Κάννες 2018 – Τελετή Λήξης

Δώδεκα ημέρες, 21 πρεμιέρες στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα και εκατοντάδες ακόμα προβολές, 4 κινηματογραφικά masterclass και αμέτρητοι σινεφίλ που έζησαν και φέτος την μεγαλύτερη κινηματογραφική γιορτή της Ευρώπης. Κάπως έτσι, το 71ο Φεστιβάλ των Καννών έφτασε στο τέλος του, με τα σύννεφα να έχουν υποχωρήσει επιτέλους από την Croisette για να δώσουν θέση σε μια ηλιόλουστη, αλλά πάντα γλυκόπικρη τελετή λήξης. Ας δούμε αναλυτικά τις πιο σημαντικές στιγμές, καθώς και τους φετινούς νικητές των πολυαναμενόμενων βραβείων.

1. Ο «Δον Κιχότης» ζει!


Το προσωπικό έπος του Terry Gilliam, που χρειάστηκε 28 χρόνια για να ολοκληρωθεί δεν ενθουσίασε τελικά τους κριτικούς (ας είμαστε ειλικρινείς, οι προσδοκίες ήταν πολύ υψηλές για να μπορέσει να ανταποκριθεί η οποιαδήποτε ταινία), δεν υπήρχε κανείς όμως που να έμεινε ασυγκίνητος από τον αυθεντικό…δονκιχοτισμό του ίδιου του σκηνοθέτη. Η ταινία, κατά γενική ομολογία, είναι ένα ταξίδι στο ακατάστατο και πολύχρωμο μυαλό του πρώην Python που ξεχειλίζει από joie de vivre. Η αδυναμία του να βάλει οτιδήποτε σε τάξη, ακόμα και τις ίδιες του τις καλλιτεχνικές δημιουργίες, είναι αδιαμφισβήτητα μέρος της γοητείας του και το γεγονός και μόνο ότι το παιδιάστικο πείσμα του κατανίκησε όλες τις δυσκολίες που βρέθηκαν στο δρόμο του «Δον Κιχότη» του, είναι άξιο θαυμασμού.

2. Η Asia Argento δεν υποχωρεί.
Το βραβείο γυναικείας ερμηνείας παρουσιάστηκε από την Ava DuVernay και την Asia Argento, μια από τις ηθοποιούς που αποκάλυψαν ότι βιάστηκαν από τον μεγαλοπαραγωγό Harvey Weinstein. Χρησιμοποίησε το βήμα του Φεστιβάλ για να θυμίσει ότι το τελευταίο διατηρούσε στενή συνεργασία με τον Weinstein και να τονίσει ότι «μέσα σε αυτή την αίθουσα υπάρχουν ακόμα άτομα που πρέπει να πάρουν την ευθύνη των απαράδεκτων πράξεών τους απέναντι στις γυναίκες. Ξέρουν ποιοι είναι. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ξέρουμε κι εμείς ποιοι είναι». Σε μια στιγμή που δεν ξέρουμε αν ήταν πολύ δυνατή ή πολύ αμήχανη, το κοινό χειροκρότησε και τα πάντα επέστρεψαν στην κανονικότητα.

3. Ο Sting…;;;


Αμέσως μετά την τελετή απονομής, οι νικητές βγήκαν ξανά στα κόκκινα σκαλιά του Palais des Festivals οπού ο Sting τραγούδησε το “Message in a Bottle” ενώ οι βραβευμένοι, κουβαλώντας τους, ομολογουμένως, τεράστιους Φοίνικές τους επιδόθηκαν σε έναν τουλάχιστον αμήχανο χορό. Κάτι τέτοιο δεν είχε ξανασυμβεί σε Φεστιβάλ Καννών και, ειλικρινά, καλύτερα να μην ξανασυμβεί.

4. Τα βραβεία.


Η βραδιά ξεκίνησε με την παρουσίαση των βραβείων μικρού μήκους με μία ειδική μνεία στο “On the Border” του Κινέζου Bian Shao Nian και τον Χρυσό Φοίνικα να πηγαίνει στον Charles Williams για το “All These Creatures”. Το βραβείο Camera d’Or (Χρυσή Κάμερα) για πρωτοεμφανιζόμενους σκηνοθέτες, δόθηκε- φυσικά- στον Lukas Dhont που έκανε τους πάντες να μιλούν για το “Girl”. Να σημειώσουμε ότι ο σκηνοθέτης απάντησε με αξιοθαύμαστη αυτοπεποίθηση σε ερώτηση δημοσιογράφου που προσπάθησε να τον επιπλήξει για την επιλογή του να παίξει ένας cisgender ηθοποιός έναν transgender χαρακτήρα. «Η ουσία της υποκριτικής είναι η ενσυναίσθηση και νομίζω ότι ο Victor το κατάφερε απόλυτα αυτό».

