24 Hours to Live (2017)

Μία ταινία που δεν διαφέρει από τις εκατοντάδες ταινίες δράσης που διανέμονται στις αίθουσες κάθε χρόνο. Περιέχει όλα τα στοιχεία εκείνα που κάποιοι θεατές αγαπούν να βλέπουν στις ταινίες δράσης και άλλοι πλέον έχουν κουραστεί να βλέπουν, δηλαδή αχρείαστους πυροβολισμούς, τον άτρωτο πρωταγωνιστή που δεν τον αγγίζει σφαίρα ή και αν τον αγγίξει δεν του κάνει τίποτα παραπάνω από μία γρατζουνιά, ο οποίος φυσικά με αυτά τα χαρακτηριστικά είναι ικανός να τα βάλει και με έναν ολόκληρο στρατό και να βγει αλφάβητος.

Το 24 Hours to Live, ήδη από την τρίτη κιόλας σκηνή μας ενημερώνει για τις ικανότητες του πρωταγωνιστή μας αλλά και για την κατάσταση στη οποία βρίσκεται μετά τον χαμό της οικογένειας του. Έτσι, ο κάθε θεατής φαντάζεται πως θα εξελιχθεί η υπόθεση αλλά και η ταινία κάνει ξεκάθαρο σε ποιους θεατές απευθύνεται και σε ποιους όχι. Αυτό λαμβάνεται ως θετικό, καθώς οποίος συνεχίσει την θέαση, συνεχίζει με δική του ευθύνη. Η αγωνία της ταινίας βασίζεται εξ αρχής (γίνεται κατανοητό και από τον τίτλο) στο ότι ο πρωταγωνιστής μας καταλήγει σε κάποιο σημείο της πλοκής να του απομένουν μόνο 24 ώρες ζωής. Αυτό δημιουργεί ένα ενδιαφέρον ως προς το πως θα εξελιχθεί η σκέψη του δημιουργού και δημιουργεί ερωτήματα, δηλαδή αν εκείνη θα κινηθεί τετριμμένα ή θα καταφέρει να σπάσει με κάποιον τρόπο το φράγμα των κλισέ αυτών των ταινιών.

Όσον αφορά την δράση της ταινίας σίγουρα είναι αρκετή και σίγουρα πολύ καλά δοσμένη, ακόμη και κάποιος που σνομπάρει αυτού του είδους το σινεμά δεν μπορεί να μην παραδεχτεί ότι η κάλυψη της είναι όπως πρέπει για να εξωτερικεύσει προς τον θεατή την ένταση της σκηνής, αλλά και να σε κρατήσει προσκολλημένο μέχρι να τελειώσει η σκηνή. Παρ’όλα αυτά όπως συνηθίζεται σε αυτού του είδους ταινίες το μεγάλο αρνητικό είναι το σενάριο. Η ταινία δε πείθει σε αυτό το κομμάτι, καθώς από την ανάπτυξη των χαρακτήρων μέχρι και την αλληλουχία των συμβάντων υστερεί πολύ σε έμπνευση. Δεν υπάρχει χαρακτήρας, ούτε καν ο πρωταγωνιστής, με τον οποίο μπορεί κάποιος θεατής να δεθεί, λόγω κυρίως της ρηχής αντιμετώπισης αυτού του κομματιού από τον δημιουργό. Επιπλέον, εμφανίζονται κάποιοι χαρακτήρες εντελώς ξαφνικά που δεν γνωρίζουμε καν την σχέση που έχουν με τους πρωταγωνιστής, ούτε καν ένα flashback ή κάποια αναφορά που θα μας κατατοπίζει, αλλά τελικά παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης.