Αύγουστος 1945. Μεταφερόμαστε σε ένα Ουγγρικό χωριό μετά το τέλος του πολέμου, το οποίο βρίσκεται υπό Ρωσική κατοχή, την ημέρα του γάμου του πλούσιου γιου Arpad (Bence Tasnádi) του κοινοτάρχη του χωριού István (Péter Rudolf) με την όμορφη Kisrózsi (Dóra Sztarenki). Δύο άνδρες ντυμένοι στα μαύρα, ο Hermann Sámuel (Iván Angelus) και ο γιος του (Marcell Nagy), οι οποίοι κουβαλάνε δύο κιβώτια, φτάνουν στο σταθμό του τρένου. Αυτή η έλευση πρόκειται να αλλάξει τη φαινομενικά ήσυχη ζωή του χωριού μια για πάντα.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Ξεκινώντας με τα 20 περίπου πρώτα λεπτά της ταινίας να εισάγονται διαρκώς νέοι χαρακτήρες στην ιστορία, η κάμερα ακολουθεί τους δύο Εβραίους άνδρες καθώς διασχίζουν το χωριό με τα δυο ξύλινα κιβώτια. Κανείς από τους κατοίκους δε γνωρίζει γιατί έχουν έρθει αλλά και τί μεταφέρουν. Καθώς οι δύο αμίλητοι Εβραίοι προχωράνε, γινόμαστε μάρτυρες της επιρροής που έχει η έλευσή τους στους ίδιους τους κατοίκους. Σταδιακά, αλήθειες αποκαλύπτονται, κοινά μυστικά βγαίνουν στην επιφάνεια, ενώ παράλληλα ξεδιπλώνεται ένα μελανό κομμάτι στην ιστορία της Ουγγαρίας: την ευνοϊκή της στάση απέναντι στη ναζιστική Γερμανία αλλά και την απέλαση των Εβραίων από πολλά χωριά.
Χρησιμοποιώντας μια κάμερα, η οποία σχεδόν “χορεύει” ανάμεσα σε πρόσωπα και εισβάλλει σε προσωπικές στιγμές και χώρους, καθώς και το μοτίβο του εξωτερικού παράγοντα που “εισβάλλει” σε μια κοινότητα και αποκαλύπτει τα πραγματικά τους κίνητρα, αλλά και το παράλληλο μοντάζ, ο σκηνοθέτης επιλέγει να δημιουργήσει μια πληθώρα χαρακτήρων με σκοπό να παραθέσει διάφορες πτυχές της ίδιας ιστορικής περιόδου, το μερίδιο ευθυνών αλλά και το πώς ο καθένας από αυτούς τους χαρακτήρες πρόκειται να αντιμετωπίσει την έλευση αυτών των δυο ανδρών και τις τύψεις με τις οποίες θα έρθουν αντιμέτωποι.
Σε συμφωνία με τη ζοφερή ιστορία που ξεδιπλώνεται μπροστά μας, η ασπρόμαυρη παλέτα που χρησιμοποιείται σε όλη τη διάρκεια της ταινίας μεταφέρει το “βαρύ” μεταπολεμικό κλίμα, μια αίσθηση ότι παρακολουθούμε κάτι ζοφερό, μια κακή ανάμνηση, κάτι που έχει στοιχειώσει αυτό το χωριό. Μοιάζει σαν όλο το μίσος, τα αποτρόπαια εγκλήματα και το σκοτεινό πρόσφατο παρελθόν να έχουν διαποτίσει την εικόνα. Όλοι θα κλιθούν να έρθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια και είναι σίγουρο πως όλα γύρω τους θα αρχίσουν να καταρρέουν.
Με το σινεμά της Ουγγαρίας να τραβάει τα βλέμματα τα τελευταία χρόνια, μια πληθώρα από φωνές κινηματογραφιστών έχουν αναδειχτεί και έχουν εντυπωσιάσει τα φεστιβάλ και το κοινό ανά τον κόσμο, με ταινίες όπως τα αριστουργήματα Son of Saul του Laszlo Nemes και το On Body and Soul της Ildiko Enyedi. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν δημιουργήσει άρτιες ταινίες και έχουν πειραματιστεί με τις κινηματογραφικές και αφηγηματικές τεχνικές. Το Ουγγρικό σινεμά μοιάζει πολλά υποσχόμενο, με διάθεση να πειραματιστεί, να μιλήσει για τις πληγές του παρελθόντος αλλά και να προσεγγίσει τη σύγχρονη πραγματικότητα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο σκηνοθέτης και συν-σεναριογράφος Ferenc Török – έγραψε το σενάριο μαζί με τον Gábor T. Szántó- είναι ένας από τους πιο πετυχημένους Ούγγρους σκηνοθέτης και έχει λάβει μάλιστα και το βραβείο Béla Balázs για το κινηματογραφικό του έργο. Με αυτή την τελευταία του κινηματογραφική δουλειά, ο Török προσεγγίζει ένα δύσκολο θέμα στην ιστορία της Ουγγαρίας, πετυχαίνοντας ωστόσο να την προσεγγίσει με μια φρέσκια κινηματογραφική ματιά. Με αυτό τον τρόπο, σχολιάζει την ιστορία της χώρας του, τη μεταπολεμική περίοδο, την υποκρισία αλλά και τις ευθύνες του δικού του λαού, χωρίς ωστόσο να επιδιώκει την ντοκιμαντερίστικη προσέγγιση ή ακόμα και να βάλει στο ίδιο σακί όλους τις ήρωες της ιστορίας. Έτσι, επιλέγοντας να φτιάξει ένα διαφορετικό και ξεχωριστό προφίλ για τον κάθε ήρωα, ο ίδιος ο σκηνοθέτης επιχειρεί να προσεγγίσει αλήθειες και πιθανά σενάρια για μια ζοφερή και δύσκολη εποχή στην Ουγγαρία.
Σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή φωτογραφία του Elemér Ragályi και την τρομερή μουσική του Tibor Szemzö, η ταινία μας μεταφέρει πλήρως το κλίμα της εποχής, την κοινωνική και ατομική σύγχυση και το βάρος της ιστορίας που κουβαλάνε οι ήρωες.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Η ταινία αποτελεί μια από τις αρτιότερες σύγχρονες προσεγγίσεις ιστορικών περιόδων που έμεινα στο σκοτάδι ή απλά αποσιωπήθηκαν. Άρτια σκηνοθετικά, με ένα σενάριο που σπάει κόκαλα και μας εκπλήσσει από την αρχή μέχρι το τέλος, η ταινία μας κρατάει καθηλωμένους στη θέση μας.