Paris, 13th District (2021)

Poster

Οι πορείες τριών γυναικών κι ενός άντρα διασταυρώνονται φιλικά κι ερωτικά στα σύγχρονα παρισινά προάστια.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Η ταινία εξιστορεί τις περιπέτειες τεσσάρων νέων ανθρώπων στο Παρίσι του 2021 βασισμένη στις μικρές βινιέτες κόμικ Amber Sweet, and killing and dying.

Χωρίζεται σε τρεις ιστορίες οι οποίες σεναριακά δένουν άρτια μεταξύ τους και μέσα από δυνατά συναισθήματα μπαίνουμε στο τρυπάκι και δενόμαστε με το προσωπικό ταξίδι του κάθε χαρακτήρα.

Η Emilie Wong (βγαλμένη ίσως; από ταινία του Wong Kar Wai) ζει τη μοναξιά της στο 13ο διαμέρισμα ψάχνοντας για συγκάτοικο, τον οποίο βρίσκει στο πρόσωπο του Camille Germain ενός μαύρου καθηγητή γαλλικών, πραγματιστής και ψυχρός έχει χάσει τη μητέρα του και προσπαθεί να βρει ισορροπίες στη συμπεριφορά του ψάχνοντας για αποκούμπι μέσα από το σεξ. Έτσι συνδέεται αμέσως με την Emillie μέσω της αναζήτησης τους για κάτι αληθινό, στην πορεία όμως καταλαβαίνουν ότι βρίσκονται σε διαφορετικό μήκος κύματος.

Στη διάρκεια των ημερών ο Camille θα αναπτύξει ερωτική σχέση με τη Nora μια κτηματομεσίτρια με ανασφάλειες για τον εαυτό της που προσπαθεί να ανακαλύψει την κριμένη σεξουαλικότητα της. Σε αυτό θα τη βοηθήσει η Amber Sweet, μια πορνοστάρ που οργανώνει ιδιωτικές συνομιλίες στο διαδίκτυο και μέσα από τις συζητήσεις τους η Nora θα λάβει απαντήσεις σε σχέση με τον πραγματικό εαυτό της.

Όπως καταλάβατε το φιλμ του Jacques Audiard διαθέτει χαλαρή αφήγηση και στοχαστικό υπόβαθρο. Χαρακτηροκεντρική προσέγγιση ακόμα και αν ασχολούμαστε με τρεις διαφορετικές ιστορίες, πάντα στο επίκεντρο βρίσκεται η εξερεύνηση της σεξουαλικής ταυτότητας και η πάλη της γενιάς αυτής για περιπέτεια και αποφυγή της κενότητας του σύγχρονου κόσμου.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Στη σκηνοθεσία ο πάντα ευρηματικός και ρισκαδόρικος Jacques Audiard, μετά τα αξιομνημόνευτα “A prohete” και “Dheepan”, τοποθετεί με την κάμερα του το θεατή αμέσως μέσα στην ψυχοσύνθεση των πρωταγωνιστών, διηγείται μια ερωτική ιστορία και ο φακός του πλάθει ένα κόσμο γεμάτο διαφορετικές αισθήσεις, μοιραία ρομάντζα και καρμικές φιλίες που διαλύονται και ξαναφτιάχνουν.

Ο φωτογράφος του Paul Guilhaume, που κέρδισε υποψηφιότητα για τη δουλειά του (Cesar Awards), έχει κατασκευάσει κάτι ξεχωριστό, βεβαίως όταν πρέπει να κάνεις διεύθυνση φωτογραφίας για κάποια ταινία που διαδραματίζεται στο Παρίσι είναι δύσκολο να λαθέψεις, συνδυάζει τα αστικά τοπία της πόλης του φωτός με μια ασπρόμαυρη άποψη, όπως παλεύουν και οι ήρωες του φιλμ ανάμεσα στην ευχάριστη και τη μίζερη πλευρά τους, αλλά όπως και στον Ταοϊσμό το ένα είναι πάντα αλληλένδετο με το άλλο.

Η μουσική εντυπωσιάζει σε κάθε νότα της, ο Αυστραλός street artist Tyrone Wright εναλλάσσει συνεχώς τα είδη, από μπιτάκια σε ποπ ρυθμούς και από το ρομαντικό τραγούδι της Emillie στο αισθησιακό καραόκε της τριάδας, αφηγείται τα προσωπικά arcs των χαρακτήρων.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Η αλήθεια είναι ότι η ταινία δεν πετυχαίνει σε όλα τα στοιχήματα που βάζει, οι μεταβάσεις της  πολλές φορές φαίνονται άγαρμπες και ο συνήθης ύποπτος στο ψυχογράφημα Jacques Audiard αυτή την φορά είναι ελαφρός πιο ρηχός και επιφανειακός. Όμως σίγουρα είναι μια προσέγγιση που αξίζει την προσοχή μας.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ
6
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
7
ΜΟΥΣΙΚΗ
7
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ
8
7