Δώδεκα χρόνια μετά τον τραγικό χαμό του μικρού τους κοριτσιού, ένας κουκλοποιός και η σύζυγος του καλωσορίζουν μια καλόγρια και μερικά κορίτσια από ένα ορφανοτροφείο στο σπίτι τους. Αλλά η δαιμονισμένη κούκλα του κουκλοποιού, η Annabelle, βάζει στο μάτι τα κορίτσια και το καταφύγιο τους γίνεται επίγεια κόλαση.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
1943. Χρονιά καταλυτική για την ιστορία μας, μιας και από εκείνη τη καταραμένη σύγκρουση ξεκίνησαν όλα. Δώδεκα χρόνια αργότερα λαμβάνουν μέρος τα συγκεκριμένα γεγονότα στο σπίτι των Mullin και μας ξεδιαλύνουν τα πράγματα. Παραχωρώντας ευγενικά το σπίτι τους στην καλόγρια Sister Charlotte και στα ορφανά κορίτσια που έχει υπό την προστασία της, παράξενα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν όταν η Janice ξεκλειδώνει το απαγορευμένο δωμάτιο που φιλοξενούσε χρόνια το κακό. Την δαιμονισμένη κούκλα “Annabelle”. Η συνέχεια που ακολουθεί λύνει πολλές απορίες μιας και θα παρακολουθήσουμε την δημιουργία του διάσημου στοιχειωμένου αντικειμένου.
Συνήθως τα sequel επιτυχημένων ιστοριών τρόμου, δεν είναι αξιόλογα μη έχοντας να προσφέρουν αρκετές φορές πολλά. Εδώ όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Η ταινία έχει καταπιαστεί με ένα θέμα που έγινε πασίγνωστο από την ταινία “The Conjuring”, μιας και η πρώτη της παρουσίαση στο κοινό ήταν ως δικό του prequel. Η χαρά και η ευχαρίστησή μας δεν σταματάει εδώ και ο λόγος είναι ότι η συγκεκριμένη ταινία είναι ένα σκαλί παραπάνω δίνοντας έτσι ένα μάθημα προς μίμηση σε όλους.
Η αγωνία και το ενδιαφέρον δεν σταματούν λεπτό να μας κρατούν απ’ το χέρι, πηγαίνοντας μας βόλτα στα σκοτεινά δωμάτια του σπιτιού, βάζοντάς μας στις κατάλληλες γωνίες για να νιώσουμε από κοντά την ανατριχίλα που ένιωσαν και εκείνοι. Όποιος έχει ελπίδα στον Θεό δεν πρέπει ποτέ να τη χάνει, αναγκαστικά πρέπει να επιβιώνει, γιατί κανείς δεν αφήνεται στο κακό με την θέληση του. Ή μήπως όχι;
Το να επικαλεστείς την όποια δύναμη για να πετύχεις τον σκοπό σου, δεν σου δίνει το δικαίωμα ταλαιπωρείς αθώους. Γι’ αυτό λοιπόν θα σας πως κάτι και να το θυμάστε. Όπου έχει ο Θεός ναό, έχει ο διάολος παρεκκλήσι. Πρέπει να ξέρεις τι ακριβώς θέλεις, τι εύχεσαι, και πρέπει να μάθεις το τι μπορείς να δώσεις και κυρίως σε ποιον. Να έχεις λόγο, μπέσα και δύναμη ψυχική για να το αντιμετωπίσεις . Γιατί αν ζητήσεις κάτι με όλη σου την ψυχή, να ξέρεις ότι επειδή “είδε” ότι την έχεις, αυτή θα θελήσει να πάρει!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Πιστός στην θέση του ο Gary Dauberman, γράφει το σενάριο της δημιουργίας. Πιστός όμως και στο να δίνει εξαιρετική ευελιξία και συνδεσιμότητα της προηγούμενης ταινίας με αυτή. Οι χαρακτήρες μας κερδίζουν ολοένα και πιο πολύ. Χρησιμοποιώντας όλα τα στοιχεία που έχουμε μέχρι τώρα γι’ αυτή την κούκλα, μας αφήνει αρκετά ικανοποιημένους με το αποτέλεσμα.
