Ένας αφροαμερικανός, ο Ron Stallworth, από το Colorado, γίνεται ο πρώτος αστυνομικός και ντετέκτιβ που δουλεύει για το αστυνομικό τμήμα του Colorado Springs. Βλέποντας τυχαία σε μία εφημερίδα μία αγγελία της Ku Klux Klan για την αναζήτηση νέων μελών, αποφασίζει από περιέργεια να καλέσει. Έτσι, ξεκινάει μία έρευνα με επικεφαλή τoν Ron όπου θα οδηγήσει στην διείσδυση μέσα στην ρατσιστική αυτή οργάνωση αλλά και στο πρώτο και μοναδικό αφροαμερικάνικο ‘’μέλος’’ της.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Η καινούργια ταινία του Spike Lee, ήδη βραβευμένη με το Grand Prize της κριτικής επιτροπής στις Κάννες και βασισμένη στο βιβλίο Black Klansman του πρωταγωνιστικού ρόλου της ταινίας Ron Stallworth, έρχεται να ταράξει τα νερά και να υπενθυμίσει το πόσο επίκαιρες είναι οι ταινίες του ακόμη και σήμερα, αλλά και η συχνή θεματολογία του για τα δικαιώματα των αφροαμερικανών και τον ρατσισμό απέναντι τους.
Η ταινία μας μεταφέρει στην δεκαετία του ’70 στο Colorado της Αμερικής εκεί όπου διεξάγονται όλα τα γεγονότα. Η ταινία σε μεγάλο βαθμό ανταποκρίνεται στην πραγματική ιστορία του Ron Stallworth, όπως αυτή έχει γραφτεί στο βιβλίο του, αλλά υπάρχουν και οι παρεκκλίσεις και οι ‘’σάλτσες’’ που προσθέτει ο δημιουργός για να δημιουργήσει το κινηματογραφικό ενδιαφέρον όπως π.χ. το ερωτικό ειδύλλιο ανάμεσα στον πρωταγωνιστή και μία φοιτήτρια που ανήκει στο τότε κίνημα Black Power. Το χιουμοριστικό κομμάτι της ταινίας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ειρωνεία, η οποία είναι αρκετά πετυχημένη και αποδίδει την εικόνα που περιγράφει, ο ίδιος ο Ron Stallworth, δηλαδή ότι πολλές φορές τους προκαλούσε γέλιο και κορόιδευαν τους ακραίους χαρακτηρισμούς των μελών της Ku Klux Klan. Για να πετύχει το κωμικό στοιχείο μέσα από τόσο βαριά λόγια, χαρακτηρισμούς και συμπεριφορές τα μέλη της ρατσιστικής οργάνωσης είναι προσωπογραφημένα με πιο κωμικίστικο τρόπο και συμπεριφορά. Επιπλέον, ο σκηνοθέτης διαχωρίζει κάποιες συμπεριφορές για τυχόν παρεξηγήσεις, δηλαδή την γενικότερη κατάχρηση της εξουσίας από την ρατσιστική επίθεση.
Επιπροσθέτως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι συμβολισμοί του Spike Lee τόσο ο τελευταίος με την ασπρόμαυρη αμερικάνικη σημαία, με το προφανέστατο μήνυμα και την σκέψη του, όσο και η έντονη εστίαση στο χέρι ενός κουκουλοφόρου στην εξίσωση της Ku Klux Klan με τον ναζισμό, με τον γνωστό χαιρετισμό. Τέλος, ο δημιουργός αναφέρεται στα μέλη της οργάνωσης αρκετές φορές ως ‘’χωριάτες’’, δηλαδή οι απόψεις τους είναι παλαιές και ανήκουν σε άλλη εποχή πράγμα που φαίνεται και με την θέαση της ταινίας Birth of a Nation του 1917, από την οποία βλέπουμε σκηνές και μας περιγράφεται.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Στο τεχνικό κομμάτι, ο πολύπειρος σκηνοθέτης Spike Lee (Malcom X, Do The Right Thing, He Got Game, Inside Man) ακολουθεί μία ασταθής σε ρυθμό σκηνοθεσία και έτσι κρατάει το ενδιαφέρον συνδυάζοντας την δράση με τον γρήγορο ρυθμό, άλλα στα σημεία που θέλει να χτίσει λίγο το συναίσθημα, να ευαισθητοποιήσει αλλά και να εστιάσει στην αντίθεση μεταξύ Black Power και Ku Klux Klan δίνει βάση σε πιο αργό ρυθμό. Όλη η ταινία κινείται ομαλά είναι σωστά δομημένη, έχει ροή, σωστή σύνδεση και ακολουθία των γεγονότων και δεν κάνει τον θεατή να σαστίζει, καθώς συνεχώς του διεγείρει το ενδιαφέρον.
Το σενάριο έχει όπως είπαμε εύρος με αρκετά μηνύματα στοχευμένα για να ευαισθητοποιήσει γύρω από συγκεκριμένες ρατσιστικές αντιλήψεις που συνεχίζουν να υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Επιπλέον, διαθέτει αρκετές ειρωνικές ατάκες που ανεβάζουν τον διασκεδαστικό μέρος της ταινίας. Όσον αφορά τις ερμηνείες, όλες τους ήταν καλές, χωρίς βέβαια να υπάρξει κάποια υπερβολή ή κάτι το τρομερό, μέσα από τις οποίες ξεχωρίζουν αυτές των Adam Driver και John David Washington.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Έτσι, το Blackkklansman είναι μία ταινία πολύ καλά δομημένη, η οποία πετυχαίνει τον στόχο της την ειρωνεία των αντιλήψεων της Ku Klux Klan την ‘’κατακραυγή’’ της, βασισμένη σε μία εν μέρει αληθινή ιστορία. Ίσως αυτό είναι και το σημείο που χάνει ενώ εστιάζει ελάχιστα ας πούμε στην ερωτική σχέση του Ron και της Patrice, η ταινία δημιουργεί μέσα από τα μη αληθή γεγονότα τα κλισέ που θα κάνουν ένα μεγαλύτερο αριθμό θεατών να την εκτιμήσουν. Παρ’ όλα αυτά κινείται ακριβώς στον σκοπό της, έχει χιούμορ, δηλαδή μπορεί να γίνει διασκεδαστική, αλλά και διδακτική. Το τελευταίο το πετυχαίνει με το μικρό καρέ από εικόνες και βίντεο στο τέλος της ταινίας σε στυλ ντοκιμαντέρ με γεγονότα περσινά και φετινά που δείχνουν πόσο επίκαιρη είναι η τότε εποχή. Αυτό το καρέ ακολουθεί μετά από μία αρκετά αστεία σκηνή που κατακρίνει τον ρατσισμό και ενώ η αίθουσα γελάει ξαφνικά μόλις αρχίσει να παίζει αντιλαμβάνονται όλοι την σύγχρονη πραγματικότητα και βουβαίνουν. Συγκίνηση, σιωπή και μετά το τέλος χειροκρότημα στην αίθουσα…
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Η Παρείσφρηση
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
30 Ιουλίου 2018
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
27 Σεπτεμβρίου 2018
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
128 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
ΧΩΡΑ
BUDGET
$15.000.000