Braven (2018)

Μια ταινία που έχει καθαρά ως κύριο αίσθημα την επιβίωση, μιας και η περιοχή που λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα δεν βοηθά, αλλά και η εξέλιξη των γεγονότων είναι τέτοια που δεν σου αφήνουν άλλη επιλογή.

Γυρισμένη στα χιονισμένα τοπία του Newfoundland στον Καναδά, η έναρξη της μας ταξιδεύει εκεί ξεναγώντας μας στο υπέροχο αυτό μέρος. Για λίγα λεπτά συνολικά θα δούμε την άγρια φύση που επιβιώνει στα χιόνια, όμορφα ελάφια, κάποιο είδος κουκουβάγιας, αετούς αλλά και τα υπέροχα τοπία που η θάλασσα χτυπάει ορμώμενη, τις κατάλευκες απότομες πλαγιές.

Το σενάριο δεν είναι κάτι πρωτότυπο, όμως έχει κάποια συμπεράσματα πέρα του προφανές. Η οικογένεια του Joe Braven, ενώ ζει μια συνηθισμένη ζωή, εκτός του παππού Linden που ξεχνάει πράγματα και δεν θυμάται τους ανθρώπους του, θα εμπλακεί άθελα της σε μια περιπέτεια που θα τους θέσει όλους σε κίνδυνο. Όλα θα γίνουν για κάποιο παράνομο εμπόρευμα που κρύφτηκε στο καλύβι της οικογένειας, και από κει και πέρα όλοι τρέχουν να σωθούν.

Θα περάσεις μιάμιση ώρα, βλέποντας μια συμπαθητική περιπέτεια, θα παραδεχθείς τον πρωταγωνιστή σε πολλά κόλπα που κάνει, όμως υπάρχει και ένα ατόπημα στο σενάριο που αν το πρόσεχαν λιγάκι, θα μιλούσαμε για ταινία μικρού μήκους. Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω λοιπόν την ψυχική και σωματική δύναμη του Joe, αλλά και την μαχητικότητα της Stephanie στο να μην πειράξουν την μικρή Charlotte. Πιστεύω πως όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά τι είναι ικανή να κάνει μια μάνα, ώστε να μην πάθει κάτι το παιδί της. Εδώ όμως βλέπουμε πιο πολύ, το τι μπορεί να κάνει ένας πατέρας.

Πέραν τούτου, δεν θα βρεις κάτι διαφορετικό ή κάτι ανατρεπτικό. Μόνο οδηγίες χρήσεις προς κάθε επίδοξο εισβολέα στον χώρο σου. Τώρα εάν είσαι και εσύ της υλοτομίας, σαν τον Joe, θα σου αρέσει περισσότερο. Γιατί η αλήθεια είναι ότι και εμένα με τράβηξε πιο πολύ η μυρωδιά του ξύλου (μιας και το λατρεύω), αλλά και ο Joe (Jason Momoa), βλέπεις είμαστε το ίδιο ζώδιο αλλά είμαι και θαυμάστρια της ομορφιάς του!