Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη κι αφού γύρισε την Ευρώπη για να μορφωθεί, ξαναεγκαταστάθηκε εδώ (γιατί σαν τη Σαλλλονίκη δεν έχει!). Λάτρης των γραμμάτων και των Καλών Τεχνών (και των Κακών), και κυρίως της έβδομης. Βλέπει τα πάντα, από Αντονιόνι μέχρι Στάθη Ψάλτη. Στα 90s έλιωνε βιντεοκασέτες ταινιών του Φίντσερ, του Ταραντίνο, του Αρονόφσκι, αλλά και των κλασσικών Σπίλμπεργκ, Λούκας, Κόπολα. Στα 00s άλλαξε απλά συσκευή και συνέχισε το χόμπι μου. Πάντα όμως γούσταρε τη σκοτεινή αίθουσα περισσότερο ,κι έτσι κάθε βδομάδα έβλεπε και κάτι (ακόμα και τις εποχές που το χόμπι ήταν ιδιαίτερα ακριβό). Την αγαπημένη του ταινία είναι δύσκολο να την διαλέξει, αλλά για συναισθηματικούς λόγους θα πει τον Ψαλιδοχέρη. Αγαπημένος του σκηνοθέτης ο Ντειβιντ Φίντσερ και αγαπημένος του ηθοποιός ο Έντουαρντ Νόρτον.
Μουσικής συνέχεια… Ένα αρκετά παραγνωρισμένο, μα πολύ ιδιαίτερο πάντρεμα μουσικής και εικόνας στον κινηματογράφο, είναι το musical. Εντάξει, εδώ στο...
