Βιογραφική ταινία που εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο η Jackie Kennedy διαχειρίστηκε τη δολοφονία του συζύγου της αλλά και στις δύσκολες στιγμές τις μέρες που ακολούθησαν.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να παρατηρήσουμε στη συγκεκριμένη ταινία, είναι ότι δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη βιογραφία. Το “Jackie” δεν ενδιαφέρεται για το συνολικό πορτρέτο της Jackie Kennedy πριν και μετά τη θητεία της ως Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ, ούτε εμμένει ιδιαίτερα στις ιστορικές λεπτομέρειες. Η δράση της ταινίας συνοψίζεται ουσιαστικά σε λίγες μέρες, από την δολοφονία του Kennedy μέχρι και την ημέρα της κηδείας του. Η ταινία συγκεντρώνει το ενδιαφέρον της στον τρόπο με τον οποίο η Jackie καλείται να αντιμετωπίσει την ίδια στιγμή τον τραγικό χαμό του συζύγου της, να εγκαταλείψει το σπίτι της, να εξηγήσει στα δύο μικρά παιδιά της την, ανεξήγητη για εκείνα, ξαφνική απουσία του πατέρα τους και ταυτόχρονα να οργανώσει την κηδεία του Kennedy συνειδητοποιώντας ότι αυτές οι μέρες θα καθορίσουν την ιστορική κληρονομιά που θα αφήσουν στον κόσμο τόσο ο σύζυγός της όσο και η ίδια.
Αυτό που καθιστά το συγκεκριμένο biopic τόσο ξεχωριστό είναι η παντελής έλλειψη της τάσης εξαγνισμού και ηρωοποίησης που συχνά συναντάμε σε τέτοιου είδους ταινίες (ειδικά όταν αφορούν προέδρους των ΗΠΑ). Στο “Jackie” δεν συναντάμε τέλειους ανθρώπους, ανθρώπους χωρίς αδυναμίες ή ανθρώπους που είναι έτοιμοι κάθε λεπτό να θυσιαστούν για το καλό της χώρας τους. Αντίθετα, συναντάμε ανθρώπους που έχουν χάσει την πίστη τους στα πάντα: στον Kennedy, στο Θεό, στους εαυτούς τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να διαχειριστούν αυτό το τραγικό γεγονός, όχι επειδή χάθηκε ένας Πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά επειδή χάθηκε ένας δικός τους άνθρωπος.
Η ταινία διαχειρίζεται με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο τον χρόνο έχοντας σε πρώτο χρονικό επίπεδο την πρώτη συνέντευξη που έδωσε η Jackie στον Τύπο μετά την κηδεία. Στην συνέχεια, η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται μέσω flashbacks και καταλήγει στην ημέρα που η Jackie αποφάσισε να μετακινήσει τους τάφους τον δύο μωρών που έχασε δίπλα σε αυτόν του πατέρα τους.
Παρόλο που η ταινία εστιάζει περισσότερο στο δράμα παρά στη βιογραφία ο σκηνοθέτης, Pablo Larraín (“Neruda”, 2016/ “No”, 2012) επιλέγει να δώσει τη χροιά ντοκιμαντέρ χρησημοποιώντας εμβόλημα πλάνα αρχείου, όπως ακριβώς έκανε και στο “Νο”, φροντίζοντας όμως να μην ξεχωρίζουν από την κυρίως ταινία. Η πιστότητα των εικόνων που δόθηκαν στη δημοσιότητα, τόσο από την ημέρα της δολοφονίας όσο και από την κηδεία του Kennedy αγγίζει το 100%, με αποτέλεσμα συχνά να μην ξεχωρίζει το πλάνο αρχείου από το πλάνο της ταινίας. Την αίσθηση αυτή ενισχύουν τόσο τα χρώματα όσο και η ποιότητα της εικόνας αλλά και γενικά η αισθητική της ταινίας σε επίπεδο κοστουμιών (που φυσικά απέσπασαν υποψηφιότητα για Oscar) και make-up/hairstyling, αποδίδοντας άρτια το χρονικό πλαίσιο.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Στο πηδάλιο αυτού του ανατρεπτικού biopic βρίσκεται ο Χιλιανός Pablo Larraín ο οποίος χειρίζεται για άλλη μια φορά σημαντικές ιστορικές στιγμές με απίστευτη μαεστρία. Αυτή τη φορά όμως, αφήνει κατά μέρος την ιστορία και καταπιάνεται με τους ανθρώπους, ή για να ακριβολογούμε, με τη Jackie. Αυτό που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στον τρόπο με τον οποίο ο Larraín τοποθετεί την κάμερά του είναι ότι εστιάζει αποκλειστικά στο πρόσωπο της κεντρικής ηρωίδας. Από τα ασφυκτικά close-ups μέχρι της μελαγχολικές περιπλανήσεις της Jackie στο Λευκό Οίκο τις τελευταίες μέρες της παραμονής της, ο σκηνοθέτης καθιστά σαφές ότι δεν τον ενδιαφέρει κανένα άλλο πρόσωπο στην ταινία. Μάλιστα, συχνά η κάμερα φαίνεται να μην εστιάζει καθόλου στους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω από τη Jackie ενισχύοντας έτσι τη δραματική ένταση και την αίσθηση σύγχυσης.