Για άλλη μια φορά, το βραβείο σεναρίου δόθηκε ex aequo σε δύο ταινίες: το “Lazzaro Felice” της Alice Rohrwacher και το “3 Faces” του Jafar Panahi. «Ελπίζουμε την επόμενη φορά ο Jafar να είναι εδώ για να απαντήσει τις ερωτήσεις σας» είπαν οι εκπρόσωποι της ομάδας της ταινίας. Το “Lazzaro Felice” είχε θεωρηθεί εξαρχής φαβορί της βραδιάς και η σκηνοθέτης και σεναριογράφος δήλωσε ευτυχισμένη που είδε το Ιταλικό σινεμά να έχει την τιμητική του φέτος στο Φεστιβάλ.

Viva Italia! Το βραβείο ανδρικής ερμηνείας, απονέμεται, όπως πολλοί προέβλεψαν, στον Marcello Donte, τον πρωταγωνιστή του “Dogman” του Matteo Garrone, ενώ το βραβείο γυναικείας ερμηνείας δίνεται στην Samal Yeslyamova, πρωταγωνίστριας του “Ayka” που έγινε η πρώτη ηθοποιός από το Καζακστάν που κέρδισε το συγκεκριμένο βραβείο.

Ο Pawel Pawlikowski, μπορεί να έχασε το Χρυσό Φοίνικα για τον οποίο τον προόριζαν πολλοί, κέρδισε όμως το βραβείο Σκηνοθεσίας για το “Cold War”. Ο Πολωνός δημιουργός δήλωσε περήφανος που είναι ένας από τους ελάχιστους σκηνοθέτες μετά τον Kislowski που εκπροσωπούν την Πολωνία στο Φεστιβάλ.


Οι ξεχωριστοί καλλιτέχνες απαιτούν ξεχωριστά βραβεία, ήταν λίγο-πολύ η εξήγηση της Κριτικής Επιτροπής για την εφεύρεση ενός «Ειδικού Χρυσού Φοίνικα» για την ταινία του Jean-Luc Godard “Le Livre d’Image”. «Αυτή η ταινία είχε τεράστιο αντίκτυπο σε εμένα. Νιώθω ότι αυτός ο άνθρωπος αλλάζει τον κινηματογράφο. Δεν πρόκειται απλώς για ένα τιμητικό βραβείο, είναι ένα βραβείο για μια μοναδική δημιουργία και έναν καλλιτέχνη που μας έχει επηρεάσει όλους σε μεγάλο βαθμό», δήλωσε η Cate Blanchett.

Ας περάσουμε λοιπόν στην Χρυσή Τριάδα των φετινών Καννών. Το Βραβείο Επιτροπής δόθηκε στο “Capernaum” της Nadine Labaki, που δήλωσε ότι αυτό που την χαροποιεί περισσότερο είναι το γεγονός ότι μπόρεσε να χρησιμοποιήσει την πλατφόρμα του Φεστιβάλ για να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό για το θέμα της κακοποίησης και κακομεταχείρισης των παιδιών.

Το Μεγάλο Βραβείο, απέσπασε ο Spike Lee με την ταινία “BlaKkKlansman”, ένα βραβείο που αφιέρωσε στη «Λαϊκή Δημοκρατία του Brooklyn». Η Ava DuVernay, δήλωσε ότι η συγκεκριμένη ταινία την άγγιξε ιδιαίτερα καθώς «μεταδίδει με ειλικρίνεια την Αφροαμερικάνικη εμπειρία» ενώ ομόφωνα η Κριτική Επιτροπή δήλωσε ότι πρόκειται για μια σημαντική και σπουδαία ταινία. Ο ίδιος ο Spike Lee δήλωσε ότι δεν θα μπορούσε να φανταστεί καλύτερο τρόπο να βγει η ταινία στον κόσμο από το Φεστιβάλ Καννών και ελπίζει «να βγάλει το μυαλό μας από τον ύπνο και να μας οδηγήσει στην αλήθεια, στην καλοσύνη, στην αγάπη και όχι στο μίσος».

Και κάπως έτσι, φτάνουμε στο Χρυσό Φοίνικα. Έναν Χρυσό Φοίνικα που, ομολογουμένως, ήρθε σχεδόν από το πουθενά, πέρα από τις προβλέψεις των κριτικών, αφήνοντας το “Burning” του Lee Chang Dong εκτός της Χρυσής Λίστας, όταν οι κριτικοί το τοποθετούσαν στην κορυφή. Ο Φοίνικας, τελικά, πηγαίνει στον Ιάπωνα Kore-Eda Hirokazu για την ταινία “Shoplifters” μια ταινία «άρτια σε όλα της τα μέρη που μας συγκίνησε με την πρώτη ματιά», όπως δήλωσε η Cate Blanchett.

Κάπως έτσι, ένα ακόμη Φεστιβάλ έφτασε στο τέλος του. Μέχρι του χρόνου: à bientôt!