Poster

Ο Nick Hathaway είναι ένας hacker που εκτίει ποινή 15 ετών για παράνομες δουλειές του παρελθόντος. Οι μυστικές υπηρεσίες όμως θα τον βγάλουν έξω, γιατί κομμάτι του κώδικα που κάποτε έγραψε, βρέθηκε στους servers σε ένα εργοστάσιο στην Κίνα, και οδήγησε σε μία τρομοκρατική επίθεση. Ο Nick, θα ξαναβρεθεί με παλιό του φίλο αλλά και ανάμεσα στον διακυβερνητικό πόλεμο μεταξύ χωρών που θα τον οδηγήσει στην εύρεση μίας επικίνδυνης οργάνωσης που θα απειλεί όχι μόνο τη ζωή του αλλά τη ζωή αυτών που αγαπάει.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Εδώ έχουμε μία ταινία με την κλασική ιστορία με servers, routes, IP addresses και hackers (εμείς στην δουλειά τους λέμε attackers αλλά anyway). Ο νέος ωραίος αλλά επικίνδυνα έξυπνος κομπιουτεράκιας, θα βγει από την φυλακή για να βοηθήσει να πιαστεί ο Νο 1 καταζητούμενος τρομοκράτης που δεν χρησιμοποιεί μόνο έναν μικρό στρατό, αλλά και τις ικανότητες του στο ηλεκτρονικό έγκλημα για να προκαλέσει αναταραχή μεταξύ μεγάλων χωρών.

Η ιστορία έχει όλους τους χαρακτήρες που ξέρουμε. Τον πρωταγωνιστή που έχει όλο το πακέτο. Τον φίλο, πρώην συγκάτοικο στο πανεπιστήμιο που μεσολαβεί για να βγει προσωρινά. Τον ή την πράκτορα του FBI που στην αρχή δεν συμπαθεί τον πρωταγωνιστή και του κάνει τη ζωή μαύρη, αλλά μετά συμφωνεί μαζί του. Το ερωτικό ενδιαφέρον του πρωταγωνιστή που δεν παίζει κανέναν ρόλο στην εξέλιξη, απλά πρέπει να υπάρχει για να δίνει κίνητρο στον αγώνα και τέλος ο κακός, που δεν μαθαίνουμε πολλά πέραν του ότι είναι κακός και έξυπνος.

Η ταινία αποτυγχάνει να μας κινήσει το ενδιαφέρον, και αυτό γιατί το σενάριο μπάζει από 30 τρύπες (όχι ότι τις μέτρησα, αλλά είμαι σίγουρος ότι είναι διψήφιος αριθμός), γιατί τα γεγονότα περνάνε μπροστά από τα μάτια μας χωρίς ιδιαίτερη συνοχή. Πολλά από αυτά συμβαίνουν για χάριν της πλοκής και μόνο.

Μέσα σε δύο ώρες καταφέρνει να σε αφήσει παγερά αδιάφορο για την συνέχεια, γιατί έτσι κι αλλιώς την φαντάζεσαι και δεν πέφτεις έξω. SPOILER ALERT: Η μοναδική έκπληξη είναι ότι σαν άλλο Game of Thrones, σκοτώνει κάθε χαρακτήρα εκτός του πρωταγωνιστικού διδύμου. Με την διαφορά ότι στο GOT, σε νοιάζει ενώ εδώ όχι!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Στην σκηνοθετική καρέκλα έχουμε τον Michael Mann. Εδώ θέλω να σταθώ αρκετά. Περνώντας τα χρόνια έχω να πω πως, είναι από τους σκηνοθέτες που δεν έχουν την ίδια απήχηση στο κοινό πλέον. Να θυμίσω πως ο εν λόγω κύριος έχει σκηνοθετήσει το The Last of the Mohicans (1992) το HEAT (1995) το Insider (1999) για τα οποίο τον παινεύουμε χρόνια τώρα. Από τότε όμως έχει κάνει αρκετές πατάτες. Μία από αυτές ήταν το Miami Vice (2004). Το σκηνοθετικό στυλ είναι από αυτά που είτε τα αγαπάς είτε τα απεχθάνεσαι. Ο Mann, αφηγείται την ιστορία, με έναν χαλαρό ρυθμό στον οποίο όμως θα δώσει στιγμές έντασης με τους πιο αληθοφανείς πυροβολισμούς που έχεις δει στην οθόνη.

Η λατρεία του στα ζωντανά εφέ, τις ασύνδετες σκηνές και την ψηφιακή κάμερα ανά χείρας, είναι χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Ειδικά το τελευταίο είναι κουραστικό για το μάτι, γιατί φτάνει στο σημείο να μοιάζει με κακοφτιαγμένο ερασιτεχνικό βίντεο με action camera.

Η συγκεκριμένη τεχνική είναι έξυπνη, αλλά για λίγο. Χρησιμοποιήθηκε έξυπνα στο Collateral (2004) αλλά δεν ταιριάζει σε ταινίες όπως το Public Enemy(2009) και ειδικά όταν το έχεις ως μοναδική επιλογή όπως στο Miami Vice(2006).

Παρά το γεγονός ότι το έχει ρίξει στην παραγωγή, και ειδικά στην μικρή οθόνη, η ενασχόληση του με τον κινηματογράφο θα έπρεπε να γίνεται με μεγαλύτερη προσοχή.

Οι ερμηνείες της ταινίας, απλά αδιάφορες. Από όλους. Ο Thor της ταινίας, έχασε κιλά πάλι και θεωρώ πως τον έχω δει να παίζει και καλύτερα όπως στο Rush! Για τους υπολοίπους ειλικρινά δεν θα σχολιάσω.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Γιατί είτε σου αρέσει ο Michael Mann είτε τσίμπησες όταν είδες το όνομα του. Γιατί σου αρέσουν οι ταινίες με hackers που λένε την λέξη IP (Internet Protocol) πολλές φορές μέσα στην ταινία. Γιατί σου αρέσουν οι κοιλιακοί του Hemsworth. Γιατί σου αρέσουν οι χαλαρές ταινίες. Γιατί δεν έχεις κάτι καλύτερο να δεις, ή να κάνεις εκείνη την στιγμή.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ
5
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
5
ΜΟΥΣΙΚΗ
3
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ
3
Reader Rating3 Votes
4.7
4