Pearl (2022)

Στο σημερινό χόλυγουντ λίγες ταινίες έχουν πάνω τους τόσο βαθιά τη στάμπα του δημιουργού, ο Ti West εξελίσσεται σε έναν ακόμα Auter του είδους του τρόμου και πιο συγκεκριμένα του αγαπημένου του slasher που υπηρετεί ο ίδιος. Είχε απ’ την αρχή ένα όραμα στο νου του το οποίο κανείς δεν έβαλε τα δολάρια του πάνω από αυτό, οπότε εξαρχής μιλάμε για μια elevated horror τριλογία (ο West ετοιμάζει ήδη το σίκουελ του “X”) που απ’ την αρχή μέχρι το τέλος φαίνεται η αγάπη για το σινεμά και το συγκεκριμένο genre.

Στο “Pearl” παρακολουθούμε το “origin story” της ηλικιωμένης δολοφόνου που πρώτη φορά εδώ αγκαλιάζει την δολοφονική της φύση και αποδέχεται αυτό που είναι. Νέα κοπέλα, νευρική, ενθουσιώδης, διψάει για προβολή, είναι ένα λαμπρό αστέρι στο μυαλό της, μα η ζωή της φέρθηκε άδικα, ο άντρας της έφυγε για τον πόλεμο και τώρα θα αναγκαστεί να υπομένει την αυταρχική και χριστιανοπαρανοική μάνα της, με τα μεγαλεπήβολα όνειρα της ταυτόχρονα να πηγαίνουν περίπατο. Ζήλια και φιλοδοξίες γίνονται ένα φτιάχνοντας ένα τραγικό μα τόσο ειλικρινές πορτρέτο χαρακτήρα. Η ίδια η Pearl πιστεύει πως ο κόσμος της χρωστάει, κάτι φυσιολογικό, πολλές φορές όλοι αναρωτιούνται, μέχρι εδώ πάω; δεν υπάρχει κάτι άλλο για μένα; συνήθως όμως σε μια καταπιεστική κοινωνία, που σε διατάζει να έχεις μια και μοναδική ταυτότητα, η προσωπική εξέγερση σου μπορεί να φαντάζει καταστροφική για την υπόλοιπη ζωή σου.

Το σενάριο αισθάνεσαι ότι έχει γραφτεί με τεράστια αγάπη και φροντίδα (η Mia Goth βοήθησε), όλα συναινούν στο να έχουμε το συγκεκριμένο φινάλε, καρέ καρέ, γραμμή με γραμμή, συνθέτουν ένα τεράστιο καινοτόμο καμβά από χρώματα, το κόκκινο του πάθους πρωταγωνιστεί και το κίτρινο του φόβου υποβόσκει, όμως η Pearl και η Maxine προσδιορίζονται η μια απ’ την άλλη, τους κινεί η όρεξη για ζωή και μεγάλη καριέρα, αλληλοτροφοδοτούνται από τη λύσσα τους για δόξα και θαυμασμό, που μπορεί να  φτάσει όμως η καθεμία για να πάρει αυτό που θέλει;

Συζητάμε για το τέλειο πρίκουελ, καταλαβαίνεις σε κάθε πτυχή της ιστορίας πως κατέρρευσε η Pearl βλέποντας τον εαυτό της ξανά, 50 χρόνια μετά, μέσα σε μια άλλη κοπέλα.