O Peter Parker, με τη βοήθεια του μέντορα του Tony Stark προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες στη ζωή του, μεταξύ της καθημερινότητας στο σχολείο και τη ζωή ενός εκδικητή. Μία νέα απειλή όμως, θα είναι η αιτία για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του.
Tony Stark: If you’re nothing without the suit, then you shouldn’t have it.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Εδώ έχουμε την 5ή solo ταινία με τον γνωστό αραχνάκια, δημιούργημα του Stan Lee. Να θυμίσουμε για την ιστορία πως η Sony είχε ξεκινήσει το ταξίδι αυτό με την τριλογία του Sam Raimi με τον Tobey Maguire να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο (2002, 2004, 2007). Λίγο αργότερα, η Sony θέλησε να ξεκινήσει το δικό της σύμπαν προσλαμβάνοντας νέους συντελεστές, τον Marc Webb στην σκηνοθεσία και τον Andrew Garfield στον ρόλο. Το reboot στέφτηκε με επιτυχία, αλλά η συνέχεια με μεγάλη δυσαρέσκεια από το κοινό. Η 2η ταινία του 2014 με τίτλο The Amazing Spiderman 2, στην προσπάθεια της να παρουσιάσει μία ομάδα κακών και να χτίσει το έδαφος για το Sinister Six, απέτυχε. Αποτέλεσμα αυτών ήταν η Sony να απολύσει τους δύο καλλιτέχνες και να σταματήσει κάθε προσπάθεια. Τελικά πούλησε μέρος των δικαιωμάτων στη Marvel, με σκοπό να λαμβάνει κέρδη μόνο από τις solo ταινίες και να σιγουρέψει την επιτυχία του ήρωα, γιατί όπως και να το κάνουμε ότι είναι Marvel έχει επίπεδο.
Στο σήμερα λοιπόν, ο Spiderman πήρε ένα μικρό κομμάτι στην πίτα του MCU κάνοντας την εμφάνιση του στο εκπληκτικό Captain America: Civil War. Με αφορμή αυτού, η ταινία μας ξεκινάει μετά τα γεγονότα του πρώτου Avengers, για την παρουσίαση του κακού και μετά τα γεγονότα του Civil War για την παρουσίαση του Peter Parker, με αποτέλεσμα να γλιτώσουμε από ένα ακόμη origin story. O τελευταίος, γυρίζει σπίτι του και προσπαθεί να ενταχτεί στην πραγματικότητα και στην βαρετή καθημερινότητα που περιλαμβάνει σχολείο, μαθήματα καθώς και γεύματα με την θεία May.
Η ταινία μας παρουσιάζει για πρώτη φορά έναν Peter Parker, ανώριμο όμως με ισχυρές δυνάμεις και δίχως τρόπο να τις ελέγξει ή να τις αξιοποιήσει. Η μεγάλη απειρία του στοιχίζει τόσο σε περιουσίες όσο και σχεδόν σε ανθρώπινες ζωές. Εδώ όμως κάτι δεν κολλάει. Στην εμφάνιση του στο Civil War είδαμε έναν Spiderman με απόλυτο έλεγχο των δυνάμεων του, να τα βάζει με τον Captain America και να δίνει σημαντική βοήθεια στην όλη εξέλιξη της μάχης. Λίγους μήνες αργότερα, ακόμη ανακαλύπτει τι είναι ικανός να κάνει.
Παραβλέπει τους κανόνες και προσπαθεί να αποδείξει τι αξίζει με τον οποιοδήποτε τρόπο. Έτσι έχουμε μία teenage movie, με πραγματικό πρωταγωνιστή έναν 15χρονο Peter Parker, με κοινές ανησυχίες και έναν Spiderman κάπου στο περιθώριο. Η έλλειψη εμπειρίας του ήρωα γίνεται εμφανή, ίσως τόσο εμφανή που φτάνει τα όρια της υπερβολής. Η δράση δεν καταλαμβάνει μεγάλο κομμάτι της ταινίας και αυτό ίσως να κουράσει κάποιους από εσάς, όμως όση δράση είδαμε, ήταν αρκετά απολαυστική.
