Ο Ρένος είναι ένας μοναχικός και συγκροτημένος επαγγελματίας σερβιτόρος. Τον βρίσκουμε να βουλιάζει μέσα στη μονοτονία της καθημερινότητας, χωρίς ωστόσο να διαμαρτύρεται. Ξαφνικά, όμως, όλα αυτά θα αλλάξουν. Βρίσκεται μπλεγμένος σε μία ιστορία που τον ταρακουνά και τον εξωθεί στα όριά του.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Ο Στηβ Κρικρής έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Λάνθιμο κι αυτό φαίνεται. Η όλη ιδέα καθώς και η εκτέλεσή της δημιουργούν μία ατμόσφαιρα περίεργη και άβολη.
Αρχικά, εξοικειωνόμαστε με τη ρουτίνα του Ρένου, τον βλέπουμε να ξυπνά, να εργάζεται και να αφιερώνει όλον τον ελεύθερό του χρόνο στα αγαπημένα του φυτά. Όλα κυλούν ήρεμα και βασανιστικά αργά μέχρι που ο Ρένος ανακαλύπτει άθελά του ένα πτώμα και έπειτα γίνεται –όχι και τόσο άθελά του- φίλος με τον δολοφόνο.
Η εξέλιξη της ιστορίας, η λακωνικότητα του Κρικρή, που δεν σου δίνει και πολλές εξηγήσεις, οι άβολες συζητήσεις, και οι ακόμη πιο άβολες σκηνές χορού -κι όλα αυτά συνοδευμένα από ένα soundtrack που είναι αδιαμφισβήτητα άξιο επαίνου- σε βάζουν για τα καλά μέσα στο κλίμα που θέλει να καλλιεργήσει ο δημιουργός. Βέβαια, ο διάλογος σπανίζει, όπως και οι σκηνές με έντονη δράση ή έστω συναισθηματική ένταση, ίσως, όμως, να είναι αυτά τα βασικά συστατικά που κάνουν την ταινία αυτό που είναι.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Οι παρουσίες των χαρακτήρων είναι πολύ προσεγμένες, οι χώροι όπου εξελίσσονται οι σκηνές μονότονοι, απλοϊκοί και συχνά μίζεροι. Γενικά, η ταινία σου δίνει την εντύπωση πως ό,τι εμφανίζεται στην οθόνη έχει επιλεχθεί με προσοχή και επιτελεί έναν συγκεκριμένο σκοπό: ό,τι γίνεται ή λέγεται είναι απολύτως απαραίτητο.
Η ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη (Ρένος) είναι μάλλον εκείνο το στοιχείο της ταινίας που σου θυμίζει περισσότερο Λάνθιμο. Ο τρόπος που φέρεται και μιλά φωνάζει αποξένωση, απάθεια και αμηχανία, την οποία βέβαια βιώνεις κι εσύ ως θεατής παρακολουθώντας τις συνομιλίες του με τους υπόλοιπους χαρακτήρες.
Ο Γιάννης Στάνκογλου (ο μυστήριος ξανθός του οποίου το όνομα δεν μαθαίνουμε ποτέ) με το ανατριχιαστικά ήρεμο βλέμμα του σε κάνει να θέλεις να εμβαθύνεις στην ψυχοσύνθεσή του και να μάθεις περισσότερα για αυτόν, σίγουρα περισσότερα από αυτά που σου προσφέρει η ταινία.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
H ταινία, όπως και οι χαρακτήρες της, βρίσκονται λίγο στο κενό. Είναι πιθανόν να θεωρήσεις ότι αυτά που βλέπεις δεν σου είναι αρκετά. Αν όμως συμφιλιωθείς με την ιδέα ότι αυτό είναι το ύφος του Κρικρή, σου δίνεται η ευκαιρία να απολαύσεις ένα ενδιαφέρον μυστήριο, που στηρίζεται στην δυναμική της σχέσης του υποκριτικού διδύμου Σερβετάλη – Στάνκογλου.