Βέβαια, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της ταινίας δεν είναι άλλο από τη Natalie Portman η οποία δίνει μια λαμπρή ερμηνεία, που δεν αποκλείεται να της χαρίσει το δεύτερο χρυσό της αγαλματίδιο. Σε μια πρώτη ανάγνωση, είναι αξιοθαύμαστη η ακρίβεια με την οποία η Portman απέδωσε την ομιλία και τις κινήσεις της Jackie (αναμφίβολα καρπός λεπτομερέστατης μελέτης). Στην πραγματικότητα όμως, δεν είναι αυτό που καθιστά την ερμηνεία αξιοσημείωτη, αλλά η ένταση με την οποία η Portman αποδίδει, αρχικά το τραύμα της δολοφονίας που έλαβε χώρα μπροστά στα μάτια της (συγκλονιστική η σκηνή που προσπαθεί να καθαρίσει το αίμα από τα χέρια της) και στη συνέχεια την υπεράνθρωπη προσπάθεια της ηρωίδας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διασφαλίσει την κληρονομιά που εκείνη πιστεύει ότι η ίδια και ο σύζυγος της πρέπει να αφήσουν στον κόσμο. Μια γυναίκα που έχει χάσει την πίστη της στα πάντα εκτός από την ιστορία και τη σημασία της παρακαταθήκης, η Jackie προσπαθεί με όλες της τις δυνάμεις να κτίσει μια εικόνα για το σύζυγό της που ούτε και η ίδια πια ξέρει αν είναι αληθινή.
Εκτός από τη Natalie Portman βέβαια, και το υπόλοιπο καστ απαρτίζεται από εξαιρετικά ταλαντούχους ηθοποιούς όπως η Greta Gerwig, o Peter Sarsgaard, o Billy Crudup και ο John Hurt.
Όσο για τη μουσική της Mica Levi, η οποία απέσπασε επίσης υποψηφιότητα για Oscar, συμβάδιζε απόλυτα με το δραματικό τόνο της ταινίας και πρόσφερε αρκετά ενδιαφέροντα κομμάτια με έμφαση στα έγχορδα αφού το πρώτο όργανο της Levi είναι το βιολί.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Το “Jackie” είναι σίγουρα μια από της ταινίες της σεζόν και χαίρει ιδιαίτερης προσοχής σε όλες τις διοργανώσεις βραβείων. Συνιστάται για όσους θέλουν να δουν άλλη μια καταπληκτική ερμηνεία της Natalie Portman, για όσους λάτρεψαν τον Larraín από το “Νο” και το “Neruda” και φυσικά γι’ αυτούς που ενδιαφέρονται να δουν ένα biopic διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθήσει με πρωταγωνιστές αληθινούς ανθρώπους και όχι αγιοποιημένους από την αμερικάνικη βιομηχανία κινηματογράφου εθνικούς ήρωες.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Jackie
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
02 Δεκεμβρίου 2016
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
05 Ιανουαρίου 2017
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
100 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
BUDGET
$9.000.000