Ο Vulture, στέκεται αυτή τη φορά απέναντι στον ήρωα. Διαπιστώνουμε εξ αρχής τις προθέσεις του καθώς και τι κατάληξη θα έχει. Η ταινία αποκτά ενδιαφέρον από τη μέση και έπειτα που τα πράγματα σοβαρεύουν, καθώς και στην τρίτη πράξη που έρχεται και το plot twist που μπορεί να ήταν λίγο αναμενόμενο αλλά χτίστηκε με μεγάλη προσοχή.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Θα ξεκινήσω από τον Tom Holland (The Lost City of Z), που πήρε επάξια τον ρόλο του Spiderman, καθώς είναι έναν νέο παιδί με αστείρευτο ταλέντο. Έστελνε video στους casting directors με τον εαυτό του, κάνοντας διάφορους ρόλους και ακροβατικά. Έσπρωξε τον εαυτό του στα άκρα και κατάφερε να φέρει στην μεγάλη οθόνη έναν νέο χαρακτήρα, που από εδώ και πέρα έχει πολλά να μας δώσει. Συνεχίζω με τον έναν και μοναδικό Michael Keaton (The Founder) τον Batman των παιδικών μου χρόνων. Η 2η καριέρα του πάει σφαίρα, και παίρνει μέρος στην καλύτερη σκηνή της ταινίας (μέσα στο αμάξι είναι, δεν λέω άλλα). Στον ρόλο της May Parker η Marisa Tomei (The Big Short), όσα χρόνια και αν περάσουν παραμένει μία πανέμορφη γυναίκα και ταλαντούχα ηθοποιός. Robert Downey Jr., στον γνωστό ρόλο που τον ανέβασε από την φυλακή στην κορυφή του κόσμου. Δύο ηθοποιοί όμως κέρδισαν την ταινία και σίγουρα θα του θυμάστε μόλις βγείτε από τη σκοτεινή αίθουσα. Ο ένας και μοναδικός Jon Favreau (The Jungle Book) ο άνθρωπος που σκηνοθέτησε το πρώτο Iron Man και πρακτικά ξεκίνησε όλο το MCU. Εδώ συνεχίζει τον ρόλο του Happy, με το σοβαρό ύφος και το ειρωνικό στυλ. Ο άλλος είναι ο Jacob Batalon στον ρόλο του Ned, κολλητού φίλου του Peter. Με τη μόλις 2η εμφάνιση σε ταινία, ο εύσωμος νεαρός κλέβει την παράσταση έχοντας στο ρόλο του όλες τις ωραίες ατάκες.
Στη σκηνοθετική καρέκλα, ο Jon Watts (Cop Car). Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, με ποια κριτήρια η Marvel προσλαμβάνει σκηνοθέτες. Ειδικά στην περίπτωση του Watts που δεν έχει και πολλά πράγματα να δείξει. Εδώ λοιπόν δεν κάνει άσχημη δουλειά, το αντίθετο θα λέγαμε. Με πλάνα που ταιριάζουν στην περίσταση και με έλλειψη της προσωπικής του πινελιάς η ταινία εντάσσεται στο σύμπαν της Marvel με άνεση.
Η μουσική θα πάρει και αυτή το μέρος της στην ταινία, χωρίς όμως να ξεχωρίσει. Δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμία περίπτωση με το θέμα του Danny Elfman στην 1η τριλογία.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Ο προφανής λόγος είναι ένας, γιατί είναι Marvel. Από εκεί και πέρα, αν θες να δεις κάτι διαφορετικό για τον εν λόγω ήρωα είσαι στη σωστή αίθουσα. Αν όμως είσαι φανατικός (για κάποιον λόγο) της 1η τριλογίας μάλλον θα φύγεις απογοητευμένος, διότι αν μη τι άλλο η ταινία κρατάει και ένα επίπεδο “ρεαλισμού”. Γενικά είναι μια ανάλαφρη και ευχάριστη ταινία, με πάρα πολύ καλές κριτικές, προσοχή στη λεπτομέρεια και λίγες δόσεις χιούμορ. Προφανώς υπάρχουν 2 κρυμμένες σκηνές, μία μετά τα animated credits και μία μετά τα συνολικά credits που κάποια στιγμή θα το έκαναν αυτό. Μείνει μέχρι τέλος, πίστεψε με αξίζει!