Στο παρεάκι έχουμε άλλα δυο δυνατά χαρτιά. Τον σκηνοθέτη του “Lights Out”, David Sandberg, αλλά και τον παραγωγό James Wan ( Conjuring 2 – Saw 3 – Insidious 3). Τρελός συνδυασμός και το αποτέλεσμα είναι άρτιο και καλοστημένο. Με μια σκηνοθεσία που σε βάζει να είσαι παρόν, εκεί που ποτέ σου δεν θα ήθελες να είσαι, σίγουρα τα πλάνα θα σε κάνουν να αναπηδήσεις απ’ τον φόβο σου (εε εντάξει, αν είσαι ψημένος στο είδος δεν θα τρομάξεις και πολύ, να λέμε και την αλήθεια). Ένα αρνητικό που έχω να πω είναι πως δεν μ’ άρεσε η κινητικότητα της κούκλας και η απόδοση της σε τόσο ρεαλιστικό βαθμό. Όμως γούστα είναι αυτά.
Στις ερμηνείες αυτή που ζητά την προσοχή μας είναι η Talitha Eliana Bateman, στον ρόλο της Janice. Το καταφέρνει αρκετά με την πολύ σωστή προσέγγιση που κάνει στον ρόλο. Ακολουθούν Stephanie Sigman, στον ρόλο της Sister Charlotte, με μια ερμηνευτικότητα που δεν ξεπερνάει το αναμενόμενο. Εκεί που εντυπωσιάστηκα είναι όταν είδα πως στην θέση της Annabelle όταν γινόταν δαίμονας, όλο αυτό το έκανε ο Joseph Bishara. Ειλικρινά νόμιζα πως ήταν όλο σε ηλεκτρονική μορφή. Στον ρόλο της κυρίας Mullin θα συναντήσουμε την Miranda Otto. Ο ρόλος της είναι πολύ σημαντικός μιας και είναι αυτή που προς το τέλος ξεδιαλύνει όλες τις απορίες σχετικά με το τι ακριβώς έχει γίνει. Ο κύριος Mullin (Anthony LaPaglia) απ’ την άλλη στέκεται απλά δίπλα στα εκάστοτε γεγονότα, χωρίς να παρεμβαίνει και πολύ. Όμως δεν ξεχνάμε ότι αυτός είναι ο δημιουργός και δεν του δίνουμε άφεση αμαρτιών.
Η μουσική σαφώς και είναι παρούσα με όλα τα απαραίτητα ανατριχιαστικά μηνύματα της, έτσι ώστε να ταιριάζει με την κατάλληλη σκηνή κάνοντας σε να αναπηδάς συχνά πυκνά.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Πρώτον γιατί έχεις δει την πρώτη ταινία και πρέπει να μάθεις τι ακριβώς έχει γίνει. Στη συνέχεια γιατί το συγκεκριμένο αντικείμενο, υπάρχει όντως στο Μουσείο Παραφυσικών Φαινομένων του Connecticut σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο με την πινακίδα “Προσοχή μην ανοίγεται”, και αυτό το κάνει να έχει πιο πολύ ενδιαφέρον. Η δημιουργοί της ταινίας σεβάστηκαν απόλυτα τα όσα ξέρουμε για την κούκλα και τα ενσωμάτωσαν στην ταινία με μαεστρία. Εμφανίζεται μέσα και η μορφή της πραγματικής κούκλας. Τέλος γιατί σου αρέσουν τα horror/ thriller και πιο πολύ οι εμπορικές ταινίες του είδους και θες να είσαι ενημερωμένος. Δεν απογοητεύει και εμπλέκει πολύ όμορφα την πρώτη ταινία με αυτή. Καλή προβολή!