Pawn Sacrifice (2015)

Ακόμα μια βιογραφική ταινία για φέτος. Ασχολούμαστε περισσότερο με την ιδιαίτερη προσωπικότητα του Bobby Fischer και λιγότερο με το σκάκι. Μια προσωπικότητα απρόβλεπτη, με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως ακριβώς και ο τρόπος παιχνιδιού του.

Ωστόσο, οτιδήποτε σχετίζεται με το σκάκι είναι βαθιά μελετημένο, πολύ προσεγμένο και ακριβές. Δεν ασχολούνται με τον θεατή που δε γνωρίζει. Πρόβλημα του. Κάποιος που ξέρει όμως τι συμβαίνει πάνω στο ταμπλό θα συμμετέχει διπλά στις νίκες και τις ήττες της ταινίας.

Μπορεί το σκάκι να είναι βαρετό για κάποιους, όπως εμένα για παράδειγμα, αλλά η ταινία δε χάνει το ενδιαφέρον της ούτε στιγμή. 115 λεπτά πολύ καλού ρυθμού, με τα πάνω του και τα κάτω του, περνάνε από μπροστά μας ευχάριστα και δημιουργικά. Εκεί που άλλοι θα επένδυαν στις καταπληκτικές κινήσεις της κάμερας γύρω και μέσα και έξω και έτσι και αλλιώς πάνω στα στα πιόνια και το ασπρόμαυρο μοτίβο, εδώ οι επιλογές των κάδρων ήταν σωστές, λιτές και πάντα πετύχαιναν να μας μεταφέρουν κάθε συναίσθημα της ταινίας.

Υπάρχουν όμως και τα μελανά σημεία. Οι διάλογοι. Γενικά, είναι απλοί, αλλά σε κάποια σημεία που θέλουν να μας βάλουν στο πνεύμα και να μας δώσουν πληροφορίες… Έλεος. Καρικατουρίστικοι εντελώς. Κανένας ρεαλισμός. Δεν είναι κουραστικοί όμως και το προσπερνάμε με ένα σφηνάκι βότκα.