Στο, όχι και πολύ μακρινό, μέλλον, οι δυνάμεις της αστυνομίας έχουν αντικατασταθεί από ρομποτικές μονάδες που ακούραστα πολεμάν το έγκλημα (Κάτι μου θυμίζει όλο αυτό). Ο κατασκευαστής τους καταφέρνει να σπάσει όλα τα δεσμά της τεχνητής νοημοσύνης και έχοντας μια προς απόσυρση μονάδα για πειραματόζωο δημιουργεί τον Chappie, ένα ρομπότ με συνείδηση. Και εκεί ξεκινάει ένας πόλεμος επιβίωσης, όχι μόνο για τον Chappie αλλά για όλους όσους πιστεύουν σε αυτόν.
“No. I can’t shoot people. Chappie no crimes!”
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Προσωπικά θεωρώ αυτή την ταινία σαν ορόσημο για τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Με θεωρείτε υπερβολικό; Μπορεί. Αφήστε με, όμως, να εξηγηθώ.
Πολύ έθεσαν το θέμα της ύπαρξης μιας μηχανής που νομίζει ότι είναι ζωντανή. Μεγαλύτερος εκπρόσωπος , για μένα, είναι το Blade runner. Όμως πιστεύω ότι με όσους τρόπους και αν προσέγγιζαν το θέμα τόσα χρόνια δε κατάφεραν ποτέ να το φτάσουν σε μια κορύφωση. Δε φταίει ο δημιουργός αλλά η εποχή. Είναι τυχερός ο Blomkamp που ζει σε μια εποχή υπερπληροφόρησης και αυτό τον βοήθησε να επεξεργαστεί το θέμα του πιο ανοιχτά και να το παρουσιάσει πολύ όμορφα. Πολύ πιθανόν ο Ridley Scott να το είχε καταφέρει και αυτός αν γύριζε το blade runner τώρα.
Η ταινία είναι ένας μεγάλος φόρος τιμής πάνω στο είδος των ταινιών της επιστημονικής φαντασίας που ασχολούνται με την τεχνητή νοημοσύνη. Μέσα βλέπω αναφορές στο blade runner, στο Robocop (του Verhoeven, όχι το χαζό το καινούργιο) , στο short circuit (πολύ 80’s έχει πέσει), σε πολλά manga και anime και διάφορα άλλα.
Ταυτόχρονα μας βάζει σε μια νέα εποχή ταινιών που ψηφιακός και αναλογικός κόσμος συνεργάζονται για ένα κοινό αποτέλεσμα και όχι για εντυπωσιασμό και μόνο.
Ο Chappie είναι ένας χαρακτήρας που τον συμπαθούμε γρήγορα. Αυτό οφείλεται στο πολύ ωραίο establishment που μας κάνει ο σκηνοθέτης και ζούμε τον χαρακτήρα από τη γέννηση μέχρι την “ωρίμανση”. Τον ακολουθούμε σε κάθε του επιλογή και νιώθουμε τις ανησυχίες του. Η παιδική του αφέλεια μας κερδίζει και θέλουμε να τον δούμε να εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του και να τους βάλει όλους στη θέση τους.
Όπως είπα και στην αρχή μπορεί να είμαι υπερβολικός. Μπορεί να μη νιώσετε όλα αυτά που περιγράφω και να πείτε “Τι μας λέει ο τύπος; Τι χάπια παίρνει;”. Εγώ είδα μια ταινία φοβερή. Σχεδόν ολοκληρωμένη. Θα βαθμολογούσα παραπάνω το σενάριο αν δεν είχε τόσες τρύπες, οι οποίες αν και υπάρχουν για να προωθούν την αφήγηση, δεν μπορούμε να μην τις λάβουμε υπόψη.
Τα ερωτήματα που μας βάζει η ταινία είναι πολλά και φανερά. Ένα από αυτά είναι και το θέμα της μεταμόρφωσης για ακόμα μια φορά. Το ίδιο θέμα μας έβαζε να το επεξεργαστούμε και στο district 9.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο Neill Blomkamp μετά την αποτυχία του (όπως το παραδέχτηκε και ο ίδιος), το Elysium, επιστρέφει δυναμικά και μας δείχνει τις δυνατότητες του. Γενικά δε φοβάται να ρισκάρει και δε φοβάται να δείχνει τα λάθη του. Κάτι εντελώς ανθρώπινο που το εκτιμάμε. Σε πολλά σημεία της ταινίας φαίνονται κάτι αρπακολιές αλλά τα ξεπερνάμε γρήγορα. Έχει ακουστεί ότι θα αναλάβει το remake του Alien… Καλά εντάξει, είπαμε είσαι καλός αλλά τέτοιες ταινίες δεν γίνονται remake.
Πιο δυνατό cast πλέον με τα μεγάλα ονόματα να μην έχουν εξέχουσα θέση. O Dev Patel και τα μέλη του συγκροτήματος Die Antwoord μας απασχολούν την περισσότερη ώρα. O Hugh Jackman παίζει ένα ρόλο που θα μπορούσε να παίξει ο οποιοσδήποτε και δε καταλαβαίνω γιατί να τρώνε τα λεφτά τους σε αυτόν. H κυρία της επιστημονικής φαντασίας, Sigourney Weaver είναι απαραίτητο αξεσουάρ σε κάθε ταινία sci fi που σέβεται τον εαυτό της. Απλά, βάλτε την να κάνει κάτι ρε παιδιά… Ένα ακόμα άσκοπο έξοδο που πιθανόν να το έβγαλαν από τα εφέ αίματος και πυροβολισμών, τα οποία είναι πιο σημαντικά από το πλάνο που η Sigourney λέει στον Hugh “Οκ, προχώρα το δικό σου project”.
Πάρα πολύ καλή διεύθυνση φωτογραφίας από τον Trent Opaloch ο οποίος εκτός από τις ταινίες του Blomkamp έχει κάνει και το Captain America:The winter Soldier και θα κάνει και το επόμενο Captain America: Civil war.
Όσο για το soundtrack… Hans Zimmer, τι άλλο να πω.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Επειδή πρέπει να το δεις. Επειδή δε χάνεις ταινία που έχει σχέση με ρομπότ και τεχνητή νοημοσύνη. Επειδή εκτός από ωραία αίσθηση σου αφήνει και θέματα για να συζητάς με την παρέα σε μια μπυροκατάσταση. Επειδή είναι η αρχή μιας νέας εποχής στην επιστημονική φαντασία. Επειδή το συγκεκριμένο design του Chappie, το είδες και στα μικρού μήκους που έχει κάνει ο Blomkamp και το συμπαθείς ήδη. Επειδή ο “κακός” είναι μια πιο σύγχρονη έκδοση του ED 209 από το Robocop.