Τρεις γενεές της οικογένειας Cutler ζουν εκτός νόμου σε μια από της πιο πλούσιες περιοχές της Αγγλικής υπαίθρου. Όταν ο μεγάλος γιος της οικογένειας προσπαθεί να ξεφύγει από αυτή τη ζωή, ο πατέρας του κάνει τα πάντα για να τον κρατήσει στο δικό του εγκληματικό μικρόκοσμο.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Θα είμαι ξεκάθαρος μαζί σας. Η ταινία δεν είναι καλή.
Όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει το τρέιλερ πριν την προβολή της ταινίας στο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου του Τορόντο είχε συζητηθεί ότι μπορεί να τρυπώσει στο circuit των βραβείων, ειδικά κοιτώντας το πρωταγωνιστικό δίδυμο των Michael Fassbender και Brendan Gleeson.
Ξεκινάμε με την οικογένεια/εγκληματική οργάνωση των Cutler οι οποίοι, αν και κλέβουν αρκετά χρήματα όντας ο φόβος κι ο τρόμος της περιοχής, ζουν σε 3-4 άθλια τροχόσπιτα σε ένα λόφο (φαντάσου τον Brad Pitt στο “Snatch”). Όταν ο πρωτότοκος γιος αποφασίζει να αποκοπεί από αυτή τη ζωή και να πάει να ζήσει ήρεμα με την οικογένειά του, ο πατριάρχης των Cutler προσπαθεί αρχικά να τον πείσει να μείνει μαζί του (γιατί λέει ότι αυτός είναι η οικογένειά του), και μετά κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να μην φύγει και να σαμποτάρει τη ζωή που ονειρεύεται.
Έχουμε τον γιο που προσπαθεί να αλλάξει τη ζωή του, που θέλει τα παιδιά του να έχουν την εκπαίδευση που δεν είχε, που αγαπάει πολύ τη γυναίκα του, τον κακό πατέρα-σκιάχτρο, το νοητικά περιορισμένο αδερφό σε προσπάθεια να λειτουργήσει ως comic relief, τους μπάτσους που τους κυνηγάνε και τη μεγάλη ληστεία. Α, έχουμε επίσης και 2-3 καλογυρισμένα αλλά αταίριαστα κυνηγητά με αυτοκίνητα.
Η ιστορία δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη ή λογική σε αρκετά σημεία, αλλά στα χέρια ενός ικανότερου σκηνοθέτη και με τους Gleeson και Fassbender θα μπορούσε να γίνει μια αξιόλογη ταινία. Αντί αυτού, έχουμε μια στατική και καθόλου συναρπαστική ταινία, και με το συναρπαστική εννοώ να σου κρατάει το ενδιαφέρον, όχι να έχει εκρήξεις και κυνηγητά και δράση. Μια ταινία στην οποία δεν συμπαθείς σχεδόν κανένα χαρακτήρα και που δεν ξέρει αν θέλει να είναι ιδιότροπη ή βαριά δραματική.
Νιώθω ότι γίνομαι κακός, οπότε ας περάσουμε στους…
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθέτης είναι ο Adam Smith με μια σκηνοθεσία τόσο αδιάφορη όσο και το όνομά του. Δεν είναι κακή, απλώς δεν έχει καμία ταυτότητα. Ένα σημαντικό ελαφρυντικό το ότι είναι η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους και σίγουρα μπορεί να εξιλεωθεί στο μέλλον. Το σενάριο και η ιστορία του Alastair Siddons (ίσως κάποιος με τέτοιο όνομα να έπρεπε να σκηνοθετήσει) έχει τεράστια κενά και ανεξήγητες καταστάσεις τις οποίες για να ξεπεράσει ο θεατής πρέπει να είναι υπέρ του δέοντος πρόθυμος να αναστείλει τη δυσπιστία του. Ένα καλό πάντως είναι η ωραία αγγλική αργκό που χρησιμοποιείται καθ’όλη τη διάρκεια του φιλμ.
Πρωταγωνιστές είναι οι Brendan Gleeson (In Bruges, The Guard) και Michael Fassbender που ακόμα κι αυτοί δεν μπορούν να σώσουν την ταινία. Στο ρόλο του πατέρα έχουμε τον Gleeson με έναν αχώνευτο χαρακτήρα που λέει ανόητα πράγματα με στόμφο που ίσως φανεί cool σε πιτσιρικάδες. Ο Fassbender στο ρόλο του μεγάλου γιου είναι όπως πάντα αξιόλογος αλλά πιο βαριεστημένος από ποτέ. Για να κάνουμε τα πράγματα χειρότερα, έχουμε και τον χαρακτήρα του Sean Harris, ο οποίος παίζει ένα νοητικά περιορισμένο άντρα ο οποίος χρησιμοποιείται σχεδόν προσβλητικά. Απλά κυκλοφορεί ημίγυμνος και κάνει “τρέλες” σε μια προσπάθεια να βγάλει “γέλιο”.
Η μουσική γράφτηκε από τους Chemical Brothers αλλά δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο εκτός από 2-3 ωραίες επιλογές σε τραγούδια.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Έλα ντε. Επειδή είσαι φαν του Gleeson και του Fassbender. Επειδή θες να δεις μήπως είμαι υπερβολικός στην κριτική μου. Για να εκνευριστείς που πήγε στράφι τόσο υποκριτικό ταλέντο.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Παράνομες Ζωές
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
14 Οκτωβρίου 2016
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
30 Μαρτίου 2017
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
99 λεπτά