Poster

Ένας ετοιμοθάνατος δάσκαλος Αγγλικής γλώσσας, μία σερβιτόρα με επικίνδυνη διπλή ζωή, δύο επαγγελματίες δολοφόνοι, ένας καμπούρης γέρος επιστάτης ζουν τις ζωές τους σε μία ανώνυμη και σκοτεινή πόλη. Οι δρόμοι τους θα αρχίσουν να ενώνονται μέσω ενός “αόρατου” και ισχυρού εγκληματία, σε ένα παιχνίδι που όλοι θα έρθουν αντιμέτωποι με τον εαυτό τους.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Το Terminal είναι μία neo noir ταινία με έντονη την Ταραντινική αισθητική που δημιουργεί ένα σκοτεινό και ‘’δύσοσμο’’ σκηνικό. Η ταινία ακολουθεί διαφορετικά πρόσωπα να αναζητούν και να κυνηγούν του ‘’σκοπούς’’ τους, τους τερματικούς τους σταθμούς, όλα με κοινό παρονομαστή την πρωταγωνίστρια της ταινίας Margot Robbie, η οποία υποδύεται μία δηλητηριώδη γυναίκα με επικίνδυνους στόχους και επιδιώξεις.

Η υπόθεση της ταινίας ξετυλίγεται ομαλά, ο θεατής κουράζεται αλλά αντιθέτως προσπαθεί να απομνημονεύσει πληροφορίες μεταξύ των γρήγορων εναλλαγών που επιλέγει να κάνει σε κάποια σημεία ο σκηνοθέτης, βέβαια χωρίς αποτέλεσμα καθώς οι πληροφορίες που δίνει είναι ελάχιστες. Ακριβώς εκεί βασίζεται για να δημιουργήσει εντυπώσεις, αφήνοντας τις αποκαλύψεις να γίνουν στο τέλος της ταινίας. Αν και κάποιες φαίνονται στον θεατή ως καλές συνδέσεις η αποκάλυψη τους γίνεται απότομα και χωρίς κάποια αργή μετάβαση ώστε να ανεβάσει την αγωνία και να κατευθύνει τον θεατή σε κάποια σκέψη, κάνοντας τον μέχρι ενός σημείου απλά να απορεί.

Ταραντινική επιρροή υπάρχει και στους διαλόγους, καθώς σε πολλά σημεία εκείνοι είναι αφηρημένοι και φλύαροι με μία μικρή αίσθηση του χιούμορ, αλλά και σε αρκετά σημεία υπάρχουν διάσπαρτες ατάκες που ενεργοποιούν την σκέψη του θεατή. Βασικό αρνητικό της ταινίας είναι ότι στριμώχνει το περιεχόμενο της λίγο πριν το τέλος της με αποτέλεσμα και οι αποκαλύψεις να σου έρχονται ξαφνικές αλλά και να μην έχεις προλάβει να αναπτύξεις κάποια επαφή με τους χαρακτήρες της, με αποτέλεσμα απλά να παρακολουθείς συναισθηματικά απαθής.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Vaughn Stein, ο οποίος μετρά πολλές δουλειές σαν τρίτος βοηθός σκηνοθέτη ( Harry Potter and the Death Hallows: Part II, World War Z) και μόλις μία μικρού μήκους ταινία ως σκηνοθέτης. Στην ταινία βλέπουμε να ακολουθεί μία γρήγορη σχετικά ροή που όμως δίνει βάση στην ανάπτυξη των διαλόγων και όσο μπορεί προσπαθεί να δημιουργήσει μία αισθητική ίντριγκας και μυστηρίου, όμως λόγω κυρίως τη μικρής προσοχής που δίνει στο να κάνει αξιοπρόσεκτους τους χαρακτήρες και στη δημιουργία ενδιαφέροντος γύρω από τις μεταξύ τους συνδέσεις, τελικά αποτυγχάνει. Το σενάριο προσπαθεί να βγάλει ρυθμό και να κρατήσει προσκολλημένο τον θεατή μέσα από προσεγμένες ατάκες, είτε χιουμοριστικές, είτε κάποιες που ακουμπούν φιλοσοφικά θέματα το πετυχαίνει εν μέρει, καθώς από ένα σημείο και μετά απλά εκείνα βοηθούν απλά στο να μπερδέψουν ακόμη περισσότερο τον θεατή.

Όσον αφορά τώρα τις ερμηνείες εκείνες είναι επαρκείς, ο κάθε ηθοποιός παίζει τον καθιερωμένο ρόλο του, ο Mike Myers τον κλασικό Myers που κουβαλάει και το χιουμοριστικό κομμάτι μαζί με τον ομιλητικό και εκνευριστικά Άγγλο Simon Pegg και από την άλλη μία Margot Robbie ακαταμάχητη και δηλητηριώδη γυναίκα αράχνη, η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι υπερβάλλει αρκετά στο παίξιμο της χωρίς να είναι όμως αυτό τόσο αποκρουστικό.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Συνεπώς, το TERMINAL είναι μία ταινία με αρκετές επιρροές, δανείζεται στοιχεία από άλλους δημιουργούς και αυτό είναι το μεγαλύτερο της μειονέκτημα, καθώς μπερδεύει πολύ τον θεατή και τον απωθεί. Επιπλέον, οι πολλές ιστορίες που δημιουργούνται δεν επιτρέπουν στον θεατή να γνωρίσει τους χαρακτήρες, με αποτέλεσμα να παραμένει εκείνος αδρανής και απλά να δέχεται πληροφορίες για τα πρόσωπα της ταινίας και άνοστες ανατροπές. Παρ’ όλα αυτά ίσως υπάρξει κάποιος θεατής μη απαιτητικός που ίσως βρεί κάποιο ενδιαφέρον στην ταινία αν απλά εντυπωσιάζεται από τα plot twists.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ
5
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
5
ΜΟΥΣΙΚΗ
5
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ
6
Reader Rating0 Votes
0
5.3