Ο εκκεντρικός νεαρός Sam Flynn, γιος μιας ηγετικής φυσιογνωμίας του προγραμματισμού και της τεχνολογίας, κληρονόμος ενός πολυεθνικού κολοσσού, στην προσπάθεια του να βρει τον εξαφανισμένο πατέρα του Kevin, θα ανακαλύψει το ψηφιακό σύστημα που δημιούργησε και μάλιστα θα βρεθεί μέσα σε αυτό! Σ’ αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση θα κληθεί να βρει όχι μόνο τον τρόπο να επιστρέψει στον πραγματικό κόσμο αλλά και να αντιμετωπίσει εχθρικά και φιλικά προγράμματα που έχουν τη μορφή ανθρώπων.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Ένα πανέμορφο οπτικά και ακουστικά θέαμα. Σε μια εποχή που τα blockbuster χάνουν ουσία και μένουν στο οπτικό, το Tron : Legacy καταφέρνει να πετύχει και στην ουσία. Είναι ένα καλοστημένο sci-fi sequel που ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των θεατών της πρώτης (Tron, 1982). Δεν τις ξεπέρασε όμως!
Ικανοποίησε όμως και καινούργιο κοινό καθώς είναι μια φιλότιμη προσπάθεια στο σύνολο της. Η πρώτη ταινία ήταν μια εισπρακτική αποτυχία που οδήγησε την Disney να μη βγάλει “κανονική” ταινία (κι όχι κινούμενων σχεδίων) για 10 ολόκληρα χρόνια. Δεν υπήρχε περιθώριο για λάθος. Γι’ αυτό δόθηκε τεράστια προσοχή στο οπτικό κομμάτι ώστε η απεικόνιση του ψηφιακού κόσμου να είναι μαγευτική. Και είναι! Υπέροχη αισθητική που πλαισιώνεται από ένα εκπληκτικό soundtrack, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που σε συνεπαίρνει και η εμβύθιση του θεατή είναι δεδομένη.
Σ’ αυτό προσθέτουν και οι φιλοσοφικές προεκτάσεις της ταινίας καθώς στον ψηφιακό κόσμο έχει επικρατήσει μια δικτατορία, ένας αυταρχισμός με στόχο το τέλειο, που δε συγχωρεί το διαφορετικό. Θρησκεία, πολιτεύματα, όνειρα και φιλοδοξίες, πανανθρώπινα αξιώματα δηλαδή, αποτυπώνονται στον φακό με τρόπο εύκολο για το μέσο θεατή, άλλωστε μιλάμε για Hollywood, μιλάμε για Disney.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο υπερμέγιστος Jeff Bridges επιστρέφει για να ενσαρκώσει το ψηφιακό alter-ego του από την πρώτη ταινία. Σε ρόλο θεού-δημιουργού κινείται υπέροχα και γεμίζει το πανί. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Sam Flynn ο Garrett Hedlund (Eragon, Troy) συνηθισμένος από τα blockbusters στέκεται όμορφα δίπλα στην πανέμορφη και αινιγματική Olivia Wilde (House M.D.). Υπέροχος και στον ρόλο του Castor ο Michael Seen (Underworld, Blood Diamond) κερδίζει τις εντυπώσεις στα λίγα λεπτά παρουσίας του.
Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον Joseph Kosinski (Oblivion), δίνει μετρημένα το χαρακτήρα του καθώς το project τον ξεπερνάει. Όχι ότι ήταν κακή η σκηνοθεσία αλλά ίσως στα χέρια κάποιου πιο έμπειρου η ταινία να απογειωνόταν.
Αυτό που σίγουρα ξεχωρίζει από την ταινία είναι το soundtrack. Οι καθόλα ηλεκτρονικοί Daft Punk συνεργάζονται υπέροχα με την, απαραίτητη για τα δεδομένα blockbuster, μεγάλη και ποικίλων οργάνων ορχήστρα, δημιουργώντας ένα αξέχαστο, αρμονικό και ρυθμικό μουσικό σύνολο που συνοδεύει τους πρωταγωνιστές στην περιπέτεια τους και συνεπαίρνει τον θεατή. Είναι ίσως ο κυριότερος λόγος που μετά τη θέαση της ταινίας φεύγεις εκστασιασμένος. Αντί να θυμάσαι τι έγινε σε κάθε σκηνή, θυμάσαι πιο κομμάτι έπαιζε!
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί θυμάσαι την πρώτη ταινία από τα νιάτα σου και θέλεις να δεις πόσο γέρασε ο Bridges. Γιατί δε μπορείς να κοιμηθείς τα βράδια από τότε που είδες πρώτη φορά την Olivia Wilde. Γιατί είναι ένα καλό υπερθέαμα δύο ωρών για να γεμίσεις την κινηματογραφική σου ημέρα. Κυρίως όμως γιατί αν δεν είσαι fan των Daft Punk, μετά από αυτό, θα γίνεις!