Steve Jobs (2015)

Πρόκειται για την τελευταία ταινία του ανατρεπτικού Βρετανού σκηνοθέτη Danny Boyle, ο οποίος μεταξύ άλλων μας έχει χαρίσει τα “διαμαντάκια” Trainspotting και Slumdog Millionaire, με θέμα την ζωή της πιο αμφιλεγόμενης προσωπικότητας στον χώρο της τεχνολογίας, του Steve Jobs, συνιδρυτή της Apple, στον οποίο εν μέρει οφείλεται η διείσδυση της τεχνολογίας στην καθημερινότητα του σύγχρονου ανθρώπου.

Με αφορμή τρία λανσαρίσματα νέων μοντέλων υπολογιστών, η ταινία επιχειρεί να εντρυφήσει στην προσωπική ζωή του πρωταγωνιστή της, στις σχέσεις του με τους συνεργάτες του και την οικογένεια του και κυρίως στην ενδοχώρα του μυαλού του. Ο γρήγορος ρυθμός της ταινίας (ένα στοιχείο που έχουν όλες σχεδόν η ταινίες του Danny Boyle) συνεισφέρει στην μεταφορά προς τον θεατή της έντασης και του άγχους που συνήθως επικρατούν πριν από μια παρουσίαση. Ένας ρυθμός που ενίοτε διακόπτεται από παύσεις, το σεναριακό περιεχόμενο των οποίων (εύγε Aaron Sorkin) σου ανοίγει μια τρύπα στο στομάχι και μπορεί να κάνει ακόμα και το πιο ασυγκίνητο άτομο να “σπάσει”.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει και στην απόδοση της σχέσης του Steve Jobs με το δεξί του χέρι Joanna Hoffman, αναδεικνύοντας τον ρόλο της ως αντίβαρο μιας παρορμητικής, στα όρια της παράνοιας, προσωπικότητας. Μια σχέση που αποτυπώνεται ερμηνευτικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τους Michael Fassbender και Kate Winslet.

Σαν ένα γενικότερο σχόλιο, πρόκειται για μια ταινία που καταφέρνει από το πρώτο λεπτό να διαρρήξει την επιφάνεια της προσωπικότητας που περιγράφει (σε αντίθεση με το άκρως επιφανειακό Jobs του 2013), εστιάζοντας στον σκληρό πυρήνα των σχέσεων του πρωταγωνιστή: απόλυτος στις απόψεις του, απόμακρος με την κόρη του και κατ’ επέκταση με την οικογένεια του, δεσποτικός-αγενής με τους συνεργάτες του.

“It’s not binary. You can be decent and gifted at the same time.”