ότι δεν είναι ένας έμπειρος ηθοποιός.
Ο τρόπος με τον οποίο αποδίδει τα χαρακτηριστικά του πολύπλοκου και γοητευτικού ήρωα του Ortega, την ρευστή σεξουαλικότητά του, την προκλητική ανεμελιά του, την αυθάδεια και τον μπλαζέ τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα τεράστια ρίσκα που εμφανίζονται μπροστά του είναι καθηλωτικός και αξιοθαύμαστος. Αν και, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος, ο Carlitos είναι ένας ρόλος από τον οποίο δύσκολα ελευθερώνεσαι, ελπίζουμε η καριέρα του στην υποκριτική να συνεχίσει να κινείται σε αυτό το εξαιρετικά υψηλό επίπεδο.
Οι μουσικές επιλογές της ταινίας είναι άριστες και δένουν απίστευτα με την 70’s αισθητική της. Μας κρατάνε σε εγρήγορση και συνοδεύουν τον έντονο ρυθμό της εικόνας.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Το “El Angel” είναι η παράδοξη κινηματογραφική συνάντηση του Scorsese και του Almodovar. Είναι απολαυστική, γρήγορη, και εγγυάται ένα ψυχαγωγικότατο δίωρο στο σινεμά. Έχει δράση, χιούμορ και μια ακαταμάχητη νεανική φρεσκάδα. Αν όμως τα παραπάνω δεν είναι αρκετά για να σας κινήσουν το ενδιαφέρον, εμπιστευτείτε μας και επιλέξτε το “El Angel” (που με χαρά πληροφορηθήκαμε ότι πρόσφατα πήρε διανομή στην Ελλάδα) έστω μόνο και μόνο για να δείτε μια από τις πιο εντυπωσιακές ερμηνείες της φεστιβαλικής σεζόν που έφυγε.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Ο Άγγελος
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
09 Αυγούστου 2018
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
28 Μαρτίου 2019
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
118 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
BUDGET
$3.000.000