The Salesman (2016)

Ο Ιρανός σκηνοθέτης, Asghar Farhadi, επιστρέφει με μια μοναδική νέα ανάγνωση του κλασικού έργου του σύγχρονου αμερικανικού θεάτρου, “Ο θάνατος του Εμποράκου”. Η συγκλονιστική ιστορία του ξεκινά με μια πολυκατοικία που καταρρέει και οδηγεί τους ενοίκους της Emad και Rana, ένα ζευγάρι μεσοαστών που ζει στην Τεχεράνη, να αναζητήσουν άλλη κατοικία. Στο νέο τους σπίτι όμως, ανακαλύπτουν πως η προηγούμενη ένοικος, που δεν έχει ακόμα μετακινήσει τα πράγματά της, είχε ένα σκιώδες παρελθόν και, αφού ένας άγνωστος άνδρας επιτίθεται στη Rana στο μπάνιο, η ισορροπία στη ζωή των δύο ηρώων θα διαταραχθεί ανεπανόρθωτα.

Παράλληλα όμως με την κεντρική ιστορία, παρακολουθούμε και το ανέβασμα του θεατρικού “Ο θάνατος του Εμποράκου” στο οποίο το ζευγάρι των πρωταγωνιστών υποδύονται τους δύο κεντρικούς ήρωες. Όσο η σχέση του Emad και της Rana δοκιμάζεται μέσα από τις δύσκολες καταστάσεις τις οποίες αντιμετωπίζουν στην πραγματική ζωή, τόσο επηρεάζεται και η ερμηνεία τους στο έργο, αντανακλώντας την ψυχολογική τους κατάσταση. Η Rana, βαθιά τραυματισμένη από την επίθεση και νιώθοντας αβοήθητη, αρνείται να καταγγείλει το γεγονός και ο Emad αποφασίζει να πάρει το νόμο στα χέρια του, ανακαλύπτοντας και τιμωρώντας ο ίδιος τον δράστη. Ένα δράστη που, μέσα σε λίγα λεπτά από την πρώτη εμφάνισή του στην οθόνη, γίνεται από στυγνός κακοποιός ένας Εμποράκος.

Ο Farhadi καταπιάνεται για άλλη μια φορά με μια αμιγώς ανθρωποκεντρική ιστορία που εξερευνά αιώνια ηθικά διλήμματα που αφορούν την ανθρωπότητα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο Emad φαίνεται να επιδίδεται στο κυνήγι του δράστη με στόχο την απόδοση δικαιοσύνης, στην πορεία όμως γίνεται εμμονικός και εκδικητικός και, επηρμένος από την πεποίθησή του ότι κάνει κάτι δίκαιο, μετατρέπεται ο ίδιος σε δράστη θέτοντας μάλιστα μια ζωή σε κίνδυνο. Τελικά πόσο μεγάλη είναι η διάφορα ανάμεσα στον αληθινό Εμποράκο και τον Emad, που τον υποδύεται στο θέατρο; στην πορεία οι δύο άνδρες, αναπόφευκτα ταυτίζονται, αφού και ο Emad δρα με προσωπικά κίνητρα και όχι για να βοηθήσει τη Rana, η οποία εξαρχής εκφράζει την αντίθεσή της.

Φυσικά, το συμπέρασμα είναι ότι τίποτα καλό δεν βγαίνει όταν οι άνθρωποι παίρνουν το νόμο στα χέρια τους και ότι η βία οδηγεί πάντα σε περισσότερη βία που δεν μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο για κανέναν. Με αυτή τη μοναδική ανάγνωση του θεατρικού έργου-ορόσημου για το αμερικάνικο θέατρο, ο Farhadi δημιουργεί μια ταινία που αφορά όλη την ανθρωπότητα, ανεξάρτητα από τη θρησκεία ή άλλα εθνικά χαρακτηριστικά και εδραιώνει τον εαυτό του ως τον πιο σημαντικό εκπρόσωπο του ιρανικού κινηματογράφου στην εποχή μας.